Maak meedoen makkelijk

“Toen ik in 2015 een jaar in de Utrechtse gemeenteraad zat, kregen we te maken met de vorige asielcrisis. Utrecht ving toen veel vluchtelingen op. De uitdaging was: hoe zorg je dat deze mensen vanaf de eerste dag een plekje vinden en mee kunnen doen? Met die vraag ben ik, samen met heel veel Utrechters, aan de slag gegaan. Utrecht is een hele progressieve stad waar mensen openstaan voor nieuwe ideeën. Hieruit is ‘Plan Einstein’ ontstaan.

Een asielzoekerscentrum met open deuren. Waar buurtbewoners en asielzoekers elkaar leren kennen en samen cursussen of andere activiteiten kunnen doen. Het is nog steeds een groot succes en voor mij het voorbeeld dat het wél kan op een manier waar iedereen zich prettig bij voelt.” 

“Ik vind het belangrijk dat mensen die naar Nederland komen zo snel mogelijk hun weg vinden. Uit onderzoeken weten we: hoe langer mensen aan de kant staan, hoe moeilijker het wordt. Door de vastgelopen asielketen zitten veel asielzoekers lang in een asielzoekerscentrum. Ze krijgen daar geen mogelijkheden, het leven staat stil. Dat is echt een gemiste kans.”  

“Met de voorstellen uit de initiatiefnota willen we die wachttijd benutten. Meedoen vanaf dag één. Zodat mensen die uiteindelijk mogen blijven eerder hun plek vinden in onze maatschappij. En om van het AZC een veel prettiger plek te maken, waar ook buurtbewoners komen omdat het een fijne plek is, omdat daar faciliteiten zijn waar zij ook wat aan hebben en omdat ze daar leuke contacten hebben, ook met de asielzoekers. Dat werkt voor iedereen beter.” 

“We zien het nu bij Oekraïners. Zij krijgen de mogelijkheid om al heel snel te beginnen met werken. 68% van de Oekraïners in Nederland heeft nu al werk. Men vindt het fijn om bezig te zijn en de draad, zo goed en zo kwaad als het kan, weer op te pakken. Bovendien zitten we nu met een arbeidsmarkt waar we zitten te springen om mensen. Er zitten heel veel talentvolle mensen in die centra. Het is zonde dat we die talenten niet benutten. Daarom doe ik het voorstel om alle asielzoekers eerder de mogelijkheid te geven om te gaan werken.”  

“In de initiatiefnota staan ook voorstellen om heel vroeg met het leren van de taal te beginnen. Om mensen toegang te geven tot hoger onderwijs tegen een acceptabel tarief. Om mensen inspraak te geven in het centrum waar ze zitten. Hoe zou jij het eigenlijk willen? Al deze zaken zijn niet alleen fijn en goed voor de asielzoeker, ook voor ons als maatschappij. Het mes snijdt aan twee kanten.

In het voorstel komt veel samen op de grens van het landelijke en het lokale. Ik ben heel trots op onze lokale bestuurders. We hebben dappere burgemeesters, wethouders en raadsleden bij D66. Mensen die zeggen, soms dwars tegen de stroom in: het kan wel bij mij.” 

“De betrokkenheid van D66’ers bij dit onderwerp vind ik sowieso bijzonder om te zien. De afgelopen tijd heb ik talloze mensen uit onze partij gesproken. Dat was niet altijd makkelijk. Soms waren mensen boos of verdrieting. Maar wat ons bindt is de drive om mensen die ons nodig hebben de hand te reiken.

En het verantwoordelijkheidsgevoel, het gevoel dat we mensen moeten helpen, dat niets doen geen optie is. Dat zal ook altijd mijn uitgangspunt blijven.’’ ■