Willem Greve studeert dit jaar af als ontwerper/illustrator aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, waar hij aan de Hogeschool ook nog een opleiding tot Docent Engels volgt. Met diepe wortels in Waalwijk zet hij zich graag in voor de stad waar hij geboren is.
Hoewel ik op dit moment in Rotterdam woon en studeer, liggen mijn wortels diep in Waalwijk. Generaties lang (minstens sinds 1898) maakt mijn familie deel uit van de schoenindustrie hier in het hart van de Langstraat. Hoewel een typische bedrijfsbaan in de moderne schoenenwereld niet voor mij is weggelegd ben ik blij dat ik net op tijd geboren ben om het traditionele makersschap uit de regio te kunnen erven en herken ik veel van mijn opa Wim’s karakter in de rol die ik nu speel in het onderwijs.
Met diezelfde opa sprak ik vaak over het leven en de politiek, voordat hij stierf in 2019. We hadden het vaak over inspirerende politici als Joop d’n Uyl, Els Borst en Jan Terlouw.
Ik had als tiener overal een mening over, zeker over de grote zaken die landelijk speelde, en mijn opa had van alles al meegemaakt.
Aan zijn tafel kon ik altijd mijn verhaal en mening kwijt. Ik deelde wat ik vond van de groeiende kansenongelijkheid in het onderwijs, over domme besluiten van de regering en de groeiende welvaartskloof. Ik had sterke meningen over racisme of uitspraken van Wilders of Baudet die ik niet door de beugel vond kunnen en ik had ideeën over emancipatie en keuzevrijheid.
Als politiek-gedreven kersverse volwassene zette ik mij in 2018 voor het eerst in voor een gemeenteraadscampagne. We wonnen met onze lijst toen drie zetels in de Waalwijkse raad en ik leerde dat de lokale politiek echt verschil uitmaakt in ons dagelijks leven.
Nu, in 2022, sta ik zelf op de kieslijst.
Om heel eerlijk te zijn weet ik nog niet zeker hoe mijn toekomst er uit zal zien. Waar mijn kansen liggen, waar ik wil werken. Zeker in deze tijden is dat ook lastig. Ik weet wel dat ik een gedreven, leergierige, kritische en warme man ben die zich graag in zet voor de plaats waar hij geboren is. Elke stem op mij is dan ook een mandaat waarmee ik mijn partijgenoten aan kan sturen op de onderwerpen die mij aangaan, uitgedragen met nieuw leiderschap: Een van menselijke maat, met aandacht voor democratie en de toekomst.
Of, wie weet, zal ik mijn ideeën en waarden zelf in de raad mogen uitdragen als D66 Waalwijk in Maart voldoende zetels haalt.
Stagiair Docent Engels
Huiswerkbegeleider / Bijlesdocent
Freelance Ontwerper / Board Game Designer
Lievelingsplek in je gemeente (en waarom?)
Het is moeilijk om één plek te kiezen. Ik heb veel fijne herinneringen aan verschillende plekken in de stad en in nabije dorpen en steden. Maar als ik dan toch een plek aan moet wijzen, is het het gebied rondom het Hoefsven, waar ik met de hond, mijn oma, gezin of met vrienden graag fiets en wandel. Vaak zelfs voorbij de gemeentegrenzen, de Loonse en Drunense Duinen in.
De natuur in en rondom onze stad en in onze buurgemeentes is voor mij en vele anderen van groot belang. Daarom denk ik dat het belangrijk is de lijntjes met andere gemeentes kort te houden.
Welke kansen zie jij voor je gemeente?
Ik denk dat Waalwijk enorm tekortschiet op een aantal vlakken, waarop we juist als gemeente ambitieus zouden kunnen handelen.
We moeten als gemeente ons veel harder inzetten om ons steentje bij te dragen aan de klimaattransitie. Bijvoorbeeld door groene daken en andere lokale initiatieven te steunen. Ook kunnen we onze wijken groener maken, dat maakt ze tevens ook vaak veiliger.
We mogen m.i. wat meer omkijken naar onze jeugd. Er is in Waalwijk weinig te doen voor tieners, adolescenten en jongvolwassenen. Hoewel er verbetering in zit, zou ik post-corona graag een bruisendere stad zien voor alle leeftijden.
Daarnaast heeft Waalwijk last van een ‘brain-drain’, waarbij voornamelijk jonge mensen wegtrekken uit de stad. Dat snap ik ook heel goed, elders hebben ze meer kansen. De gemeente zou elke steek op moeten pakken om de stad toegankelijker te maken, met baan- en woonkansen voor praktisch én theoretisch opgeleide jonge starters.
Wat zijn drie zaken die jij als raadslid wil veranderen?
Ik wil niet te veel in herhaling vallen, maar als ik zelf in de raad terecht kom zou ik eerst om mij heen kijken. Ik ken veel mensen van mijn leeftijd die moeite hebben met een baan en woning vinden. Ze moeten vaak uitwijken naar grotere gemeentes zoals Tilburg, Eindhoven of Breda. Ik denk dat we als stad kansen moeten creëren voor starters op de woningmarkt en er meer banen in de stad kunnen verschijnen voor theoretisch opgeleide mensen.
Ook denk ik dat Waalwijk een enorm geschikte plek is om te gaan experimenteren met democratische vernieuwingen. Persoonlijk vind ik dat een gemeente haar burgers moet vertrouwen en ze wat meer te zeggen moeten krijgen over hun wijk en woonplaats. Dat kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld via afwisselende jeugd- of burgerberaden, een lokaal (p)referendum of wijkbegrotingen.
Ik heb stiekem ook een kleine fascinatie voor stadsplanning en verkeer. Daar zijn wij in Nederland namelijk heel erg goed in. Dat merk je wellicht niet elke dag, maar het valt zeker op wanneer je erop gaat letten. Als we onze straten iets anders zouden inrichten kunnen we veel bereiken: we kunnen onze straten groener maken, fijner om in te wonen en daardoor ook veiliger. Ik denk dat iedere Waalwijker zich wel een straat of kruispunt kan indenken die overduidelijk niet veilig is voor automobilisten, fietsers of voetgangers. Dat kan anders, als er de politieke wil voor is. In het teken van democratisering kunnen we daar omwonenden gelijk bij betrekken.
Wat betekent D66 voor jou?
De mensen uit mijn omgeving zullen het al vaak genoeg gehoord hebben: ik vind het af en toe best lastig om D66’er te zijn. Ik ben het niet altijd eens met de keuzes die de partij landelijk maakt, of de compromissen die ze sluiten met partijen die principieel lijnrecht tegenover ons staan. Dan vraag ik mij af of ik mij niet beter thuis zou voelen bij de sociaaldemocraten.
Maar elke keer dat ik twijfel, word ik er ook aan herinnerd waarom ik mij aangesloten heb bij de partij. We zijn pragmatisch en krijgen onze progressieve waarden gerealiseerd. D66’ers durven hun handen vies te maken, durven fouten te maken en die toe te geven.
Zo is er door D66 veel voortgang gerealiseerd als het gaat over de energietransitie, onderwijs, wetenschap, medische ethiek en zeker ook op het gebied van emancipatie. Allemaal onderwerpen die mij enorm aan het hart gaan.
Uiteindelijk denk ik dat het beter is om aan tafel te zitten, soms tot frustratie aan toe, want daar kunnen we onze idealen waar maken. Anders plaatsen we onszelf aan de zijlijn, waar we met een hoog hoofd onszelf een schouderklopje kunnen geven omwille onze sterke woorden, maar dan zonder sterke daden.
D66 is een partij met oog voor de toekomst, die verder denkt dan de komende vier jaar.
In mij heeft D66 een kritisch, vrijzinnig en links lid, niet bang om mijn stem te laten horen waar ik dat nodig vind, maar ook met een positieve blik op de toekomst.
Wij geloven dat je écht vrij bent als we dat samen zijn. Als iedereen gelijke kansen krijgt. We mensen helpen die het nodig hebben. We laten iedereen vrij, maar laten niemand vallen.
