Fractievoorzitter Sivan Maruf en rector magnificus TU Delft vinden verbinding tijdens wandeling in Buitenhof

Twee jaar geleden kwam de masterstudent voor het eerst in contact met de rector. “Gemeenteraadsleden werden uitgenodigd voor een diner op de campus. Daar besprak ik met Tim dat ik het zo bijzonder vind dat de universiteit jongeren van over de hele wereld aantrekt, maar dat de aangrenzende wijken oneindig ver weg lijken. Vanuit de universiteit was ook opgemerkt dat er in het verleden weinig oog was voor de positie van de TU in Delft. Sinds een aantal jaar is daar verandering in gekomen en werkt de universiteit met verschillende programma’s aan maatschappelijke betrokkenheid en verbinding met de buren.”

Met die gedachte wandelden Sivan en Tim door Buitenhof, en ze bleken meer gemeen te hebben dan vooraf gedacht. Ook de rector woonde tijdens zijn studie een tijdje in Buitenhof, in de sterflat, en, zo bleek later, in hetzelfde appartement als Sivans oma. De rector herinnert zich de buurt in die tijd: “Er hing toen een beetje een grimmige sfeer. Er viel ook weinig te beleven in de wijk. Ik woonde er wel, maar deed er verder eigenlijk niets.” Inmiddels vindt hij de sfeer een stuk warmer en merkt hij tijdens de wandeling op dat de wijk er gemoedelijker bij ligt dan in de jaren ‘80.
Er is sindsdien veel veranderd, maar de kloof tussen de wijk en de universiteit bestaat nog steeds, ervoer Sivan zelf. Hij kwam als driejarige vluchteling vanuit de Koerdische regio in Irak in Buitenhof terecht. “De wijk is voor mij heel belangrijk. Ik heb hier mijn vriendschappen opgebouwd, noem mijn buurvrouw ‘tante’ en voel me thuis zodra ik de straat inkom. Maar gezinnen zijn hier overwegend armer dan in andere delen van Delft. Er wonen weinig mensen die gestudeerd hebben of op de universiteit werken. Als je als kind die rolmodellen niet hebt, lijkt studeren een verre, onbereikbare droom. Iets dat niet voor jou is weggelegd.”

Uiteindelijk kwam hij er zelf wel, via mavo, havo en hbo, maar het was een lange weg. “Ik heb net als veel andere kinderen te maken gehad met onderadvisering, wat betekent dat leraren me een lager niveau adviseerden dan ik aankon. Uiteindelijk heb ik doorgezet, maar dat lukt niet iedereen.” Volgens Sivan hebben kinderen en ouders in de wijk meer rolmodellen nodig. “Het zou fantastisch zijn als een docent bouwkunde naar de wijk komt en een demonstratie geeft aan ouders en kinderen over zijn vak, en dan bedoel ik het praktische, technische en creatieve aspect. Dat kan zoveel mensen inspireren.”
Zoiets zou kunnen bij de toekomstige wijkuniversiteit in Delft West. In januari start de TU met dit initiatief, met, door en voor jongeren. Het idee is om een netwerk van studenten van zowel mbo, hbo als de universiteit in contact te brengen met kinderen en jongeren uit de wijken Voorhof, Tanthof-West en Buitenhof, om samen een plek te creëren waar iedereen elkaar kan ontmoeten en van elkaar kan leren. De TU wil daarbij echt de vraag aan inwoners stellen: waar hebben jullie behoefte aan en hoe kan de TU daarmee helpen? “Dit is een heel mooi initiatief dat ons dichter bij elkaar kan brengen. Het begint voor ons nu eerst met luisteren naar de wijk. En dat ga ik de komende tijd doen,” aldus de rector.