Sociaal-liberalisme
Sociaal-liberalisme is een hedendaagse stroming binnen het liberale denken, dat vrij vertaald ‘vrijheid in verbondenheid’ betekent. Mensen zijn sociale wezens, die hun vrijheid vormgeven en zich ontwikkelen samen met anderen. Dat is de basis voor samenhang in de maatschappij.
Sociaal-liberalen nemen de vrijheid van ieder individu om zijn of haar eigen leven te leven als startpunt, maar geven daarbij een rijke invulling aan het begrip vrijheid. Negatieve vrijheid, het recht van het individu om zijn of haar eigen leven te leiden zonder bemoeienis van anderen, is één invulling daarvan. Maar in het sociaal-liberalisme is ‘positieve vrijheid’ net zo belangrijk: de vrijheid die het individu in staat stelt zichzelf te ontplooien.
Voor sociaal-liberalen is ieder mens een individu met eigen waarden en met eigen ideeën over hoe een goed leven te leiden, maar zijn mensen onderling ook verbonden met elkaar door de invulling van hun levens. Om mensen hun vrijheid, op alle facetten, te waarborgen is het allereerst essentieel de grondrechten van alle mensen te beschermen, zoals vrijheid voor en gelijkwaardigheid voor ieder mens. Maar ook koesteren sociaal-liberalen juist de centrale gedeelde waarden in een samenleving, die het juist mogelijk maken dat mensen van elkaar kunnen verschillen, en tegelijkertijd gezamenlijk vorm kunnen geven aan hun vrijheid.
Aan het begin van 2019 verscheen van de hand van Coen Brummer, directeur van de Van Mierlo Stichting, het essay Wat is sociaal-liberalisme?. In dit essay beschrijft hij in welke traditie sociaal-liberalen staan en schetst hij een agenda voor de toekomst. Het essay, met voorwoord van Rob Jetten, is te koop in onze webshop voor €9.95. Klik hier. De publicatie is ook hier als PDF gratis te downloaden.
Ook verscheen in 2019 De canon van het sociaal-liberalisme, een uitgebreid overzicht van inspirerende toespraken, spannende Kamerdebatten en politieke verworvenheden die het werk zijn van sociaal-liberalen: van het befaamde Kinderwetje van Sam van Houten tot de strijd van Aletta Jacobs voor het vrouwenkiesrecht, en van de roep om referenda van Henri Marchant tot het eerste paarse kabinet.
In de periode 2006 – 2014 werkte de Van Mierlo Stichting aan de sociaal-liberale richtingwijzers, die richting geven aan het denken en handelen van politici van D66 in de praktijk.
