Een kleine groene oase

De avond ervoor is altijd het zwaarst. Met enorme tegenzin stel ik de wekker in voor de volgende ochtend: 04.00 uur; waarom deed ik dit ook alweer? Ik mopper zachtjes in mezelf, doe het licht uit en ik sluit mijn ogen.
Na een onrustige nacht ben ik alsnog wakker voor de wekker. Zachtjes sluip ik naar beneden in de hoop niemand wakker te maken, gooi wat koud water in mijn gezicht, schiet in mijn kleren en drink snel een kop koffie. Ik pak mijn verrekijker en stap op de fiets. Het is koud, maar de frisheid is heerlijk.

Beeld: Heike Brandes

Al jaren tel ik stadsvogels hier in Gouda. De eerste jaren was het een hele opgave om de tellingen in te plannen, en alle vogels te herkennen die ik waarnam. Nu weet ik ondertussen dat ik bij de tweede telronde op de vaste plek altijd mijn eerste zwartkop van het jaar tegenkom. Een klein grijs vogeltje van zo’n 10 gram met een zwart petje (althans, het mannetje. Het vrouwtje draagt een bruine pet). Deze kleine held heeft net een monstertocht achter de rug vanuit Marokko of Algerije en is net aangekomen op zijn vaste broedplek. Fascinerend vind ik dat. Blijkbaar is het Groenhovenpark hier in Gouda de ideale plek om je kroost groot te brengen.

Eigenlijk gaat het bij het kiezen van een plek om te leven maar om twee dingen: kan ik hier wonen en is er genoeg te eten? Twee variabelen die wij als inwoners direct kunnen beïnvloeden en regelmatig ook onbedoeld negatief beïnvloeden. Zo is het voor huismussen moeilijker om aan een geschikte nestplaats te komen omdat onze daken allemaal zo netjes zijn.

Bij nieuwbouwprojecten in de stad zullen we dan ook oog moeten hebben voor de simpele toepassingen om de biodiversiteit te stimuleren. Denk bijvoorbeeld aan het plaatsen van vogelvides, speciaal ontwikkeld om nestgelegenheid te creëren voor de huismus . Een ander prachtig voorbeeld van hoe lokaal beleid kan bijdragen aan de biodiversiteit, is het feit dat in de groenstructuurvisie is vastgelegd dat bij elk groot bouwproject minimaal 15% openbaar groen moet worden gerealiseerd.
Maar de mooiste successen behalen we op eigen initiatief van bewoners, in de wijk. Buurtbewoners die gezamenlijk een stadstuin aanleggen, egelhuisjes bouwen met de kinderen en deze verstoppen in de tuin om zo een egelsnelweg aan te leggen, of nestkasten ophangen en vogelvoer aanbieden om zo hun eigen, kleine groene oase te creëren. Want een groene leefomgeving is een fijne leefomgeving.

Een groene leefomgeving is een plek waar je minder stress ervaart, die je uitnodigt tot bewegen en die sociale contacten stimuleert. Een onderzoek van de Deense universiteit Aarhus toonde aan dat kinderen die in een groene omgeving opgroeien, tot 55% minder kans hebben op het ontwikkelen van psychische stoornissen in het latere leven. Laten we ook hier als gemeenschap ontzettend bij gebaat zijn.

Alle reden dus om initiatieven te stimuleren en te ondersteunen die ontstaan in de eigen buurt, want dichterbij kun je je eigen groene oase, bijna niet creëren.

Heike Brandes