“Den Haag is geen eiland” – maidenspeech Joren Noorlander

Voorzitter,

Mijn moeder is leraar, net als mijn vader en net als vele anderen in mijn familie. En ik, ik ben ook dat onderwijs ingegaan. Zes jaar lang heb ik als gymleraar voor de klas gestaan. Waar je niet alleen kinderen leert bewegen, maar ook leert je grenzen verleggen en je sociale vaardigheden leert ontwikkelen.

Het is werk waar je echt trots op kan zijn. Want als je voor die klas staat maak je een verschil.

En Ik kon dat verschil ook maken.
  
Is er wel een sportplek?
Maar ik merkte wel dat er iets aan mij knaagde als gymleraar. Want ik kan kinderen alle sporten van de wereld leren, maar wat als die kinderen na hun schooltijd geen sportplek in de wijk kunnen vinden?
 
En wat als die kinderen na hun schoolcarrière het huis uit willen, maar nergens een huis kunnen vinden? En wat als ze jaren en jaren later eindelijk een woning hebben gevonden, maar merken dat er te weinig groen is om prettig te wonen, te weinig cultuur is om het leven te verrijken, en te weinig scholen zijn voor hun eigen kinderen om ook kansrijk in het leven te kunnen starten?
 
Dat zijn allemaal problemen waar wij in deze raad iets aan kunnen doen.
 
Trotse voorzitter
Ik ben er trots op dat ik als voorzitter van de commissie samenleving een bijdrage kan leveren aan het democratisch proces op onderwerpen als onderwijs en sport. En ik ben er trots op dat ik als regulier raadslid mag meespreken over hoe wij die stad precies gaan inrichten. Waar geven we ruimte aan dat onderwijs, aan sport, aan het leven dat wij al die inwoners gunnen?
 
Den Haag is geen eiland
Maar dat doe je niet zomaar. Als we willen dat Den Haag een betere, leefbaardere stad wordt, moeten we echt een visie hebben op hoe de stad zich moet ontwikkelen. Nou is dat misschien niet een hele vreemde opmerking, maar misschien dit wel: want wij moeten als raadsleden ook een visie hebben op wat er buiten het stippellijntje van onze gemeentegrens gebeurd.
  
Want onze macht stopt misschien bij het stippellijntje op de kaart, maar de levens van onze inwoners niet. Den Haag is geen eiland, maar een stad in een verstedelijkte regio. Den Haag, en dus ook de gemeenteraad, dient zich daarnaar te gedragen.
 
Geen muren, maar bruggen
Wij bouwen dus geen muren om de stad, maar bouwen bruggen naar de omliggende gemeenten.
We zorgen voor de inwoners van de regio, en niet alleen voor de geboren Hagenees.
We denken regionaal en nemen de verantwoordelijkheid die bij een volwassen stad hoort.
  
Alleen met een gezamenlijke visie die wij over verschillende raadsperiodes heen uitdragen, kunnen wij een verschil maken voor de komende generaties.
 
Ik kijk er dan ook naar uit om met deze raad vergezichten te schetsen, een stip op de horizon te zetten en Den Haag daar de komende vier jaar een stuk dichterbij te brengen.