De plannen van D66 tegen racisme en discriminatie

Elke Nederlander van kleur en elke Nederlander met een ‘andere’ naam kent racisme, elke dag opnieuw. Je hoeft dat niet zelf te ervaren om het te snappen: onderzoeken laten het keer op keer zien. Uitzendbureaus die te vaak zeggen: “Tuurlijk, geen Turken.” Makelaars, die beloven dat de huurder een witte Nederlander wordt. En wie een Nederlandse naam en een strafblad heeft, heeft nog altijd drie keer meer kans om op sollicitatiegesprek te mogen komen, dan iemand zonder strafblad, maar met een niet-Nederlands klinkende achternaam

We moeten eerlijk zijn. Institutioneel racisme verdwijnt niet met een druk op de knop, of alleen door wetgeving. Maar racisme verdwijnt zeker niet zónder dat mensen zich uitspreken en zónder politieke actie. Zonder dat duidelijk wordt gemaakt: dit is niet normaal.

D66 wil dat Nederland in actie komt tegen racisme, en daarvoor hebben we vier voorstellen. Die maken duidelijk dat Nederland racisme niet accepteert. Want #blacklivesmatter.

Racisme aanpakken begint bij racisme kennen en erkennen. Daarvoor zijn meldingen en aangiften nodig. Veel te vaak blijven die meldingen en aangiften roerloos liggen op de plank. Omdat het ingewikkeld is om discriminatie te onderzoeken. Racisme kent geen vingerafdrukken of glasscherven.
Wie geen aangifte, maar alleen melding wil doen van discriminatie kan kiezen uit een woud aan meldpunten, gericht op discriminatie in de buurt, op het internet, ten aanzien van fundamentele mensenrechten of voor een klachtencommissie. Dat moet anders. Met speciale discriminatierechercheurs kan de politie vriend zijn in de strijd tegen diepgeworteld racisme.

De arbeidsmarkt is niet kleurloos. Vier op de tien uitzendbureaus werkt mee aan discriminatie-op-bestelling. Voor de woningmarkt geldt hetzelfde. Een derde van de makelaars in Amsterdam bleek bereid exclusief witte Nederlanders aan te leveren.

Daarom moet er een boete komen voor werkgevers die discrimineren en discriminatie faciliteren. Werkgevers en uitzendbureaus die bij controles worden betrapt op discriminatie en geen maatregelen hebben getroffen om dit te voorkomen krijgen een boete die kan oplopen tot 10.000 euro.

Ongelijke kansen en discriminatie bij het vinden van een stageplaats zijn voor sommige studenten de eerste kennismaking met de arbeidsmarkt. 16- en 17-jarigen, die hun zelfvertrouwen en hun plek in de wereld nog aan het ontwikkelen zijn, krijgen de opdracht een stage te zoeken en ontdekken dat dat niet voor iedereen even makkelijk is.
Nu werkgevers breed erkennen dat discriminatie in hun bedrijven – bewust en onbewust – voorkomt moeten we voorlopig de hele selectie voor stages verplaatsen van de leerbedrijven naar de scholen zelf.

Onze politie is nog lang niet kleurloos. Discriminatie herkennen, en bewust zijn van eigen vooroordelen is onderdeel van de opleiding tot agent. Ondanks de aandacht voor discriminatie binnen het korps en de goede inzet om een divers korps te werven, blijven verontrustende verhalen opduiken. Verhalen die het beeld schetsen van een organisatie waar mensen die niet aan de norm voldoen zich moeten invechten en waar binnen het korps racisme en pestgedrag bestaat.

Zolang bij de politie heel weinig rolmodellen bestaan van mensen in leidinggevende posities met een migratie-achtergrond is het lastig een korps te worden dat door alle Nederlanders gezien wordt als ‘je beste vriend’.