Dat mijn partijgenoten en ikzelf in Waalwijk in de struiken lagen, kan ik wel hebben. Dat we in de Schoolstraat in Waspik zijn onthoofd, overleven we ook wel. Waar ik niet tegen kan, is dat onze borden in Sprang-Capelle op vrijwel alle plekken spoorloos zijn verdwenen. Daarvan doen wij dan ook aangifte bij de politie. Overigens kan het nog erger, in Waalwijk zijn borden van andere partijen beklad met verschrikkelijke en persoonlijke teksten. Dat is lafhartig. Een ander woord heb ik er niet voor.
Het lijkt iets simpels: een bord met een foto en/of wat teksten aan een lantaarnpaal. Maar dat bord is daar niet uit zichzelf gekomen. Daarvoor hebben door onze hele gemeente heen mensen hun stinkende best gedaan. Er is tijd, energie en geld gestoken in het maken van deze borden en het ophangen ervan. Niet omdat we met z’n allen zo graag in de publieke ruimte hangen, maar omdat we allemaal campagne voeren voor een betere en mooiere gemeente. We hebben daar natuurlijk allemaal onze eigen ideeën over en dat is wat democratie zo mooi maakt, we mogen er allemaal zijn. Agree to disagree, zoals Engelsen dat zo mooi zeggen.
Precies daarom maakt het me boos dat verkiezingsborden bij de vleet worden gesloopt en gejat. Het is een aantasting van onze democratie, juist op een moment dat op nog geen 2,5 uur vliegen van onze gemeente door dappere Oekraïners letterlijk wordt gevochten om de democratie in leven te houden.
Ik roep alle Waalwijkers, Sprang-Capellenaren en Waspikkers op om hun tevredenheid én onvrede over welke partij dan ook zeker kenbaar te maken. Maar dan wel in het stemhokje op 14, 15 of 16 maart. Ga stemmen, je stem doet ertoe. Maar alsjeblieft, blijf van verkiezingsborden af!
Beeld: Sheila Schuijffel