LinkedIn-berichten
In chronologische volgorde (beginnend met zijn laatste bericht) de berichten van Paternotte op LinkedIn met het ontluisterende relaas over de debatten en stemmingen in de Tweede Kamer over de situatie in Gaza.
De LinkedIn-berichten van D66-Tweede Kamerlid Jan Paternotte vormen samen een indringende kroniek van het debat over Gaza en het immense lijden van de Palestijnse bevolking. Ze laten zien hoe medemenselijkheid de afgelopen maanden vaak ontbrak bij sommige partijen in de Tweede Kamer.
Paternotte schetst een haarscherp beeld van de weerstand in de Kamer tegen voorstellen om de genocide in Gaza te stoppen, doodzieke Palestijnse kinderen naar Nederland te halen en de Palestijnse staat te erkennen. Zijn laatste bericht begint met de woorden ‘Eindelijk hoop’. Inderdaad, maar niet dankzij de opstelling van partijen als PVV, SGP, BBB, FVD, JA21 in de Tweede Kamer.
In chronologische volgorde (beginnend met zijn laatste bericht) de berichten van Paternotte op LinkedIn met het ontluisterende relaas over de debatten en stemmingen in de Tweede Kamer over de situatie in Gaza.
Eindelijk hoop in Gaza.
Wat nu moet gebeuren: onmiddellijk noodhulp naar binnen.
En waarom zijn er nog geen medische evacuaties naar Nederland?
Ironisch genoeg deed Trump wat Biden had moeten doen: Netanyahu dwingen tot een akkoord, en de Arabische landen Hamas tot hetzelfde laten dwingen. Het was de enige manier om de Gaza-oorlog te beëindigen en de laatste gijzelaars thuis te krijgen. Hoe absurd Trump z’n claim op een einde aan “duizenden jaren” oorlog ook is, feit blijft dat zijn bemoeienis het verschil heeft gemaakt. Zonder steun van de VS is Israël niet in staat door te gaan met de oorlog. Dus kon Trump Netanyahu instrueren om de Emir van Qatar te bellen en excuses te maken voor de (mislukte) Israëlische aanval op Hamasleiders in Doha. En dus moet Netanyahu nu troepen terugtrekken, iets wat hij eerder niet wilde.
Europa heeft ook drukmiddelen. De EU is immers de grootste handelspartner van Israël. Ondanks dat Israël EU-afspraken over noodhulp negeerde, zijn er nooit handelssancties ingesteld, vanwege de Duitse blokkade. Daarmee heeft de Gaza-oorlog de EU ook verzwakt: vooral onze geloofwaardigheid als grootmacht die zich inzet voor mensenrechten.
De EU en het VK kunnen die schade nu herstellen, bijvoorbeeld door serieuze druk te zetten op het onmiddellijk toelaten van veel meer noodhulp. Premier Starmer gaf vanochtend al aan dat dáár de prioriteit moet liggen.
En laat Nederland nu heel snel de Palestijnse kinderen halen die hier levensreddende zorg kunnen krijgen! Praktisch heel West-Europa heeft inmiddels patiënten uit Gaza opgenomen. Minister Van Weel (Buitenlandse Zaken) zei dinsdag dit nog steeds te “bezien”. Ondertussen zijn in Engeland en Schotland opnieuw groepen patiënten aangekomen voor behandeling. De Wereldgezondheidsorganisatie weet precies welke kinderen dringend moeten worden geëvacueerd, voor hulp die in Egypte niet beschikbaar is.
Dit mag niet nog langer duren, want hier kan Nederland levens redden.
👉 Nederland kan het verschil maken. Door te handelen, niet te “bezienen”.
Twee Kamerleden kunnen deze week het verschil maken. Om te zorgen Nederland wél aan aantal zwaargewonde Palestijnse kinderen redt.
“‘We mochten een meisje met leukemie niet uit Gaza naar Nederland halen. Nu is ze dood”, vertelde Karel Hendriks van Artsen zonder Grenzen. Daar gaat het om. De wereldgezondheidsorganisatie (WHO) smeekt Westerse landen een beetje te helpen. Ziekenhuizen in Nederland willen dat dolgraag doen. Het gaat om kinderen met schotwonden, met een zwaargehavend gezicht waardoor ze blind dreigen te worden.
Héél West-Europa, álle landen gaven wel gehoor aan de oproep van de WHO. Van Noorwegen tot Portugal, van Italië tot Ierland. Alleen Nederland niet. Kil en koud, en ik kan het niet begrijpen.
We gaan het deze week opnieuw voorstellen. Het is een laatste kans tot half november. Over 4 dagen stopt het werk van de Tweede Kamer vanwege de verkiezingen. Het begint pas weer op 12 november. ‘Verkiezingsreces’, heet dat. Sympathiek bedacht, zodat er campagne gevoerd kan worden. Maar: in een tijd van oorlog op ons continent en een genocide er vlak buiten ontneemt het Nederland ook 6 weken lang de kans het kabinet ter verantwoording te roepen.
Dus stellen we deze week voor om Israëlische ministers te sanctioneren die de vernietiging van Gaza bejubelen. Om een officieel wapenembargo in te stellen. En om eindelijk een aantal Palestijnse kinderen de kans te geven op levensreddende zorg in Nederland.
Links en middenpartijen willen dit ook. De blokkade bestaat uit PVV, SGP, BBB, FVD, JA21 en… de VVD. Van die laatste partij wil de achterban in meerderheid dat Nederland stopt met zich zo afkeren van Gaza én de internationale gemeenschap. Daarom heb ik hoop dat deze week de Tweede Kamer Nederland úit dit isolement haalt.
Canada, het VK én Australië erkennen vandaag Palestina. Heeft Nederland een goede reden achter te blijven? Nee.
147 landen in de Verenigde Naties erkenden de Palestijnse staat al. De halve Europese Unie doet dat. België heeft plannen om Palestina te erkennen. Londen, Ottawa en Canberra doen dat vandaag. Ze geven aan dat te doen om de hoop op vrede te laten herleven. En om te voorkomen dat de regering-Netanyahu structureel de totstandkoming van een Palestijnse staat blokkeert.
150 landen dus nu, maar Nederland niet. We horen onder VVD en BBB bij een steeds verder krimpend clubje van niet-erkenners.
De vraag is dan: hebben we daar soms een hele goeie reden voor?
Nee.
Door achtereenvolgende Nederlandse regeringen is steeds gezegd dat we de Palestijnse staat wel willen gaan erkennen, maar dan pas als uitkomst van een vredesproces waardoor Palestijnen ook écht controle over hun eigen land krijgen. Dat klinkt op het eerste gezicht niet onlogisch. Alleen is de vraag: wélk vredesproces? De regering-Netanyahu maakt elk vredesproces een complete illusie. We zien en horen steeds over de verschrikkingen in Gaza, maar op de West Bank van de Jordaan wordt het leven de Palestijnen steeds meer onmogelijk gemaakt.
Alleen al dit jaar heeft Israël 1330 gebouwen van Palestijnen op de westoever gesloopt en duizenden mensen van huis en haard verdreven. Enorme nieuwe illegale nederzettingen zijn aangekondigd.
Als Nederland wacht met erkennen op een vredesproces dat Netanyahu totaal onmogelijk maakt, dan belonen we een etnische zuivering.
De nieuwe minister van Buitenlandse Zaken gebruikte in het Gazadebat van vorige week het argument ‘wachten op vredesproces’ voor het eerst niet meer. In plaats daarvan zegt hij nu dat erkennen van de Palestijnse staat de kans kleiner maakt dat we ‘de lijnen met Israël’ open kunnen houden. Blijkbaar kunnen landen als Canada en Frankrijk wél Palestina erkennen en toch diplomatieke lijnen openhouden, en Nederland niet.
Zijn tweede argument is dat erkenning van Palestina Hamas zou helpen. Dat is een zware en dubieuze stellingname, zéker nu aan de overkant van de Noordzee premier Starmer de Palestijnse staat erkent. Helpt hij Hamas?
Hamas kan natuurlijk geen enkele rol spelen in het bestuur van een Palestijnse staat. Een rol voor Hamas is ondenkbaar na de beestachtige terreuraanval van 7 oktober, het gijzelen van 240 mensen én de jarenlange wrede onderdrukking van Palestijnen in Gaza. Dat zeggen het VK, Canada en Australië ook. Juist daarom zegt de Canadese premier Carney: “Onze stap versterkt de krachten die een vreedzaam bestaan voor Israël én Palestina willen, en een einde aan het bestaan van Hamas.”
Het kabinet van VVD en BBB doet nu exact het tegenovergestelde. Wat nog over is van Hamas wordt aangehaald om de Palestijnse staat niet te erkennen. Zo beloont Nederland nu Netanyahu voor het verlengen van de oorlog, en het blokkeren van vrede. Wilt u dat anders? Help om die partijen te overtuigen!
De rechtse regering van België neemt wel maatregelen, VVD en BBB niet. Onbegrijpelijk, want elke dag gaat de zuivering van Gaza door, maar het stompkabinet wil niks.
België wel. Dit zijn nu de verschillen:
– België gaat de Palestijnse staat erkennen
– België stopt import uit illegale Israëlische nederzettingen.
– België behandelt net als vrijwel heel West-Europa een aantal zwaargewonde Palestijnse kinderen in ziekenhuizen
– België stelt handelssancties in tegen de regering-Netanyahu.
Een meerderheid van Nederland is ook voor deze maatregelen. En hoe meer landen dit doen, hoe meer druk op Netanyahu om de genocide te stoppen. Nederland heeft een kabinet dat met haar rug naar de samenleving staat.
Vandaag staat de Tweede Kamer voor de keuze: niets doen, of échte druk op Israël. De VVD geeft de doorslag.
Het voelde gisteren in het debat weer als Groundhog Day. “Laten we nog eens in Europa kijken of we daar maatregelen kunnen nemen”, opperde de VVD. Maar we weten allemaal dat premiers als Orbán en Fico daar voortdurend een blokkade opwerpen. Minister Veldkamp heeft het al drie keer geprobeerd.
Twee weken geleden stond VVD-woordvoerder Eric van der Burg nog open voor een nationale stop op import uit illegale Israëlische nederzettingen, zoals meerdere Europese landen inmiddels doen. Nu draait de VVD daarvan weg. Wat is er gebeurd?
En dat terwijl Israël sindsdien een totale aanval op Gaza-stad begon en een groot nieuw kolonisatieplan aankondigde voor de Westoever. Wachten op Europa is écht niet meer voldoende.
Inmiddels wil NSC óók sancties: een wapenembargo en handelsbeperkingen. Maar zonder de VVD is er geen meerderheid. En in plaats van positie te kiezen, schoof de VVD alles terug naar de minister. Terwijl Veldkamp juist zei dat hij wacht op een uitspraak van de Kamer. Kastje-naar-de-muur.
Ik herken de VVD eigenlijk niet meer. Samen zetten we ons ooit in voor een stedenband met Tel Aviv, juist omdat daar de Israëlische vredesbeweging zit. We trekken vaak samen op tegen de Russische terreur in Oekraïne. Hoe kan je dan werkeloos toekijken als Israël doorgaat met uithongeren en doden van onschuldige Palestijnen? Premier Rutte sprak vorig jaar nog van een ‘rode lijn’ bij Rafah. Inmiddels zijn we tienduizenden doden verder.
Zelfs oud-VVD-minister Jozias van Aartsen, die ooit de mensenrechtenambassadeur instelde, riep dit voorjaar op tot actie tegen Israëls geweld in Gaza.
Vandaag gaat het debat verder. Ik hoop dat collega’s politieke moed tonen. Want dit gaat om meer dan woorden: om levens, én om de geloofwaardigheid van Nederland.
Sommige politieke partijen laten de genocide in Gaza voor wat het is, omdat ze vinden dat ze Israël moeten steunen. Daar begrijp ik hélemaal niets van. Je steunt zo Israël helemaal niet. Je steunt een extreme regering die continu oproept tot etnische zuivering van Palestijnen.
Kijk naar wat binnen Israël zelf gebeurt.
· Families van de gijzelaars demonstreren tégen de regering-Netanyahu. Ze vrezen dat zijn plannen voor een totale bezetting van Gaza en de ontruiming van Gaza-stad het doodvonnis betekenen voor meer gijzelaars.
· 600 prominente Israëli’s (onder wie drie voormalige geheime-dienstchefs, generaals en een oud-defensieminister) schreven een brief aan Trump: “Stop de Gaza-oorlog!” en “𝑺𝒕𝒆𝒆𝒓 𝑷𝒓𝒊𝒎𝒆 𝑴𝒊𝒏𝒊𝒔𝒕𝒆𝒓 𝑵𝒆𝒕𝒂𝒏𝒚𝒂𝒉𝒖… 𝒕𝒐 𝒆𝒏𝒅 𝒕𝒉𝒆 𝒘𝒂𝒓, 𝒓𝒆𝒕𝒖𝒓𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝒉𝒐𝒔𝒕𝒂𝒈𝒆𝒔, 𝒔𝒕𝒐𝒑 𝒕𝒉𝒆 𝒔𝒖𝒇𝒇𝒆𝒓𝒊𝒏𝒈…”. Ze benoemen letterlijk dat de militaire en politieke structuur van Hamas al ontmanteld is.
· Oppositieleider en oud-premier Yair Lapid noemt Netanyahu’s plannen “een ramp die tot nog veel meer rampen zal leiden”. Volgens hem betalen zowel gijzelaars als Israëlische soldaten de prijs.
· Twee Israëlische mensenrechtenorganisaties – B’Tselem en Physicians for Human Rights Israel – concludeerden na uitvoerig eigen onderzoek dat Israël genocide pleegt. B’Tselem noemde hun rapport zelfs: “𝑶𝒖𝒓 𝑮𝒆𝒏𝒐𝒄𝒊𝒅𝒆”.
· Zelfs Israëlische militairen spreken zich uit: in de New York Times vertelden zij dat het verhaal dat Hamas grootschalig VN-hulpkonvooien zou beroven, is verzonnen om de VN weg te krijgen.
𝐇𝐚𝐚𝐠𝐬𝐞 𝐜𝐨𝐥𝐥𝐞𝐠𝐚’𝐬, 𝐰𝐨𝐫𝐝 𝐰𝐚𝐤𝐤𝐞𝐫!
Wil je Israël écht steunen? Kies dan niet voor de extreme regering die er nu zit. Luister naar die 600 prominente Israëli’s die willen dat de bondgenoten van Israel een einde aan de oorlog afdwingen. Dus zet maximale druk om de genocide te stoppen:
· Handelssancties, zoals steeds meer landen doen.
· Een wapenembargo, zoals nu zelfs Duitsland heeft.
· Erkenning van de Palestijnse staat, zoals bijna de hele wereld en de halve EU al heeft gedaan.
Want anders blijven we toeschouwer bij een genocide.
“Een verkeerde stap.” De reactie van het kabinet op het Israëlische plan om Gaza vollédig te bezetten was zo slap, dat je eigenlijk zegt: ga je gang!
‘Dutch Bingo’, noemde Sigrid Kaag dit soort statements gisteren. Betekenisloze reacties op keuzes van de Israëlische regering, die in Jeruzalem 0,0 indruk maken.
10 weken alle voedsel blokkeren? Het kabinet is ‘bezorgd’.
VN-organisaties gaan verbieden? We ‘dringen erop aan dit goed te overdenken’.
Verbreken staakt-het-vuren door Israël op 18 maart? Het kabinet is ‘ernstig bezorgd’.
En nu vinden we het plan de oorlog verder te escaleren door Gaza volledig te bezetten ‘een verkeerde stap’.
Het kabinet heeft een lijst met opties van dingen die Nederland zélf kan doen. Handelsembargo voor illegale nederzettingen. Een wapenembargo. Volledige kabinet-Netanyahu sanctioneren. Palestijnse staat erkennen. Etc.
Maar in plaats daarvan wordt verwezen naar de kleine stapjes die het kabinet al gezet heeft:
– Naar wapenexporten wordt strenger gekeken.
– Twee Israëlische ministers zijn ‘persona non grata’ verklaard, en kunnen hun bezoek aan de Keukenhof en het Rijksmuseum dus vergeten.
That’s it.
In het hashtag#Gazadebat vroeg ik minister Veldkamp daarom: waarom houdt u zichzelf voor de gek? Als je ziet dat de oorlog doorgaat en de hongersnood alleen maar erger wordt, waarom blijf je dan afwachten? Zelfs Duitsland heeft nu een wapenembargo voor Gaza ingesteld.
Elke dag dat wij als Nederland géén sancties met tanden opleggen is het signaal aan Netanyahu dat hij dóór kan gaan. Wij willen dat de héle Tweede Kamer terugkeert van reces, zodat we kunnen gaan stemmen over maatregelen die wél impact hebben.
Gaza wordt bewust uitgehongerd. Al maanden. Kabinet, word wakker. En dóe iets!
Sanctioneer de Israëlische regering.
Stop alle handel met illegale nederzettingen.
Pleit voor opschorting van het associatieverdrag.
Leg een wapenembargo op.
Erken de Palestijnse staat.
Mijn pleidooi in het hashtag#GazaDebat
https://www.linkedin.com/posts/jan-paternotte-75079a7_engeland-en-frankrijk-halen-kleine-kinderen-activity-7358759632443428864-qFE6?utm_source=share&utm_medium=member_desktop&rcm=ACoAACIYDckB9n3CdOBXkTzRICO9y0hJfyipYIE
Engeland en Frankrijk halen kleine kinderen met ernstige ondervoeding uit Gaza. Waarom Nederland niet? Dit moet veranderen!
Al meer dan 50.000 kinderen zijn gedood of verwond in Gaza sinds 7 oktober 2023. Er is geen einde voor die ellende in zicht. Maar sommige landen doen wel íets om zelf levens te redden.
In Londen kwam vorige week een 15-jarige jongen aan. Toen hij vorig jaar noodhulp probeerde te krijgen raakte een Israëlische granaat hem en werd zijn kaak verbrijzeld. In Engeland krijgt hij nu een operatie om z’n gezicht te reconstrueren. Ook twee meisjes kwamen naar het Verenigd Koninkrijk, eentje voor behandeling van dreigende blindheid.
Frankrijk helpt al maanden mee aan medische evacuaties.
In januari al kwamen 6 kinderen naar Parijs.
België, Spanje, Roemenië, Ierland, Luxemburg, Noorwegen, Griekenland hebben patiënten geholpen in hun ziekenhuizen. Sinds vorige maand ook Italië.
Waarom Nederland niet? Het kabinet zegt de voorkeur te geven voor zorg ‘in de regio’, omdat dat beter zou zijn.
Terwijl het hier gaat om een kleine groep, met ernstige complicaties, waar juist een hoogontwikkeld land als Nederland bij kan helpen.
Terwijl door het geweld en de extreme ondervoeding kinderen steeds meer specialistische zorg nodig hebben om überhaupt te kunnen herstellen.
Op 8 juli heb ik met collega’s Wieke Paulusma en Mpanzu Bamenga gevraagd om als Nederland óók bij te gaan dragen aan medische evacuaties, inclusief opname van een aantal ernstige gewonde patiënten in Nederlandse ziekenhuizen.
Het kabinet heeft de vragen nog niet willen beantwoorden.
Als de politieke wil er is om voedseldroppings toe te staan in Gaza, dan moeten ook de vrachtwagens erin kunnen.
Want wat er nu gebeurt, stopt de uithongering niet. En is bovendien levensgevaarlijk.
Een beetje voedsel wordt vanuit de lucht gedropt op een bevolking die grotendeels al uitgehongerd is. Alsof mensen achter een parachute met dozen kunnen aanrennen. Vandaag werd een verpleegkundige gedood die klaarstond om voedsel voor zijn patiënten veilig te stellen, maar de pallet met 12 dozen verpletterde hem.
Sinds vorige week zijn de droppings begonnen. Het is de duurste, gevaarlijkste en minst eerlijke manier om voedsel binnen te krijgen. En bovenal: het werkt niet.
De VN schat dat er dagelijks zo’n 500 vrachtwagens nodig zijn om de basisbehoeften in Gaza te dekken.
Voor hetzelfde volume zouden er 900 vliegtuigen per dag nodig zijn.
Volgens Israëlische media waren het er de afgelopen week gemiddeld 75 per dag.
Het is waanzin.
Voedselhulp laten vallen alsof het de Hunger Games zijn, maar hulporganisaties en VN-vrachtwagens blokkeren die dit werk al decennia professioneel en humaan doen?
Israël rechtvaardigt de blokkade met het argument dat Hamas continu grootschalig voedsel zou weten te roven. Maar bronnen binnen het Israëlische leger vertelden de New York Times dat dit verhaal is verzonnen, bedoeld als excuus om de hulp te stoppen. Het VN-systeem werkte onder de onmogelijke omstandigheden juist goed.
En eerlijk: als je écht bang bent dat Hamas hulpgoederen in handen krijgt, waarom zou je ze dan willekeurig uit vliegtuigen laten gooien zonder te weten wie ze opvangt?
Ook Nederland doet nu mee aan deze droppings. Ik snap het, want alternatieven worden door Netanyahu’s regering geblokkeerd. Maar het is geen oplossing. En donderdag in het Kamerdebat moet niemand doen alsof dat wel zo is. Of alsof Israël op deze manier wél iets doet tegen de hongersnood.
Wat wél nodig is: ons volle gewicht erin voor een einde aan de etnische zuivering van Gaza.
Dus: concrete druk, échte sancties, en niet nog meer diplomatieke speldenprikjes.
De tweede poging slaagde wel: een meerderheid wil nu de Tweede Kamer terug van reces!
Laat het debat zo snel mogelijk plaatsvinden. Want Nederland kan niet met enkel diplomatieke speldenprikken richting Israël blijven toekijken bij de ergste door een regering veroorzaakte hongersnood van nu. En al helemaal niet van een regering waar wij een samenwerkingsverdrag mee hebben.
De hele wereld ziet wat er gebeurt: een gigantische nood in Gaza door bewuste uithongering, waardoor meer dan honderdduizend vrouwen en kinderen nu op de rand van de hongerdood bungelen. En Nederland komt met een paar maatregelen waar de regering-Netanyahu niet van wakker ligt.
Het is belangrijk dat Nederland voor het eerst in 1,5 jaar tijd meer doet dan vrijblijvende oproepen om de genocide te stoppen, maar dit gaat het verschil niet maken. Daarvoor is de nood nu te hoog. Want wat de afgelopen dagen door Israël aan voedsel werd binnengelaten is maar een fractie van wat nodig is.
Zonder direct een totale koerswijziging van Israël waardoor véél meer hulp binnenkomt zullen nog eens duizenden en duizenden Gazanen sterven. Dan moet je als Europees land álle drukmiddelen inzetten, en niet nog eens acties gaan ‘bekijken’ of afwachten tot andere landen in beweging komen. De twee ministers Smotrich en Ben-Gvir stonden al niet op het punt om een weekend Amsterdam te doen, en op het matje geroepen worden; dat zijn Israëlische ambassadeurs nu wel gewend.
De regering-Netanyahu is bezig Gaza etnisch te zuiveren, en maakt daar niet eens een geheim van. Schoof en Veldkamp gebruiken nu wel terechte harde woorden. Ze erkennen terecht dat Israël met haar optreden niets doet voor de gijzelaars, en dat het uithongeren van mensen helemaal niets te maken heeft met het bestrijden van terreur. Maar ze komen vervolgens met te zachte daden.
Dit kan Nederland doen, en móet het kabinet ook doen:
· Spreek je duidelijk uit vóór opschorting van Israëlische handelsvoordelen én het EU-Israëlverdrag, zoals o.a. Spanje al deed. En laat het niet afhangen van de Europese Commissie.
· Kondig formeel een wapenembargo af, zoals o.a. Canada en België al doen.
· Erken de Palestijnse staat, zoals Emmanuel Macron afgelopen vrijdag.
Dat er nu eindelijk wel íets verandert is te danken aan de luide en duidelijke roep uit alle hoeken van Nederland om te stoppen met toekijken. Vorige week nog wees de coalitie van VVD, NSC en BBB een voorstel van ons en GL-PvdA voor een spoeddebat nog van de hand. Druk uit de samenleving én de politiek dwingt af dat het kabinet nu wél in beweging komt. Dus kijk niet weg. Blijf je uitspreken. Want er is veel meer nodig.
Nog geen 100 vrachtwagens met noodhulp, en een paar droppings.
Zó weinig voedsel kwam er vandaag Gaza binnen, volgens de Verenigde Naties. Dat is een tiende van de hoeveelheid die tijdens het staakt-het-vuren werd toegelaten. En slechts een fractie van wat nodig is om iets te doen aan de extreme honger.
Als dit het antwoord is van Israël op de wereldwijde zorg over genocide in Gaza, dan zal het resultaat een zeer grote sterfte zijn.
Bedenk: met 100.000 vrouwen en kinderen in extreme ondervoeding, en een derde van de Palestijnen die dagenlang niets eet, red je het niet met alleen wat meel, bloem en suiker. Er is medische zorg nodig, medicijnen, en speciaal licht verteerbaar voedsel. Precies datgene wat nauwelijks Gaza binnenkomt.
Deze dinsdag is een eerste ‘meetmoment’ dat de Europese Unie aan Israël heeft doorgegeven: dan moet duidelijk zijn hoeveel hulpgoederen Gaza bereiken én veilig worden verdeeld onder de bevolking.
Samen met Kati Piri heb ik het kabinet gevraagd om vandaag nog helder te maken wat de Nederlandse inzet is als Netanyahu de hongersnood laat voortduren. “Als” is hier eigenlijk overbodig. Het is zonneklaar dat je met nog geen 100 vrachtwagens geen twee miljoen mensen in hongersnood kunt redden.
Afgelopen vrijdag zei Dick Schoof dat Netanyahu “van koers moet veranderen”. Maar als drukmiddel noemde hij alleen diplomatie. En dit weekend zei Dilan Yeşilgöz (VVD) dat “grote woorden” vanuit Nederland niets helpen, en dat alleen Europese diplomatie effect sorteert.
Al een jaar lang zeggen de VVD en het kabinet dat we Israël oproepen tot minder geweld, tot een staakt-het-vuren, tot het überhaupt toelaten van noodhulp. En ondanks dat dit 0,0 effect heeft, blijven ze het herhalen. Het is als een gebroken plaat. Groundhog Day, maar niet voor de mensen in Gaza.
Nederland en Europa kúnnen wél druk uitoefenen! De EU is de grootste handelspartner van Israël. Als alle landen die een deadline hebben gesteld voor toelating van noodhulp en toegang voor de VN dat serieus menen, is er een meerderheid in de EU om alle handelsvoordelen voor Israël op te schorten. Dat zou voor het eerst méér zijn dan alleen een oproep of een “dialoog”. Dat is een écht drukmiddel.
Als het kabinet haar eigen woorden maar een klein beetje serieus neemt, dan wordt dát vanaf vandaag de Nederlandse inzet.
Aan de ministers zeg ik: toon moed en menselijkheid. En hou je aan de wet. Want het internationaal recht is glashelder, geldt voor iedereen en zonder uitzondering. Als je sancties kán treffen met als doel om een etnische zuivering door uithongering te stoppen, dan doe je dat.
De Tweede Kamer moet echt terugkomen van reces. Want terwijl het parlement 8 weken stil ligt, is net buiten Europa een land bezig om een heel volk uit te hongeren. Een land waar wij een verdrag mee hebben. En Nederland, dat nu iets kan doen, stelt ondertussen geen enkele sanctie in.
Ik kan er echt niet meer bij. Het is zo surrealistisch dat politieke partijen nu nog praten over alleen een ‘oproep doen’ voor hulp of een staakt-het-vuren.
Die oproepen klinken al maanden en maanden. Terwijl nu steeds meer mensen verhongeren, steeds meer kinderen sterven in Gaza. Volgens de VN zitten nu 100.000 vrouwen en kinderen op rand van de hongerdood. Aan journalisten en fotografen die er verslag van doen heeft Israël geen behoefte, dus worden ze verjaagd. Of kunnen ze hun werk sowieso niet meer doen, omdat ze ook totaal uitgehongerd en uitgeput zijn.
Dit is niet gewoon het resultaat van oorlog, of van strijd tegen Hamasterroristen, zoals sommige hard-rechtse politici beweren. Het is de keuze van de Israëlische regering om Gaza etnisch te zuiveren. Daar maken niet eens een geheim van. Of het nou minister Smotrich was die zei dat Gaza ‘volledig vernietigd’ moet worden of minister Katz van Defensie die zegt dat Palestijnen moeten emigreren. Ben-Gvir die zegt: “Gaza moet van ons zijn – dus zonder hen.” Of Netanyahu, die plan-Trump omarmde om Palestijnen te laten vertrekken en een ‘riviera’ te creëren. Dat is etnisch zuiveren, dat is een genocide bepleiten.
Nederland doet ertoe. Het kabinet heeft zelf al zo vaak gezegd dat de opstelling van Nederland voor Israël belangrijk is, juist omdat we zo’n trouwe bondgenoot zijn. We zijn hier niet een klein land. Dus waarom blijft de afkeuring hangen in holle frasen en loze woorden?
Sinds Israël in maart een totale hulpblokkade instelde en daarna het staakt-het-vuren doorbrak is Gaza de hel op aarde geworden. De VN en tientallen andere hulporganisaties wordt het werk onmogelijk gemaakt. Bij de paar hulppunten die Israël zelf heeft geopend geldt het recht van de sterkste, een totale dystopie. Al meer dan 1000 Palestijnen zijn doodgeschoten terwijl ze daar in de rij stonden voor voedsel. Een ‘death trap’, noemt de VN die uitdeelpunten.
Israël had nooit mogen blokkeren dat de VN met partners voedsel en water uitdeelt. En wij moeten stoppen het te accepteren. Samen met Kati Piri vroeg ik deze week om een spoeddebat. We kregen steun van SP, PvdD, Denk en Volt. NSC en BBB stemden tegen. De VVD reageerde überhaupt niet.
Als u net als ik wil dat Nederland wel iets gaat doen, help ons dan die partijen in het kabinet te overtuigen dat ze moeten stoppen met toekijken bij een etnische zuivering.
Geen. Niets. Nul. Precies zoveel maatregelen nam de Europese Unie gisteren tegen de regering-Netanyahu. ‘We houden de opties op tafel’. Alle eindeloze waarschuwingen dat zonder staakt-het-vuren in Gaza en zonder hervatting van noodhulp sancties zouden volgen bleken gebakken lucht.
De EU is de grootste handelspartner van Israël, we kúnnen effectief druk zetten! Maar het Nederlandse kabinet van VVD, NSC en BBB lijkt te accepteren dat we niks doen. Zo laat je het extreme leed in Gaza voortduren.
Samen met collega’s Kati Piri (GL-PvdA), Derk Boswijk (CDA), Sarah Dobbe (SP), Christine Teunissen (PvdD) en Laurens Dassen (Volt) dien ik vandaag deze spoedvragen in voor minister Veldkamp:
1. Wat was de inzet van Nederland tijdens de Raad Buitenlandse Zaken van 15 juli? Heeft u voorgesteld sancties in te stellen? Zo ja, welke? Zo nee, waarom niet?
2. Hoe heeft u opvolging gegeven aan uw uitspraken tijdens het commissiedebat over de Raad Buitenlandse Zaken waar u zei dat u bereid was als Nederland zelf stappen te zetten als er op 15 juli nog geen bestand zou zijn en de EU geen overeenstemming zou bereiken?
3. Kunt u met de Kamer delen welke afspraken er concreet zijn gemaakt met Israël over het toelaten en distribueren van humanitaire hulp? Aan welke voorwaarden moet Israël bij de eerste deadline over twee weken voldoen?
4. Welke actie gaat u ondernemen als Israël niét aan deze voorwaarden voldoet?
5. Waarop baseerde u zich bij de uitspraak: “Ik zie bijvoorbeeld dat er gisteren 180 vrachtauto’s gingen en eergisteren 160.”?
6. Zijn er naast afspraken over humanitaire hulp ook afspraken gemaakt over de aanvallen die Israël nog steeds uitvoert, zowel in Gaza als op de Westelijke Jordaanoever? Zo ja, welke afspraken zijn dit?
7. Wilt u deze vragen vóór woensdag 24 juli om 17.00u beantwoorden?
Waarom Nederland geen maatregelen neemt tegen de etnische zuivering van Gaza? Omdat de VVD concrete actie altijd blokkeert. En en daardoor ook nooit een meerderheid voor is.
Wild slaat de woordvoerder van de VVD om zich heen als je daar op wijst. “Naïef!” “Domineestaal!” Alsof de VVD’ers een training bij Trump hebben gevolgd.
Ik begrijp het gewoon niet. Met de VVD staan we zij aan zij om Oekraïne te steunen en mee te lopen bij de pride in Boedapest, want vrijheid en mensenrechten staan daar op het spel. Samen noemen we wat Poetin doet oorlogsmisdaden. Natuurlijk!
Nu worden mensen in Gaza doodgeschoten die in rij staan voor voedsel. Honderden. Dat is zelfs de opdracht die soldaten krijgen, zeggen ze tegen de Israëlische krant Haaretz. De VN en andere hulporganisaties zijn door Israël verbannen. Het is zo’n grove schending van alles wat we menselijkheid noemen. En de regering-Netanyahu maakt niet eens een geheim van het willen verdrijven van Palestijnen.
De EU is de grootste handelspartner van Israël. Er zijn grote landen in de EU die stevige maatregelen willen nemen. Spanje wil alle handelsvoordelen voor Israël opheffen. Frankrijk wil de Palestijnse staat erkennen. Veel kleinere landen willen dat ook. Nederland kan het verschil maken. Maar dan moet er wel wat veranderen.
59 mensen. Doodgeschoten door tanks terwijl ze in de rij stonden voor voedsel.
Lees die zin nog eens.
Het gebeurde deze week in Gaza. Israëlische tanks openden het vuur op mensen die simpelweg eten wilden halen. In een gebied waar de VN geen voedsel meer mag uitdelen. Waar Israël zelf nauwelijks hulppunten toestaat, en waar die paar die er zijn levensgevaarlijk zijn om naartoe te gaan.
Uithongering als oorlogswapen. Gerichte aanvallen op kraamafdelingen en de IVF-kliniek. Daar loopt nu al weken een EU-onderzoek naar. De uitkomst, maandag, zal voor niemand een verrassing zijn: Israël schendt de mensenrechten. En daarmee ook het EU-Israël associatieverdrag.
Daar hadden we het deze week in de Tweede Kamer over moeten hebben.
Maar dat gebeurde niet. Want de aandacht ging uit naar een voorstel voor een Nederlands exportverbod op onderdelen van de Iron Dome. Een voorstel dat simpelweg de verkeerde mensen raakt: gewone burgers die straks onbeschermd zouden zijn tegen raketten van Hezbollah, de Houthi’s en Iran. Het voorstel kwam op de dag dat al ruim 200 mensen in een ziekenhuis gewond raakten, en bijna ook de Nederlandse ambassade getroffen werd door een raket.
Burgers straffen voor wat hun regering doet, is precies wat we níet moeten willen.
Wat me nog het meest frustreert: het debat ging daardoor niet meer over de voorstellen die wél kans maakten, en die wél een verschil hadden kunnen maken. Zoals het voorstel om handelsmaatregelen in te zetten: druk waar die effect heeft, via de Europese Unie, de grootste handelspartner van Israël. Maar opnieuw stemde de VVD tegen. Net als de afgelopen anderhalf jaar, bij élk voorstel om concrete druk uit te oefenen op Netanyahu. En zonder de VVD is geen meerderheid te bouwen voor actie tegen de Israëlische regering.
En dat terwijl de twijfel groeit. Ik zie ook veel VVD’ers worstelen met het feit dat Nederland nog geen enkele maatregel tegen de Gaza-oorlog heeft genomen of bepleit. En steeds meer mensen willen niet langer toekijken. Geen excuses meer. Geen verschuiving van de aandacht. Geen etnische zuivering met onze ogen dicht. Dáár moet het over gaan.