Bericht van waarnemend vicepremier Wouter Koolmees over de coronacrisis

Het zijn uitzonderlijke tijden. Dat zullen jullie allemaal ook merken in je eigen leven, je werk, je eigen omgeving. Het coronavirus grijpt om zich heen, maakt slachtoffers en maakt mensen ziek. Ik wens allereerst al die mensen die er direct mee te maken hebben veel sterkte en beterschap.

De ontwrichting van het coronavirus legt iets bloot wat we eigenlijk al wisten: als Nederlanders zijn we allemaal van elkaar afhankelijk. We horen bij elkaar. We zijn samen Nederland. De docent en de serveerster. De kunstenaar en de kleutermeester. De zelfstandige ondernemer en de CEO. De middenstander en de gepensioneerde.

We worden nu samen zwaar op de proef gesteld. Het virus laat zich niet bestrijden door verdeeldheid. Het laat zich alleen bestrijden door samenwerking, geloof in de wetenschap en gemeenschapszin.

Als waarnemend vicepremier namens D66 en minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zet ik met het kabinet ieders gezondheid voorop. Tegelijkertijd is het mijn taak mensen te beschermen tegen de schade die dit virus berokkent aan hun inkomen. Hun baan. En dat doe ik. Samen met de collega’s in het kabinet. Voor ons geldt echt: ‘whatever it takes’.

De Nederlandse economie krijgt zware klappen. Daarom presenteer ik vandaag met collega-ministers een groot economisch steunpakket: het noodpakket voor banen en economie. Dat beoogt de ondersteuning van het inkomen van zoveel mogelijk Nederlanders en de bescherming en het behoud van de banen van zoveel mogelijk mensen: zzp’er, ondernemer, werknemer in vaste dienst of met een nulurencontract. Wij zijn er voor iedereen. Ik schets kort de hoofdpunten hiernaast.

  1. Forse financiële steun voor bedrijven die een flinke omzetdaling hebben en daardoor het loon van werknemers niet meer kunnen betalen. De overheid zorgt dat de loonbetaling door kan gaan, zodat mensen hun inkomen zoveel mogelijk behouden.
  2. Inkomenssteun voor zzp’ers die nauwelijks of geen inkomen meer hebben, omdat hun opdrachten plotseling zijn weggevallen. Zij krijgen in ieder geval 3 maanden financiële steun. En deze steun hoeft niet te worden terugbetaald.
  3. Voor mensen met een nulurencontract of een oproepcontract zorgen we dat ze hun loon zoveel mogelijk behouden door bedrijven de mogelijkheid te geven dit loon door te betalen.
  4. Ondernemers die in problemen raken krijgen uitstel van het betalen van belasting. Ook komt er een verruiming van bestaande regelingen en extra kredietverstrekking.

Al deze maatregelen kosten natuurlijk vele miljarden euro’s. Maar die geven we uit om mensen en bedrijven door de crisis te loodsen. Uitzonderlijke tijden vragen om uitzonderlijke stappen. En we blijven ook na vandaag natuurlijk iedere dag kijken wat er eventueel nog meer nodig is.

Maar we moeten ook eerlijk en realistisch zijn: deze maatregelen kunnen niet alle ellende voorkomen. En dit zal ook niet de laatste keer zijn dat jullie van ons horen. De weg die we samen bewandelen is lang en staat vol obstakels, maar ik ben ervan overtuigd dat we dit kunnen.

Ik vind het hartverwarmend hoe gewone mensen in alle uithoeken van ons land zich nu voor elkaar inspannen. Leraren en schoolleiders die overuren draaien om kinderen ook thuis zo goed mogelijk les te geven. Programmamakers die kinderen via de televisie onderwijzen. Café-uitbaters die massaal gehoor geven aan de oproep de deuren te sluiten. Journalisten die mensen feitelijk en precies op de hoogte houden. Studenten die ouderen helpen boodschappen te doen. Winkeliers die een speciaal ouderenuurtje instellen, zodat ouderen met een veilig gevoel hun boodschappen kunnen doen. Huurbazen en wooncorporaties die mensen in benarde situaties uitstel geven van betaling. En al die mensen die ervoor kiezen te blijven betalen voor de onafhankelijke diensten die schoonmakers, musici, theatermakers, tuiniers, glazenwassers, schoorsteenvegers en zo velen anderen nu even niet meer kunnen bieden.

Laten we die saamhorigheid koesteren. We kunnen levens redden als we samenwerken, de wetenschap omarmen, en de rust bewaren. We kunnen banen en inkomens behouden door samen te doen wat we kunnen en er voor iedereen te zijn.

Tot slot, laten we vooral onvermoeibaar onze waardering uitspreken voor al die mensen in de zorg, in het onderwijs, bij de politie, in de supermarkten en op al die andere plekken in ons land waar zo hard wordt gewerkt. Zij doen geweldig werk, waar ik ze enorm dankbaar voor ben.

Wouter Koolmees
Waarnemend vicepremier