Spreektekst Rob Hofland Spoeddebat UvA-protesten

Amsterdam is doodongerust. Onschuldige mensen worden vermoord, het is live op tv te volgen, iedereen lijkt gedwongen een kamp te kiezen. D66 kiest voor vrede, tegen haat, tegen de dood van onschuldigen, tegen antisemitisme.

Nu stonden de studenten letterlijk op de barricades. Omdat zij machteloos moeten toezien hoe tienduizenden kinderen worden vermoord in de grootste openluchtgevangenis ter wereld: Gaza. 

En dan. Wie kiest voor vrede en de-escalatie? En wie kiest voor geweld, en olie op het vuur gooien? Kies je voor een veilige rechtsstaat of voor onveilige polarisatie?

De man die vuurwerk in een vreedzame menigte gooit, heeft geen enkele pretentie om aan de kant van vrede te staan. Iedereen die ruimte laat voor antisemitisme maakt een historische fout. De mensen die kiezen voor het gooien van stenen, werpen met die steen hun eigen boodschap aan diggelen. Een demonstrant die iets vernielt, vernielt daarmee automatisch een deel van de overtuigingskracht. 

Mensen die journalisten intimideren, ontnemen een ander de vrijheid – die zij zelf willen genieten. Als de minister, die verantwoordelijk is voor justitie, iedereen afschildert als “tuig”, vernielt hiermee de rechtsstaat. Zoals demonstranten stenen uit de straat slopen, sloopt zij de bouwstenen van het huis van de rechtsstaat. Nederland heeft geen minister van justitie, maar een minister van olie op het vuur gooien. 

De collega’s in deze zaal die de demonstranten en de politiemensen live recenseren, en oordelen vellen op twitter, hebben meer interesse in de haantje-de-voorste-positie van de huidige hijg-politiek, dan in de veiligheid van mensen in onze stad. Wat is er mis met een dag waarnemen, live of via de AT5 livestream, en dan de balans opmaken?

Voorzitter, ik pleit voor radicale vrede en de-escalatie.
En dat verwacht ik ook van de driehoek. Hun handelen beoordeel ik langs de lat: kozen zij radicaal voor iedere kans tot de-escalatie?

Hoe voorkomen we de sabotage van dit protest?
Hoe hebben we tot nu toe verschil gemaakt tussen geweldloze demonstranten en demonstranten die geweld gebruiken? 
Hoe is de verhouding tussen de onderhandelingen en de driehoeks-besluiten?

Voorzitter. Hoe makkelijk is het om na deze week een groep te kiezen: politieagenten, demonstranten. En dan alle mensen uit die groep weg te zetten als het kwaad. Het scoort ongetwijfeld, daar twijfel ik niet over. 

Maar kan er daarna iemand weer met een veilig gevoel naar de universiteit, omdat jij het beeld oproept dat alle demonstranten antisemitische sympathieën koesteren? Versterk het je argumenten als je alle woede richt op agenten, die in chaos een opdracht uitvoeren, waar zij zelf niet over gaan? 

Wat moet Amsterdam met de machteloosheid, van getuige zijn van een massamoord op kinderen, onschuldige burgers, waarbij partijen elkaar letterlijk in gijzeling houden? Wat moet je als je hier wakker van ligt en de machthebbers niet luisteren? 

Wat mij betreft vechten we voor radicale vrede en de-escalatie. We roepen machthebbers tot bezinning en verantwoording. Waarbij we op elke mogelijke manier ‘een staakt-het-vuren’ eisen. Geweldloos. Want uiteindelijk is de oplossing nooit meer geweld enmeer haat. En nooit het verwoesten van nog meer levens. 

Voorzitter,

Mijn wens, mijn hoop, mijn hartekreet is: laten we hier, in al deze ellende, in dit huis het hart vol laten stromen met medemenselijkheid, en de kop koel houden. Naar feiten luisteren, voordat we via twitter olie op het vuur gooien. Laten we begrip tonen voor de zorgen en de pijn van mensen die dierbaren zien lijden. En laten we boven alles collectief –  en zonder voorbehouden – smeken dat al het geweld, alle haat en het doden dood van onschuldigen stopt.