König van
Deventer

“Het is een eer om op zo’n mooie plek te mogen passen. Deventer is een Hanzestad en als stad meer dan 1250 jaar oud. Als je daar burgemeester van mag zijn, roept dat automatisch op tot een beetje bescheidenheid,” meent König. Het valt op dat het woord ‘mogen’
regelmatig terugkomt als König vertelt over zijn burgemeesterschap. Daarover zegt hij: “Ik wil vooral een bijdrage leveren aan de verdere
ontwikkeling en geven wat nodig is in deze tijd. Mijn rol is prominent, maar die gaat over de stad, over
de gemeenschap. Je moet vooral
dienstbaar willen zijn. Het gaat ten slotte niet om mij als persoon. Wél beleef ik er heel veel plezier aan!”

Door (Hanze)stad en land
Ron König is geboren in Doesburg, ook een Hanzestad aan de IJssel: “De mooiste rivier van Nederland. De IJssel stroomt als rode draad door mijn leven, ik loop er nog elke dag langs.” Interesse in de politiek is er met de paplepel ingegoten: Königs moeder was gemeenteraadslid in zijn geboortestad. Zelf is hij sinds 2019 burgemeester van Deventer. Vol lof vertelt hij: “Mensen komen hier graag, ze zeggen vaak dat het een fantastische stad is. Een oude binnenstad, mooie pleinen en winkeltjes, heel veel karakter en sfeer. Een authentieke Hanzestad met een tikje eigenwijsheid, en prachtige dorpen in het groen die er ook bij horen. Er mag hier geëxperimenteerd worden. De mentaliteit is prettig, direct en open, maar nooit op het scherpst van de snede. We willen er samen uitkomen en de verhoudingen goed houden. Dat is een fijne manier van
werken. Je ontkomt er niet aan dat je van de stad gaat houden, dat die in je hart gaat zitten.”

Denken in oplossingen
Deventer is geen doorsnee gemeente, vertelt König, maar heeft wel typische problematiek zoals het woningen tekort, de krappe arbeidsmarkt en de energietransitie. “Ik maak me zorgen om de groep mensen en ondernemers die het financieel niet gemakkelijk heeft, zeker met de stijgen
de energiekosten.” Wat deze gemeente bijzonder maakt, is haar manier van het oplossen van dat soort problemen: “We hebben een doen-mentaliteit. We komen snel in actie, praten er niet te lang over en stellen bij waar nodig. Tijdens de corona-periode heeft de gemeenschap laten zien dat we alles aankunnen. We zetten de schouders eronder en helpen elkaar als buren. Wethouders zijn op een gegeven moment zelfs mee
gaan koerieren voor lokale bedrijven. De lijntjes tussen bedrijven, zorg en onderwijs werden heel kort. Er kwam een enorme kracht en saamhorigheid vrij in de samenleving. De binnenstad is er zelfs op vooruitgegaan in corona, er is minder leegstand. Pandeigenaren die hier oorsprong hebben, hebben huurcontacten vaak gekoppeld aan de omzet. Als de omzet laag is, is ook de huur laag. Andere steden hebben vaak
institutionele beleggers die dat niet zomaar doen. Dat geeft aan dat iedereen op zoek was naar manieren om het beter te maken.”

Tevredenheid
Op de vraag of hij trots is op wat hij bereikt heeft, zegt König: “Trots is ego, dat hoort niet bij het ambt vind ik. Je wordt als burgemeester op de voorste rij gezet en wordt gezien als eerste burger, maar het gaat over de inwoners. Je moet opletten geen ‘kijk mij’-burgemeester te worden die zichzelf te veel oppoetst. Wel is het een prachtig vak waarin je heen en weer gaat tussen mensen en kleine en grote strategische vraagstukken. Je mag bezig zijn met allerlei belangrijke onderwerpen. Het is een eervolle baan die ik met mijn hele inzet doe. Daar ben ik dan weer wel trots op.”

Burgemeester worden
König zou uren door kunnen vertellen over wat een goede burgemeester in huis heeft. Niet zo gek
; sinds afgelopen juli is hij voorzitter van de
burgemeesterscommissie. Als D66’ers de ambitie hebben voor deze rol, kunnen ze in gesprek met de commissie om te kijken of het een
interessant toekomstperspectief voor ze zou kunnen zijn en welke stappen ze moeten zetten om kans te maken voorgedragen te worden. Er worden nog collega’s gezocht, dus aan potentiële nieuwe kandidaten geeft hij vast een paar tips mee.

Brede interesse, rechte rug en lange lijnen
“Het burgemeesterschap is mensenwerk,” zegt König,
“dat moet je leuk en boeiend vinden. Gistermiddag had ik een 60-jarig huwelijk van echte Deventenaren en daarna een afspraak met ziekenhuizen over gezondheidszorg in de regio. Je moet snel en makkelijk kunnen schakelen tussen verschillende abstractieniveaus. Een prachtig vak voor generalisten.”
Verder moet je belangen en tegenstellingen weten te overbruggen en mensen bij elkaar brengen, zegt hij. “Je hebt authenticiteit en stevigheid nodig en kunt niet met alle winden meewaaien. Ook moet je een rechte rug houden als het moeilijk wordt. Of je nou in een kleine gemeente zit, of in een grote. Het is soms ingewikkeld, juist ook in een kleine gemeente, omdat iedereen elkaar kent.” “Ten slotte is burgemeesterschap het werken in lange lijnbewegingen, blijf weg van de korte termijn,” meent König. “Een burgemeester zou niet te inhoudelijk moeten zijn, deze moet vooral evenwicht bewaren en boven partijen staan: een haviksblik hebben. Je hoeft niet je eigen voorkeur door te drukken maar moet de juiste vragen stellen en onderwerpen adresseren, zorgen dat het gesprek gevoerd wordt, in het college, in de raad en met de gemeenschap.” Hij heeft nog een laatste toevoeging: “Je komt zo veel leuke, aardige, vriendelijke en betrokken mens en tegen in het
vak. Het is geweldig werk!”■