Interview Michiel Muis-Wethouder D66 in Lansingerland

Michiel Muis is inmiddels driekwart jaar wethouder in het college. Michiel woont in Berkel en Rodenrijs met zijn vrouw en hun twee zonen van 20 en 22 jaar oud.

De eerste vraag aan Michiel: Hoe zijn je eerste ¾ jaar bevallen?

Heel goed bevallen! Ik heb altijd in en rond het openbaar Bestuur gewerkt. Daarnaast was ik 12 jaar raadslid. Het zijn van wethouder voelt dan toch wel als de kers op de taart. Het is een andere rol nu, maar wel een hele mooie om te doen voor de gemeenschap. Overigens dacht ik wel aardig te weten hoe het werkt in de lokale politiek, maar als wethouder maak ik dit toch mee vanuit een andere rol en blik. Als raadslid was het werk redelijk afgekaderd. Een wethouders positie is meer bestuurlijk met een speelveld dat 3-dimensionaal is geworden in plaats van iedere keer een stukje uit een film.

Hoe gaat de samenwerking in het college met de burgemeester Pieter van de Stadt en collega-wethouders Leon Hoek (WIJ Lansingerland), Simon Fortuyn (Leefbaar 3B) en Titia Cnossen (CU)?

In het begin was het even wennen aan elkaar. Dat lijkt mij ook logisch. We zijn verschillende personen met verschillende karakters. Je moet elkaar goed leren kennen, maar tegelijkertijd ook al direct intensief samenwerken. Als college zijn we hiervoor de hei opgegaan en hebben daar ook gesproken over het de inhoud van het collegeprogramma, maar ook over persoonlijke dingen. Daarnaast hebben we mediatraining gevolgd en hebben we in aparte sessies goed gesproken over de begroting van de gemeente Lansingerland.

Heb je al resultaten geboekt waarop je trots bent Michiel?

Jazeker! We hebben in 2022 nieuwe woningbouwafspraken gemaakt als regio. We willen als Lansingerland bijdragen aan meer evenwicht in het aanbod van sociale woningen in de regio en inzetten op meer betaalbare woningen en voldoende aanbod voor specifieke doelgroepen. Ook ben ik trots op de organisatie en ambtenaren met wie we samen het nieuwe afvalbeleid uitvoeren. Het systeem gaat uit van een basistarief wat voor iedereen hetzelfde is en een variabel deel per aanbieding. Zo zorgen we voor meer bewustzijn, een eerlijkere verdeling van de kosten en hoeft er minder restafval verbrand te worden, wat beter is voor het milieu. Dit nieuwe systeem is een besluit uit de vorige raadsperiode, er is vier jaar over gesproken. Het nieuwe systeem loopt goed, maar het is wel een verandering voor inwoners en vraagt veel goede en herhaaldelijke communicatie. We hebben dan ook ingezet op een hele brede en herkenbare communicatiecampagne. Dan nog houd je natuurlijk inwoners of een enkele partij die het liever niet zou willen.

Hoe is dat voor jou als wethouder om het gezicht te zijn van het nieuwe Afval-systeem?

Dat vind ik prima: we werken aan duurzaamheid, kostenbeheersbaarsheid en als je goed je best doet als inwoner word je beloond. Het beter scheiden van afval is natuurlijk een deel uit een veel groter verhaal. Inwoners moeten zich bijvoorbeeld ook bewust zijn van wat ze kopen en hoe duurzaam dat is en dat ze ook een verantwoordelijkheid hebben om van spullen af te komen. Aan die persoonlijke kant van inkoop heeft de gemeente een kleinere rol. De markt zelf moet ook duurzamer worden, maar de gemeente kan dat wel stimuleren. Als gemeente willen we ook meer bewust zijn van ons voorbeeldgedrag. Zo gaan we ons bijvoorbeeld meer oriënteren op biobased bouwen.
Een ander mooi initiatief waar ik vanuit mijn portefeuille bij betrokken ben, vind ik de samenwerking van de gemeente met 3B wonen. Met name zie je dat partnerschap goed terug bij de woningen voor Oekraïners en andere spoedzoekers. Dit is een mooi voorbeeld van samenwerking welke open en transparant is waarbij we echt samen op weg gaan. Dit heeft geleid tot het besluit van de raad voor een aantal ‘decentrale woonlocaties’ in Lansingerland. 3B wonen koopt de woningen en exploiteert ze. Deze manier van samenwerken smaakt naar meer en nodigt uit tot nadenken over toepassing in reguliere bouwprojecten: met meer partnerschap en meer inzicht in elkaars mogelijkheden en besluitvormingsprocessen.
Daarnaast ben ik trots op het beheer van de buitenruimte in Lansingerland. Er is wat dat betreft veel goed geregeld in Lansingerland: mooie speelvoorzieningen in samenspraak met de omgeving bepaald, zorgvuldig gefaseerd maaibeleid waarbij rekening wordt gehouden met de flora en fauna, het goede onderhoud van wegen etc. Er worden niet de gemakkelijkste oplossingen gekozen en er wordt ook goed geluisterd naar inbreng en wensen van bewoners. Wat overigens geen garantie is dat je iedereen op een lijn krijgt of alle suggesties ook kunt betalen. Ook dat is iets wat erbij hoort.

Zijn er zaken die de komende tijd extra aandacht vragen?

Persoonlijk en als D66’er vind ik burgerparticipatie en anders besturen heel belangrijk. Overigens is dat van het hele college en ook een wens van de raad. Het beleid hiervan zit in mijn portefeuille. Het zijn processen waar je in moet blijven leren. Vragen hierbij zijn: zit iedereen in zijn juiste rol, hoeveel ruimte wil je laten aan inwoners, wil je zelf vroegtijdig de kaders zetten als gemeente of zijn deze toch snel te strak en beperk je daarmee de ruimte voor participatie? Inwoners en raad moet je daarom steeds meer gelijktijdig informeren. Dat kan schuren aan beide kanten. We bedenken allerlei handige tools, maken besluiten en informatie voor iedereen inzichtelijk. Tegelijk moet je waken dat het volgens een blauwdruk gaat. Maatwerk is vaak nodig. 
Duurzaamheid is een andere thema wat heel belangrijk is en blijft. Als gemeente zijn we volop bezig om te kijken hoe we inwoners kunnen helpen met het verduurzamen van hun koop- of huurwoning. En zetten we samen met de energie coöperatie in op goede communicatie over het omschakelen naar andere energiebronnen. Daarnaast werken we met andere gemeenten samen om te komen tot een warmtenet in Oostland. We kijken naar de duurzaamheidsregelingen voor inwoners die de gemeente zelf al heeft en wat er nog meer zou kunnen vanuit een Duurzaamheidsfonds. Er zijn andere overheidslagen die regelingen hebben en die veranderen ook regelmatig. We blijven als gemeente bewegen om te voorkomen dat inwoners buiten de boot vallen.

En waar wordt het spannend de komende tijd Michiel?

We hebben een behoorlijke woonopgave in Lansingerland qua aantallen, maar ook voor woningen in de sociale huur. Er zijn ook steeds meer doelgroepen die voor diezelfde woningen in aanmerking willen komen: statushouders, spoedzoekers, maar ook starters en ouderen. Daarbij komt ook de vraag naar opvang van asielzoekers op ons af. We zijn op zoek naar, waar wat kan. Waar hebben we de ruimte, knellen de reguliere procedures, termijnen? Hoe ga je al die verschillende doelgroepen eerlijk verdelen? Zoals het voorbeeld van de flexwoningen voor Oekraïners en spoedzoekers laat zien, moeten we op meerdere thema’s slim zaken combineren en denken buiten de bekende kaders.

Veel dank voor dit gesprek Michiel en succes!

Beeld: Roelie Schipperus