Gelijke kansen in de jeugdhulp

Hoe vrij zijn we als we kinderen en jongeren in de jeugdzorg niet leren om zelfstandig te worden? Als we hen laten opgroeien in een instelling in plaats van een thuis? Of als ze de hulp die ze nodig hebben, niet meer krijgen zodra ze 18 worden? We laten jongeren die in de problemen komen niet vallen.

Kinderen en jongeren in de jeugdzorg hebben meer ondersteuning nodig dan anderen. Meestal gaat het om zorg voor kinderen die in de problemen komen. Bijvoorbeeld omdat ze gedragsproblemen of een beperking hebben. Of omdat ouders even niet goed voor ze kunnen zorgen. Die hulp komt in allerlei soorten en maten: thuis of in een instelling, kort of lang, individueel of als gezin. Meestal gaat het om vrijwillige hulp, maar soms beslist een kinderrechter hierover.

Voor jongeren is zelfstandigheid van groot belang. Je krijgt eindelijk zakgeld, begint aan je eerste bijbaantje en gaat naar school. Maar voor jongeren in de jeugdhulp is dit minder vanzelfsprekend. Toch moeten ook zij de vrijheid hebben om ‘normale dingen’ te doen. Als je net een intensieve therapiesessie achter de rug hebt, wil je even je hoofd leegmaken en aan iets anders denken.
 
Om zelfstandig te worden, moet je keuzes kunnen maken over je eigen leven. Bij een leuke bijbaan leer je over verantwoordelijkheid, verdien je je eigen geld en leer je nieuwe mensen kennen. Als je in de jeugdhulp wordt geplaatst, is het zonde als je dit verliest. Daarom willen wij dat jongeren zo veel mogelijk hun bijbaan houden en (online) naar school gaan. Ook willen we dat jongeren in de jeugdhulp zakgeld krijgen. Daarmee word je zelfstandig en leer je je eigen keuzes te maken. Daarnaast heeft iedereen recht op verlof, tenzij er zwaarwegende bezwaren zijn.

“Verlof is geen gunst dat we aan jongeren verlenen, maar een recht.”

Rens Raemakers, Tweede Kamerlid voor D66

Veiligheid is een van de belangrijkste voorwaarden om gezond op te groeien. Thuis moet een veilige basis zijn. Er moet iemand zijn om mee te praten. Niet tien verschillende hulpverleners, maar één vast aanspreekpunt. Daarnaast willen we dat pleegouders, die zorgen voor een veilig thuis, zo goed mogelijk worden ondersteund.
 
Je voelt je veiliger als je zelf meer te zeggen hebt over je omgeving. Hoe vervelend is het dan als er beslissingen worden genomen waar je als tiener niets over te zeggen hebt? We willen inspraak voor jongeren. Zodat er mét hen gepraat wordt, in plaats van over hen.

Beeld: d66

Je bent niet vrij als de plek waar je geboren bent, bepaalt of je in de jeugdhulp komt. Jongeren met een migratieachtergrond zijn oververtegenwoordigd in zwaardere vormen van jeugdhulp. Dat betekent dat we goed in de gaten moeten houden wanneer het misgaat en goede hulp moeten bieden. Dat gaat gelukkig steeds beter, deze jongeren komen steeds beter in beeld.
 
Met je achttiende verjaardag komen belangrijke keuzes en verantwoordelijkheden. Je moet kiezen welke opleiding of baan je wil doen, een zorgverzekering afsluiten en misschien ga je wel op jezelf wonen. Voor jongeren in de jeugdhulp stopt de jeugdzorg vaak op datzelfde moment. Er komt dan ineens heel veel op je af. Daarom willen wij jongeren niet laten vallen zodra ze officieel volwassen worden. We willen ze helpen met deze overgang.