Menu
Bob Wevers - Beeld: Marcel Jurian de Jong
Ik ben sinds 2015 lid van D66. Sinds 2018 heb ik de rol van penningmeester binnen het bestuur van D66 afdeling Assen.
Het was voor mij al langer de vraag of ik niet eens lid moest worden van een politieke partij. Ik ben politiek geïnteresseerd en wilde wel eens wat dichter bij het vuur zitten. Als partij sprak D66 mij het meeste aan en dat zat/zit hem vooral in de richtingwijzer:
Beloon prestatie en deel de welvaart: Mensen zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig. Mensen zijn verschillend en wij willen dat de overheid ruimte laat voor die verschillen. Wel dragen we een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen.
Vooral het gelijkwaardige vind ik belangrijk. Ik ben opgevoed met het idee dat ik tegen niemand op hoef te kijken, maar dat ik zeker ook op niemand neer mag kijken. Iedereen heeft zijn rol en zijn plaats in de maatschappij en waar nodig moet de overheid mensen daarin bijstaan en helpen. Bij dat uitgangspunt sluit deze richtingwijzer perfect aan.
Het Amelterbos en Landgoed Valkenstijn: wij wonen daar vlak bij en het bos zelf is fijn om te wandelen. Verder kan je vanaf het Amelterbos kan je werkelijk alle kanten op. Je loopt bijvoorbeeld ook zo richting het Balloërveld en Rolde. Erg mooi!
Het Drents Museum: wij zij getrouwd in de Abdijkerk. Het Drents Museum kent een mooie combinatie van oud en nieuw en heeft vaak prachtige tentoonstellingen. We komen er graag.
Ten aanzien van de woningbouw vind ik Assen erg conservatief en ook weinig prikkelend. Veelal wordt uitgebreid richting gegeven aan wat er gebouwd wordt/mag worden.
Op dit punt mag het allemaal wel wat meer out-of-the-box met ook aandacht voor de mogelijkheden voor starters. Als je ziet hoeveel creativiteit er bijvoorbeeld gebruikt is bij de bouw van De Nieuwe Kolk en het Drents Museum, dan wordt dat naar mijn idee niet weerspiegelt in de reguliere nieuwbouw.
Op dit punt zou Assen zich meer op de kaart kunnen zetten.
In D66 spreekt mij aan dat het een partij is van de open discussie en de rede. Politiek bedrijven op basis van wat je vindt en niet op basis van de rol (oppositie/coalitie) die je geacht wordt te spelen. Als D66 na bijvoorbeeld een raadsvergadering niet wordt geciteerd in de krant, dan vind ik dat eigenlijk een kracht. Een partij van de nuance doet doorgaans niet de meest (voor de media) prikkelende uitspraken en dat is goed wat mij betreft. Zie in dit kader ook mijn boektip.
Advocaat van de Duivel – John Grisham: dit boek heeft – toen ik het rond mijn 18e voor het eerst las – op de één of andere reden heel veel indruk gemaakt. Ademloos uitgelezen.
Zo hebben we het niet bedoeld – Jesse Frederik: een boek (uitgegeven door De Correspondent) over de toeslagenaffaire en het meest trieste boek dat ik ooit heb gelezen. Zeker als je bedenkt dat het waar gebeurd is en dan ook nog in ons land. Eigenlijk onvoorstelbaar en tegelijkertijd haast logisch gelet op het huidige politieke en media landschap. Daarmee wat mij betreft absolute aanrader voor iedereen die werkzaam is in de publieke sector, als ook voor de media.
Een lidmaatschap van De Correspondent is aan te raden om eens aan de (nieuws)waan van de dag te ontsnappen.
Concert Agnes Obel – Oosterpoort Groningen: het laatste concert voor de eerste lockdown in 2020.
De dag na het concert ging Nederland -en daarmee de cultuursector- op slot. Agnes Obel maakt prachtige muziek en dat wilden wij graag een keer live meemaken. Sinds corona vermijden wij zoveel mogelijk grote groepen, druk bezochte plekken en hebben wij weinig cultureels ondernomen.