Groenbeleid

Op 7 oktober hebben wij het uitgebreid met elkaar gehad over het groen en recreatiebeleid. D66 heeft toen aangegeven trots te zijn op het feit dat wij in Zwolle een ambitieus plan hebben met stevige ambities wat moet leiden tot sterkere natuur in de stad. En dat zijn wij uiteraard nog steeds. Wij zien ook dat het enkel hebben van een goed plan, nog niks verandert buiten in de stad. Daarvoor is meer nodig. D66 zal zich er dan ook voor blijven inzetten om de ambities uit het document waar te maken en te blijven kijken wat wij nog meer kunnen doen om daar te komen. Maar het begint wel met het hebben van een goed plan, en dat hebben wij nu.

Ook in het vorige debat heb ik aandacht besteed aan groene clubs uit de stad, waarin betrokken inwoners zich hebben verenigd om op te komen voor de groene belangen van hun wijk of park. Clubs die bestaan uit enthousiaste inwoners die een bijdrage willen leveren aan hun leefomgeving. Na gesprekken te hebben gevoerd met verschillende clubs, zoals recent nog de Belangengroep Oldenelerpark, is daar wel een rode draad uit te halen. De gemeente luistert, is bereid om mee te denken en wil wel, maar het gesprek eindigt vaak snel met een ‘er is geen geld’. En het geld is ook niet onuitputtelijk en er moeten keuzes worden gemaakt. Maar als er een initiatief is, wat goed past bij het groen- en recreatiebeleid, en als er energie is bij inwoners, dan moet dat wat D66 betreft worden gekoesterd. Om die reden horen wij graag een reflectie van de wethouder hierop. Heeft de wethouder zicht op welke wensen er bestaan bij groene clubs en welk kostenplaatje daaraan hangt? Zo nee, is zij bereid om dat inzichtelijk te maken? 

Tot slot wil ik graag nog ingaan op het bijgevoegde addendum. Een soort leeswijzer die ertoe moet leiden dat de genoemde normen in het groen- en recreatiebeleid niet normatief en te strikt worden gehandhaafd. En voorzitter, voor D66 spreekt het voor zich dat belangen integraal tegen elkaar moeten worden afgewogen. Het addendum is wat ons betreft een goede toevoeging. Wel heeft mij dit tot de vraag geleid: hoe moet het groen- en recreatiebeleid eigenlijk worden gewogen bij een integrale afweging? Hoe zwaar ligt het in de weegschaal? Wat D66 betreft moet bij elke integrale afweging, bij elke besluitvorming, de basis zijn dat het groen- en recreatiebeleid wordt gevolgd. Afwijken kan, maar dan moet dat gemotiveerd en onderbouwd gebeuren. Dus we kiezen voor ‘groen, tenzij…’. Wij overwegen op dit punt een motie in te dienen, die de ‘groen, tenzij’ regel verankert in de besluitvormingsprocedure.