Zomercolumn #1 – Alice Wagenvoort – juli 2022

Vandaag is de eerste dag van mijn dochters vakantie en wij gaan er samen even een paar dagen tussenuit. Hoe leuk is het om met mijn meerderjarige dochter dit soort dingen te ondernemen.
Wij kunnen gelukkig over van alles praten, zoals duurzaamheid, energie, respect en discriminatie.
Voor haar is discriminatie een belangrijk onderwerp, als kind met verschillende culturele achtergronden. Ook hebben wij het vaak over vrouwenrechten zoals abortus. Toen ik haar leeftijd had, was “baas in eigen buik” de slogan. Dat is alweer enkele jaren geleden maar nog steeds erg actueel.

Al een tijdje is de abortuswetgeving een onderwerp van discussie, helemaal nadat in Amerika de wetgeving die abortus legaal mogelijk maakte, is ingetrokken. Ook in Nederland laait af en toe de discussie weer op met alle individuele gevolgen van dien.

Veel mensen weten niet dat in Nederland abortus nog altijd in het Wetboek van Strafrecht staat (artikel 296). Het zou mooi zijn als wij dat eruit kunnen halen, zodat vrouwen daadwerkelijk baas in eigen buik zijn.

Ergens is het raar dat vrouwenrechten nog steeds bevochten moeten worden en zoals mijn dochter zegt en ik denk: “Wat hebben die witte oude mannen daar nou over te zeggen”, want dat is helaas nog steeds de realiteit.

Over witte mannen gesproken, afgelopen 1 juli was het Keti Koti. Op deze dag wordt de bevrijding van de tot slaaf-gemaakten gevierd, kortom de officiële afschaffing van de slavernij. Daarna is de slavernij, door onder andere Nederland, op een andere manier voortgezet door contractarbeiders met wurgcontracten uit India en Indonesië te werk te stellen in de koloniën.
We gedenken onze doden en vieren onze vrijheid ieder jaar op 4 en 5 mei, maar we herdenken niet onze misdaden en vieren niet de vrijheid massaal van onze niet-witte Nederlanders. Het heeft mij altijd verbaasd dat dit zo ver weg is gestopt in onze Nederlandse geschiedenis.

Wat zou het mooi zijn als iedereen zich wat meer zou verdiepen in de geschiedenis. Hierdoor kunnen we allen wat meer respect voor elkaar en elkaars standpunt opbrengen en deze accepteren in plaats van ertegen te vechten.

Samen maken we de wereld in alle opzichten dan veel mooier.