Thessa van der Windt

Beeld: D66 Haarlem – Sander van der Torren

Als dochter van een havenarbeider kon mijn moeder niet naar het gymnasium. Als volwassen vrouw heeft mijn moeder keihard gewerkt om eerst haar VWO-diploma te halen en daarna te kunnen studeren. Ik heb dus van huis uit meegekregen hoe belangrijk het is dat iedereen de kans krijgt om zich te ontwikkelen. D66 is de enige partij die onderwijs al jaren op één heeft staan. Daarom zet ik me van harte in voor D66!

  • 51 jaar
  • Delft
  • Haarlem
  • Zij/haar

Als advocaat, toezichthouder bij een aantal maatschappelijke instellingen en moeder van drie kinderen sta ik vol in het Haarlemse leven. Graag zet ik me in om onze prachtige stad leefbaar te houden en nog mooier te maken en ervoor te zorgen dat iedereen de kansen krijgt die hij of zij nodig heeft om zich te ontwikkelen.

Lievelingsplek in Haarlem

De Hout, omdat je midden in de stad toch het idee hebt dat je in een bos bent.

Welke kansen zie jij voor je gemeente?

Haarlem is een prachtige gemeente waar veel mensen met plezier wonen. Natuurlijk zetten we ons in om meer mensen in Haarlem te laten worden, maar voor mij is het belangrijk dat de leefbaarheid voorop staat. We moeten dus niet alleen woningen bouwen, maar ook zorgen voor sportvoorzieningen en scholen, zodat de stad voor de bestaande en toekomstige bewoners een leefbare stad blijft.

Wat zijn drie zaken die jij als raadslid wil veranderen?

  • Verduurzaming monumenten en woningen in beschermd stadsgezicht makkelijker maken.
  • Leerlingen kunnen veilig naar school.
  • Haarlem is goed toegankelijk voor mensen met een lichamelijke beperking.

Wat betekent D66 voor jou?

Ik ben opgegroeid met D66, omdat mijn moeder actief was voor D66. Ik kan me eigenlijk geen leven zonder D66 voorstellen. Ik ben al meer dan 20 jaar actief – als voorzitter van de programmacommissie, voorzitter van het afdelingsbestuur, lid campagnecommissie en nu als raadslid. Ik zet me graag in, omdat ik vind dat D66 al mijn hele leven het beste plan voor Nederland heeft.

Wat is je favoriete boek?

Dat is heel lastig, want ik houd erg van lezen. Ik noem er vijf:

Chloe Benjamin: De onsterfelijken
Mooi boek dat de levens beschrijft van vier kinderen die op jonge leeftijd te horen krijgen op welke datum ze zullen sterven.

Louis de Bernières: Vogels zonder vleugels
Veelstemmig en vooral heel leuk boek over een bijzondere episode in de Turkse geschiedenis, waar een Griekse enclave in Turkije werd “geruild” met een Turkse enclave in Griekenland. Maakt goed duidelijk hoezeer mensen een speelbal van grote internationale ontwikkelingen zijn.

Gabriel Garcia Marquez: 100 jaar eenzaamheid
Epische roman over een bijzondere familie

Haruki Murakami: De opwindvogelkronieken
Bijzondere roman over een Japanse man. Murakami gebruikt altijd ondenkbare situaties (sprekende dieren, plotseling verschijnende putten waarin mensen verdwijnen), maar weet dat toch geloofwaardig te maken.

Sally Rooney: Normale mensen
Mooi boek over twee mensen die allebei beschadigd uit hun jeugd zijn gekomen en proberen hun volwassen relatie vorm te geven.

Laatst bezochte culturele event?

Ik denk dat dat een klassiek concert in het concertgebouw was. Ik houd erg van muziek en theater en zorg er altijd voor dat mijn vrije avonden goed gevuld zijn. Hopelijk mogen de culturele instellingen snel weer open!

Wat ga je doen als alle corona-maatregelen zijn opgeheven?

Ik zou dan het liefst zoveel mogelijk doen op een dag, dus dat betekent lekker lunchen bij een van de vele restaurants, daarna naar een museum, borrelen op een terras en tot slot in de avond naar een mooie voorstelling. Ik kan niet wachten!