Het stellen van ambities versus de consequenties
Ik richt mij namens mijn fractie op wat wij als rode draad zagen; het stellen van ambities versus de consequenties die dat met zich meebrengt of kan brengen voor een succesvolle realisatie. De meeste stukken van vanavond kijken terug op een project of proces. Voor de eventvoorziening is het nog onderweg en voor Hedon geldt dat het juist helemaal aan het begin staat. Door naar alle processen te kijken om er van te kunnen leren zijn er wellicht goede lessen te trekken voor wat er nog komt.
In algemene zin constateren wij dat het lijkt dat we optimistisch zijn aan de voorkant; hoe meer elementen we kwijt kunnen in een project of organisatie hoe mooier het lijkt te worden voor de stad. Maar, het kan ook betekenen dat het daardoor lastiger wordt om iets op een goede manier te realiseren. Als voorbeeld; Magna zou een groots en mooi festival worden, met als ‘veiligheid’ dat het tweejaarlijks wordt gehouden. Maar de afhankelijkheid van externe financiers was heel groot en daar loopt het nu op vast. Wat als er rekening was gehouden met ingroeitijd, als het niet ineens moet voldoen aan ambitieuze einddoelen? Dat weten we natuurlijk niet, maar wel goed om ver te denken. Bij de eventvoorziening hadden we al eerder een les geleerd en werd met een marktconsultatie een tussenstap ingebouwd. Uitkomst: de ambities van de ruimtelijke kaders mogen bijgesteld worden.