Terug naar de kern van de Eerste Kamer

De laatste jaren ziet ze de Eerste Kamer steeds politieker worden. Te veel politieke debatten leiden af van waar de Eerste Kamer een echte rol kan en moet spelen in het samenspel van macht en tegenmacht: controle op wetgeving en uitvoering. “We maken onszelf én de kwaliteit van wetgeving kwetsbaar door onze politieke rol te groot te maken”.

“Ongemakkelijk” vindt Bredenoord het debat. Ze uitte stevige kritiek op hoe de Eerste Kamer haar rol invult. “In de volgordelijkheid der dingen zijn wij als laatst aan zet voor een zorgvuldige weging van wetgeving. We bespreken vandaag daarentegen een verklaring; er staat nog geen letter wetgeving op papier. Waarom doen wij dit dan toch, als Eerste Kamer?”

De Eerste Kamer heeft volgens Bredenoord de sleutel tot de oplossing deels zelf in handen: minder spreektijd, interrupties en moties en méér aandacht voor en een sterkere verankering van de kerntaken van deze Kamer. Maar dit vraagt ook iets van het kabinet: “We hebben minimale ondersteuning en onze tijd is begrensd. Een gedegen informatievoorziening vanuit de regering is dus noodzakelijk.”

Zonder meerderheid in de Eerste Kamer zal de regering keer op keer op zoek moeten naar breed draagvlak in de Eerste Kamer, en daarmee in de samenleving. Dat vraagt van iedereen een constructieve houding met voortdurende aandacht voor de uitvoering. Zo kunnen we armoede, kansenongelijkheid, en de klimaatcrisis samen aanpakken en dit ambitieuze, progressieve en sociale coalitieakkoord samen laten slagen.