Die zorgen voel ik ook. De afgelopen dagen zijn hierover intensieve gesprekken gevoerd binnen het kabinet. Het is en blijft een opdracht aan ons allemaal om verbinding te blijven zoeken.
De vraag die we onszelf ook moeten stellen, is welke keuzes we moeten maken voor Nederland.
Rob Jetten werkt aan een schoner Nederland. Ernst Kuipers staat voor de zorg. Robbert Dijkgraaf investeert in wetenschap en de vakmensen van morgen. En voor de natuur hebben we in het coalitieakkoord de fundamentele keuze gemaakt: een halvering van de stikstofuitstoot in 2030. Dat betekent dat boeren die willen blijven boeren perspectief krijgen op een duurzaam verdienmodel, de vrijwillige uitkoopregeling snel van start moet gaan, de uitstoot van piekbelasters in alle sectoren snel wordt teruggedrongen en vergunningverlening weer op gang kan komen.
Die afspraken staan. De afgelopen dagen is binnen het kabinet daar lang over gesproken. Alle coalitiepartijen zijn het eens: we moeten sneller vooruit. Voor de natuur, voor de economie en voor alle boeren die wachten op perspectief.
Het CDA heeft daarbij te kennen gegeven op termijn te willen heronderhandelen over de stikstofafspraken in het coalitieakkoord. Net als iedere partij, staat het hen dit vrij te doen. Dat hebben we ter kennisgeving aangenomen. Wij houden koers.
Dat is nodig ook. Het kabinet voert het stikstofbeleid uit, zoals overeengekomen. Dat doen we in het belang van het land. Soms levert dat lastige keuzes op, maar D66 neemt verantwoordelijkheid in het belang van iedereen. Want alleen door vooruit te gaan kunnen we weer woningen bouwen, komt de economie van het slot. Daarom staan we voor klimaat en natuur, voor een schoon land waarin onze kinderen kunnen en willen wonen.
U mag op ons rekenen,
Sigrid Kaag
We houden koers.
In Breda vind je een muurschildering van een van mijn favoriete citaten van onze partijoprichter Hans van Mierlo. ‘We moeten een revolutie maken voordat die uitbreekt’. Van Mierlo bedoelde daarmee: we moeten verbinding maken voordat de burger zich definitief afkeert van de politiek.
Dat waren de roerige jaren zestig, maar zijn opdracht is nu net zo relevant. De uitspraak verwoordt een appèl dat evengoed past in onze tijd. Een tijd van groeiend onbehagen. Net als toen vinden mensen dat de politiek te weinig levert. Net als toen is de staat van het land broos.
