Het sociaal domein: goede zorg, lage kosten
De basisvoorwaarden voor het creëren van brede welvaart voor iedereen komen in belangrijke mate samen in het sociaal domein. Het woord “sociaal” is eigenlijk te omvangrijk om het domein af te bakenen. Gemeenten hebben sinds 2015 drie omvangrijke taakgebieden van het Rijk overgenomen: zorg (WMO), werk (Participatiewet) en jeugdhulp (Jeugdzorg). Die overnames (decentralisaties) gingen gepaard met een groter beroep op de eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid van inwoners. Door stijgende kosten bij de uitvoering van deze taken, wordt het beroep op zelfredzaamheid alleen maar groter – zo ook in Dongen. Dat zorgt voor een grote uitdaging. Want de noodzaak om de kosten te beheersen levert spanning op met de verwachting dat mensen zelfredzaam kunnen zijn en zelf de regie in handen kunnen nemen, terwijl zij dat niet altijd kunnen. De praktijk is vaak namelijk heel anders. En dat brengt onvermijdelijk risico’s met zich mee.
Dat de gemeente zoekt naar mogelijkheden om de kosten te beheersen is begrijpelijk. Voor wat betreft het sociaal domein gaat het in Dongen dan onder meer om het implementeren van een andere (regionale) inkoopstrategie en om een verschuiving van de dure professionele zorg naar ondersteuning via de goedkopere algemene voorzieningen. Een nieuw op te richten dorpsteam wordt daarbij van groot belang geacht. Tegelijkertijd heeft de gemeente ook wettelijke zorgplichten als het gaat om de kwaliteit van de zorgondersteuning. De bezuinigingen mogen dan ook niet van invloed zijn op de kwaliteit van de zorgverlening en ondersteuning van hulpvragende inwoners. Dit is tot nog toe niet in beeld gebracht.
Bovendien raken gemeenteraden de grip kwijt op het sociaal domein. Uit een onderzoek van de Raad voor het Openbaar Bestuur (ROB) blijkt dat gemeenteraden de sturingsmogelijkheden voor het sociaal domein in de praktijk als gebrekkig ervaren. Er wordt daardoor te weinig grip gevoeld op het sociaal domein. Enerzijds heeft dat te maken met het feit dat besluitvorming op delen van het sociaal domein op regionaal niveau plaatsvindt en de betrokkenheid van gemeenteraden gebrekkig is. Anderzijds zorgen ook termen als zorgplicht in de Jeugdwet en de financiële tekorten voor het gevoel geen keus te hebben. Financiële randvoorwaarden zijn steeds meer en soms uitsluitend bepalend. Hier ligt ook een taak voor wethouders en colleges van B&W, die duidelijkere keuzes moeten voorleggen.
Daarom wil D66 Dongen:
- Dat adequate zorgverlening te allen tijde voorop staat. We willen bij de uitvoering van maatregelen ter beheersing van de kosten, inzicht welke effecten dit heeft op de zorgverlening;
- Dat het college doordachte en onderbouwde scenario’s voorlegt, zodat raadsleden meer keuzevrijheid hebben over besluiten binnen het sociaal domein;
- De monitor sociaal domein van zodanige kwaliteit is, dat deze als instrument kan worden gebruikt om de voortgang van doelstellingen in het sociaal domein te monitoren.