Aan iedereen in Nederland…

Wat denken mensen na deze week van de politiek, zo vraag ik me af. Geharrewar, geruzie en erger nog: openlijke jodenhaat en discriminatie. Ik voel zowel afkeer als groot ongemak. Wellicht herkent u dat. Daarom hoop ik dat u mij even de tijd gunt om te laten zien dat het ook anders kan. Ik sta voor een ander perspectief.

Na tien jaar van politiek management dat zich nooit los kon maken van de waan van de dag is het tijd om te werken aan een nieuwe horizon. Tijd om te bouwen aan de toekomst. Tijd voor een nieuw begin.

Het coronavirus is nog niet onder controle, maar het vaccin komt langzaam in zicht. Trump is nog niet weg, maar Biden is begonnen. We durven weer te denken, te hopen, te dromen. Voorzichtig kijken we weer vooruit. Wat zien we dan?

Een land van mensen vol veerkracht. Een land van mensen die staan te popelen om terug te gaan naar school of werk, nieuwe avonturen aan te gaan, het leven in al z’n kleur te ontdekken en te omarmen.

Een land dat overloopt van energie en talent, maar ook een land dat lijdt onder verruwing, verharding, verdeeldheid, en kleine politiek. Een land waar niet iedereen even goede kaarten trekt. Een land waar een gelijke kans niet langer vanzelfsprekend is.

We zijn op zoek naar nieuwe saamhorigheid. We zijn op zoek naar een nieuw perspectief.

Als we goed kijken kunnen we het Nederland van de toekomst door onze oogharen al zien. Een groots Nederland dat respect en gezag
verdient in Europa en daarbuiten. Een land waar fatsoen en empathie worden gekoesterd. Waar jonge mensen de kans krijgen die ze verdienen, en oude mensen de waardigheid die hen toekomt. Waar we weer vertrouwen in elkaar.

Wij investeren daarom in een sociaal Nederland. In een hecht sociaal fundament. In gratis kinderopvang. In gelijke kansen met de beste scholen en met leraren die weer tijd hebben voor ieder kind. In vaste banen. In mensen die werken voor de publieke zaak. In vertrouwde zorg dichtbij huis. In betaalbare huizen voor iedereen.

We investeren in een schoon Nederland. We kunnen de klimaatcrisis zo stevig aanpakken dat we eraan verdienen. Alleen met een nieuwe economie zullen we floreren in een tijd van technologische en industriële revolutie. Alleen met een kenniseconomie zullen we voorop lopen.

We investeren in een rechtvaardig Nederland. De overheid is er om mensen te helpen, niet om ze op te zadelen met bergen papierwerk.
Racisme en discriminatie bannen we uit. Nieuwkomers doen mee vanaf dag één, ze krijgen de kans om hier thuis te zijn. En iedereen moet zich in Nederland veilig voelen. De hoogste tijd dus om te investeren in politie, rechters en sociale advocaten. Wij breken de rechtsstaat niet af, maar versterken zijn fundament.

Eerlijk delen in een schoon en sterk land. Dat is de droom die lonkt achter de horizon van deze crisis. Hoe bereiken we dat? Ongetwijfeld met veel vallen en weer opstaan. Ik wil niet te veel beloven. Beloftes die niet worden ingelost ondermijnen het vertrouwen in democratie en politiek.

Maar we weten wel wat we nodig hebben.

In de eerste plaats: een rechte rug. Dat is wat wij kunnen bieden. Wij buigen niet voor de nationaal-populisten die onze zwaarbevochten Europese waarden en rechten verwerpen. Wij buigen niet voor radicale socialisten die uit de euro willen en onze banen op de tocht zetten.

In de tweede plaats: politieke moed. Die ligt voor het oprapen in ons gezamenlijk verleden. Dan heb ik het niet over makkelijke slogans die het verleden idealiseren. ‘Nederland weer van ons’, bijvoorbeeld. Of: ‘Nederland moet Nederland blijven’. Dat zijn de slogans van een politiek zonder toekomst.

Wij Nederlanders kunnen zo veel meer dan we onszelf toedichten. Ons land is zoveel groter dan ons plekje op de wereldkaart. Maar dan
moeten we dat ook geloven en laten zien. Ons land heeft de kracht en de mensen. Nu nog het perspectief.

Als de vliegtuigen van Fokker met veel lawaai het luchtruim domineerden, kunnen de elektrische flying-V’s van Delft in stilte het stokje overnemen. Als DAF en Spyker Nederland konden veroveren, kunnen de schone auto’s van Lightyear en Luca uit Brabant dat ook. Als we in staat waren de deltawerken te bouwen, kunnen we nu ook de waterstoffabriek van Europa worden. Als onze molens de motor waren van een nieuw land, kunnen onze windmolens de motor worden van een nieuwe wereld.

In het land van Erasmus en Spinoza kunnen we het geduld en de tolerantie opbrengen voor nieuwe inzichten. In het land van Anton de Kom kunnen we ons verzetten tegen haat. In het land van Aletta Jacobs en Antoni van Leeuwenhoek stellen we vertrouwen in de wetenschap. In het land van Ramses Shaffy, Typhoon en Roxeanne Hazes is het tijd voor een nieuwe toon, een nieuwe melodie, een nieuw geluid.

Een nieuw Nederlands perspectief.

Sigrid Kaag