Namens D66 wil ik graag over drie onderwerpen wat zeggen: het omgevingsprogramma horeca, het cultuurconvenant en de herdenking van de 80-jarige bevrijding.
Themadebat vrijetijdsbesteding
Bij het themadebat over vrijetijdsbesteding werd er gesproken over de viering van de 80-jarige bevrijding in Zwolle. Daarbij heeft D66 onderstreept dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Ons burgerlid Frank waarschuwt voor zorgwekkende ontwikkelingen wereldwijd en roept op tot actieve inzet voor democratie en mensenrechten, zowel in binnen- als buitenland.
Hieronder leest u zijn bijdrage aan het debat.
Omgevingsprogramma
horeca
Het omgevingsprogramma horeca is zo ongeveer het eerste directe effect van de omgevingswet die per 1-1-2024 in werking is getreden. Het is zo mooi systematisch benaderd en dat is een compliment waard.
D66 deelt de gedachte dat niet alles binnen de stadsgrachten mogelijk is en dat je naar een groter gebied moet kijken. Er kan tot 10.000 m2 horeca in stadshart, stadskrans en stadsruit worden toegevoegd. Het accent wordt daarbij verschoven van het stadshart naar nieuwe ontwikkelingsgebieden, zoals Spoorzone, Noorderkwartier en Nieuwe Veemarkt.
Als je het over deze gebieden hebt, profiteer dan ook van de ervaringen die je in het stadshart hebt opgedaan:
- Denk dan na over de nadelige overlasteffecten van bezorging: bijv. het veel te hard door de wijk heen scheuren.
- Hoe gaan we veiligheid, toegankelijkheid en inclusiviteit ook echt bevorderen? We hebben als D66 daar aandacht voor gevraagd bij het terassenbeleid, maar in de praktijk zien we daar heel weinig van terecht komen. Hoe kunnen we dit nu aan de voorkant borgen? Zowel binnen als buiten.
- In genoemde gebieden wordt veel meer gewoond. Hoe bevorderen we een goede interactie?
Cultuurconvenant
Dan het cultuurconvenant: het is een hele berg papier. Kan de wethouder aangeven waarom het voor Zwolle goed is om dit convenant ondertekend te hebben? Aan welke concrete zaken moet ik dan denken?
80-jarige bevrijding Zwolle
Dan de 80-jarige bevrijding in Zwolle.
Over precies 3 weken staan we stil bij het feit dat 80 jaar geleden Leo Major en zijn betreurde maat Willy Archenault onze stad introkken en daarmee de bevrijding van de Duitse overheerser symboliseerden. Goed dat we dat herdenken. Alhoewel dit al 4 maand geleden in de overdracht stond is het nu, zo kort voor die 1e april, ondeugdelijk om nog iets voor het programma mee te geven. We nemen er dus kennis van.
Voor de ongetwijfeld aan de orde zijnde bijdragen van de verschillende gemeentelijke vertegenwoordigers wil ik wel graag wat aanreiken.
Ons land en ook Zwolle vieren 80 jaar vrijheid. Vaak is over de Tweede Wereldoorlog en de bezetting gezegd: “dat nooit meer.” Onze huidige tijd laat echter zien dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. We hebben dat veel te lang wel zo gedacht. Het was vanzelfsprekend. Maar aan vrijheid zul je iedere dag weer moeten werken. Er dreigt nu een Europees land door de grootmachten opgedeeld te worden. Daarmee zijn we weer terug bij München in 1938. Er dreigen daarmee miljoenen Europeanen onder een heerschappij terecht te komen waar ze absoluut niet voor gekozen hebben. En de vraag of het daarbij blijft, is buitengewoon actueel.
In het Midden-Oosten komt onze – van oudsher – traditionele overzeese bondgenoot met plannen voor de deportatie van 2 miljoen mensen. Bij die – van oudsher – traditionele bondgenoot zijn de leermomenten van de Tweede Wereldoorlog klaarblijkelijk uit het geheugen verdwenen. Sterker, het moedigt anderen aan tot verdere wandaden, zo leren ons de afgelopen weken. Dit soort ontwikkelingen – en ik kan er nog een paar opnoemen – baren mijn partij grote zorgen, net zoals dat een aantal leidende politici in ons land niet schromen om niet consequent te zijn in het veroordelen van de verschillende oorlogswandaden én zich blijven afzetten tegen bepaalde groepen in onze samenleving. Daarmee begint dehumanisering immers. Kortom, zowel in binnenland als in buitenland zullen we veel meer moeten doen om die vrijheid te kunnen blijven koesteren. Dat vereist een heel hard werken en vooral ook hen aanspreken die daar al te gemakkelijk overheen lopen. Dat vergt het steeds weer onder ogen willen zien hoe belangrijk democratische rechtsstaten zijn, zeker als we dat afzetten tegen allerlei autocratische tendensen, die we nu 80 jaar na de Tweede Wereldoorlog kunnen waarnemen. Ook dat vergt zorgvuldig onderhoud. Als D66 hopen en verwachten wij dat onze vertegenwoordigers in de komende dagen dit signaal met kracht zullen afgeven.