Maidenspeech Nathalie van Berkel

Voorzitter, 

Geboren in Tegelen, groeide ik onder de rook van Rotterdam op in een gezin dat we hier in Den Haag multiproblem noemen. Met grote schulden en huiselijk geweld.  

Met een jonger broertje met rood haar en sproeten maar wel dezelfde oren. En een moeder en stiefvader die eigen uitdagingen hadden.  

En met dromen. Van een volle koelkast en net zulke mooie kleding als mijn vriendinnen. Van rust en een stabiele basis thuis. En stiekem van wie ik misschien wel zou kunnen zijn later als ik groot zou zijn.  

En moeder worden? Dat nooit! Niet omdat het me niet fantastisch leek om zoveel van iemand te houden dat het niet in woorden is uit te drukken. Maar juist daarom. Omdat ik weet hoeveel er mis kan gaan. Hoe je beschadigd kan raken. Hoe hard je moet werken om te helen.  

Nooit had ik toen gedacht dat ik vandaag hier als trotste moeder zou staan. En nu ik het voorrecht heb dat ik hier vandaag mijn maidenspeech mag geven, heb ik mijn prachtige en onverschrokken dochter in gedachten. Want net als elke ouder, wil ik het beste voor haar. Dat ze veilig is. Dat ze zichzelf mag zijn. Dat ze alles uit zichzelf kan halen als ze dat wil. Dat zij het beter heeft dan wij. En daarvoor is veel werk aan de winkel. 

Mijn dochter groeit op in een wereld vol mogelijkheden, maar ook met uitdagingen die we aan moeten gaan. In een tijd waarin vrouwen veel meer kansen hebben dan vroeger, maar echte gelijkheid nog steeds niet vanzelfsprekend is. En helaas ook een tijd waarin discriminatie lijkt toe te nemen, soms subtiel, soms zelfs openlijk.  

Voor onszelf en onze kinderen is het van het grootste belang dat we een rechtvaardigere wereld doorgeven dan we nu hebben. Een wereld waarin vrouwen en meisjes compromisloos veiligzijn, niet één waarin er elke acht dagen een vrouw wordt vermoord. Een wereld waarin vrijheid van meningsuiting niet als excuus gebruikt wordt om anderen die jou niet aanstaan weg te zetten en uit te sluiten. 
Voorzitter, de afgelopen jaren heb ik vanuit de uitvoering al vaak gepleit voor minder en simpelere regels. Nu ik hier sta, kan ik deze gelegenheid natuurlijk niet voorbij laten gaan zonder daar nogmaals aandacht voor te vragen.  

We zijn vastgelopen in onze eigen regels en wetten. Mensen raken verstrikt in een wirwar van regels en verdwalen in een jungle van loketten. Juist de mensen in de meest kwetsbare positie brengen we met deze goede bedoelingen en Haagse proefballonnetjes verder in de problemen.  

Je zult maar plotseling je baan kwijtraken, ziek worden en in de schulden terecht komen. Met hoeveel instanties en regelingen je dan te maken krijgt valt niet tegen. Wat wel tegenvalt is hoeveel je plots terug moet betalen als je ondanks alles toch nog hebt kunnen werken en net te veel hebt verdiend. Het is aan ons om dit te veranderen.  

Wat mij betreft beginnen we met het toeslagenstelsel. Als je eens een toeslagenouder hebt gesproken, weet je hoe urgent dit is. Niet alleen erover praten maar het nu ook echt aanpakken. En nu we het er toch over hebben; de uitvoering vragen om te leveren terwijl we fors bezuinigingen en geen stabiele financiering regelen is ook niet zo’n goed idee. Kijk maar naar de asiel –en migratieketen.  
 
Ik weet helaas maar al te goed hoe het voelt om afhankelijk te zijn van hulp van de overheid en je weg te moeten banen door al die regelingen en formulieren. Ook weet ik wat het betekent om al die politieke wensen die te vaak helemaal niet kunnen uit te moeten voeren. En hoe het voelt als dat in de uitvoering misgaat en je wanhopige mensen, ook uit de uitvoering zelf, tegenover je hebt zitten. We kunnen en moeten zoveel beter.  

Voorzitter, we praten hier in het debat over de Najaarsnota natuurlijk graag over cijfers. Maar onze economie gaat over meer dan cijfers. Het gaat over jou en mij. Over hoe we samenleven, delen en kansen creëren.  

Een gezonde economie is er een waar iedereen mee kan doen, waar innovatie hand in hand gaat met gelijke kansen voor ons allemaal, en waar groei niet ten koste gaat van mens en natuur. In zo’n economie is investeren in ons allemaal een investering in jezelf. En is een open houding, verbondenheid en samenwerking in binnen -en buitenland van cruciaal belang.  

De uitdagingen zijn groot en de kansen zijn gelukkig ook. Daarvoor moeten we durven kiezen voor vooruitgang. Als we de stikstof en klimaatproblemen oplossen, kunnen we weer vooruit en gaat ons land van het slot. Als we investeren in een leven lang leren en slimme technologieën die ons kunnen ondersteunen in ons werk, dan kunnen we samen onze productiviteit en welvaart vergroten.  

Als we afscheid nemen van onnodige en ingewikkelde regels, dan kunnen we snel een fijn huis voor iedereen bouwen. En als we bouwen aan het toekomstbestendig maken van de zorg en ons sociale zekerheidsstelsel, dan kunnen we er samen voor zorgen dat onze kinderen en de generaties na hen ook kunnen rekenen op de beste zorg en een sociaal vangnet dat je opvangt als je valt.  

Deze Najaarsnota laat niet alleen de dubbel demissionaire staat van dit kabinet zien. Het illustreert ook het gebrek aan investeringen én het uitblijven van echte oplossingen, zoals rondom stikstof, om Nederland weer vooruit te helpen.  

De boodschap van Draghi voor Europa en nu ook van Wennink voor Nederland is helder; investeer fors in innovatie, het vergroten van ons verdienvermogen, los problemen zoals de file op ons elektriciteitsnet op en maak werk van hervormingen.  

Hoe kijkt de minister naar het gebrek aan investeringen in onze economie? Is hij het met mij eens dat we hier de grootste prioriteit van moeten maken? En hoe kijkt hij naar de aanbevelingen van de heer Wennink? Is hij ook van mening dat door het uitblijven van echte keuzes en oplossingen onze toekomst en welvaart op het spel staat?  
En voorzitter, eerder had ik het al over het belang van een sterke uitvoering inclusief stabiele financiering. Ik noemde daarbij de asiel –en migratieketen. Vanaf 2027 staan daar onrealistisch hoge bezuinigingen ingeboekt. Ook bij de EU-afdrachten zie ik iets vergelijkbaars, namelijk een forse bezuiniging waarvan de haalbaarheid mij erg klein lijkt. Hoe kijkt de minister hier tegenaan? 

Voorzitter ik ga afronden, D66 staat klaar om de moeilijke keuzes wel te maken. Om samen oplossingen te vinden die Nederland weer vooruit helpen. En ook om samen te bouwen aan een Nederland waarin iedereen erbij hoort en meedoet. Ik kijk uit naar de samenwerking met de collega’s in deze Kamer om dit te bereiken. 
 
Hoewel ik als klein meisje nooit had gedacht dat ik hier nu zou staan, wil ik wel graag tegen alle meisjes en jongens voor wie dat niet vanzelfsprekend is zeggen: laat je door niemand maar dan ook echt niemand wijs maken dat het niet kan. Dat het niet voor jou is weggelegd. Dat jij er niet bij hoort en dat je niet mee mag doen. Het kan wél. Kijk maar, ik sta hier ook.