Over miljoenen en centen

Zuinig zijn, daar is onze gemeente goed in, tenminste, als we het hebben over het meer laten betalen voor parkeerkaarten voor inwoners met een lichamelijke beperking, voor het steeds meer betalen voor ons afval en dat soort dingen. Het college van Burgemeester en wethouders stelt voor om in dat soort dingen soberder te zijn. Tienduizend Euro hier en vijfduizend daar, we moeten niet slordig met dat geld omspringen, zo drukken zij ons op het hart.
Als we het hebben over het uitgeven van miljoenen dan vindt het college dat we ons daar niet zo druk om moeten maken. Ze hebben, via de overmachtige coalitie in de raad, zichzelf een mandaat gegeven om zonder overleg vooraf tot 1 miljoen per keer uit te mogen geven voor grondaankopen. Daar zouden we namelijk geld aan kunnen verdienen. Tot nu toe is  het  nog nooit gelukt om het beloofde rendement waar te maken. Daarom hebben we nu met z’n allen 160 miljoen schuld. Een blok aan ons been.
Nu hebben we de kadernota. De gemeenteraad mag zeggen waar moeten bezuinigen. We zitten, volgens deze nota, in zwaar weer en als we niet uitkijken staan we straks onder toezicht van de provincie. Of de raad dat dus even wil oplossen. Met kleine postjes van 5.000 tot 15.000 euro zijn we aan het sappelen, ten koste van de inwoners. Ondertussen gaat het college op eigen houtje op avontuur in de grondmarkt met miljoenen.
Het wordt tijd voor goed dualisme. De raad van nu, waarvan 80% in de coalitie zit, is tandeloos. D66 wil dat na de komende verkiezingen niet meer. Een coalitie van helft plus 1 of met zelfs wisselende meerderheden komt de democratie ten goede. Dan krijgt de raad weer tanden en dat is hoog tijd!

Elly de Vries