Zorg over behandeling Herstelplan Buitengebied Epe

Donderdag 27 januari staat het herstelplan bestemmingsplan buitengebied op de agenda van de gemeenteraad.

Met dit herstelplan wil het College een aantal zaken uit het verleden herstellen. De onderwerpen waar het herstelplan over gaat zijn: recreatiewoningen/ tweede woningen, paardenbakken, de spuitvrije zones en nog enkele individuele situaties.

Wij maken ons momenteel specifiek zorgen over de afhandeling hiervan met betrekking tot de spuitvrije zones.

De beslisnota

In de beslisnota voor de raad is de volgende passage m.b.t. de spuitvrije zones opgenomen.

“1.1 De zienswijzen over spuitvrije zones geven aanleiding het plan te wijzigen. Het ontwerp Herstelplan 2020 voorziet in een nadere uitwerking van spuitzones voor het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Binnen een straal van 50 meter van kwetsbare objecten mag, zonder omgevingsvergunning, geen gebruik gemaakt worden van deze middelen vanwege milieu- en gezondheidsredenen. Dit stond voor één perceel in het bestemmingsplan “Buitengebied Epe, herstelplan 2018” en zou door het Herstelplan 2020 op alle percelen naast kwetsbare objecten in Epe van toepassing zijn. Tegen deze regeling zijn diverse zienswijzen ingediend.
Zoals in de inleiding aangegeven ziet de bestemmingsplanregeling alleen op de percelen die op de verbeelding zijn opgenomen en niet op de rest van het gemeentelijk plangebied. De voorgestelde algemene regeling in het ontwerp bestemmingsplan is juridisch dus niet mogelijk. Daarnaast gaan we in het kader van de nieuwe omgevingsvisie het gesprek aan met de agrarische sector. In dat kader voeren we het gesprek over de transitie van de landbouw, het belang van gezondheid en de balans tussen ontwikkelingsruimte bieden en beschermen van waarden. Op basis van dat gesprek worden afspraken gemaakt die later worden vertaald in het omgevingsplan. Het is ligt niet voor de hand om vooruitlopend op dit gesprek een regeling voor spuitvrije zones op te nemen.
Voorgesteld wordt dan ook om tegemoet te komen aan de zienswijzen en de regeling inzake het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen in artikel 3.5.1 te schrappen.”


Deze passage roept bij ons veel vragen op. We zullen deze dan ook al voor de raadsvergadering indienen en ook alsnog in de raadsvergadering kenbaar maken.

Belanghebbenden op het verkeerde been gezet

Er is 2 jaar gewerkt aan dit herstelplan. Belanghebbenden (voor- en tegenstanders van de spuitvrije zones) zijn er in die 2 jaren vanuit gegaan dat het plan uitging van het bestemmen van deze zones rond kwetsbare gebieden. Pas 3 dagen voordat het herstelplan werd behandeld in de commissie Omgeving en financiën werd duidelijk dat van deze zones werd afgezien. Tegenstanders hebben zich georganiseerd en zijn gehoord. De voorstanders zijn onvoldoende meegenomen en hadden bij twijfel zeker zienswijzen ingediend.

Het College stelt nu voor met de agrarische sector het gesprek aan te gaan in aanloop naar het omgevingsplan. Waarom alleen de agrarische sector noemen? Waarom mogen andere belanghebbenden niet meepraten? En waarom doorschuiven naar het Omgevingsplan? Deze procedure heeft duidelijk een groot deel van de belanghebbende op het verkeerde been gezet.

Het College heeft de spuitvrije zones van tafel geveegd omdat het juridisch niet mogelijk zou zijn omdat het om een partiele herziening zou gaan. Bij doorvragen in het technisch vragenuurtje 20 januari werd desgevraagd genoemd dat dit wél mogelijk was geweest middels een parapluplan.

Het College heeft voor het herstelplan het uitgangspunt genomen ‘Gelijke monniken, gelijke kappen’. Daarom is het onderwerp spuitvrije zones weer bij de kop gepakt. In een individuele situatie is door de Raad van State uitspraak gedaan. Veiligheid en gezondheid van haar inwoners moest door de gemeente geborgd worden aldus de RvS. De RvS heeft in 2018 de gemeenteraad een stevige reprimande gegeven omdat geen gehoor werd gegeven aan de zienswijze van de reclamant. Het college heeft gehoor gegeven aan de uitspraak van de RVS door de individuele situatie op te nemen in het bestemmingsplan. De eis van diezelfde reclamant dit voor de gehele gemeente door te voeren werd niet ingewilligd omdat de reclamant geen belanghebbende zou zijn.

In de zienswijzenota lijkt daarmee een groot deel van de zienswijze onterecht gegrond verklaard. Immers er was wél een juridische oplossing om de spuitvrije zones op te nemen. Het argument dit onderwerp door te schuiven naar de besluitvorming rond het Omgevingsplan omdat alle belanghebbende gehoord moeten worden is een non-reden. Er ligt immers al een uitspraak van de RvS en de opdracht van de gemeenteraad dit in te voeren.

Vorige week is nog een brief binnengekomen van vakantiepark de Remboe. Een groot aantal woningen op dit park zou ook bestemd moeten worden als tweede woningen. Gisteravond gaf de wethouder het advies om dit middels amendering alsnog mee te nemen. Dit is een reparatie op het besluit wat inmiddels op de raadsagenda staat. Het argument is ook hier ‘gelijke monniken gelijke kappen’ voortvloeiend uit een eerder besluit van de Raad van State. Waarom wordt bij het onderwerp van tweede woningen wel naar een oplossing gezocht en bij de spuitvrije zones niet? Waarom dus wel een amendement voor de Remboe en niet voor inwoners die die zorgen maken over hun gezondheid?

Na twee jaar voorbereiding besluit het College in deze slotfase af te zien van het instellen van de spuitvrije zones. Gedurende deze twee jaren is de raad hierover niet geïnformeerd en komt dit afstel als een grote verassing voor velen. Heeft het College in de tussentijd wel contact gehad met de agrarische sector?

De hoofdreden wordt genoemd als de technische beperking van het digitale bestemmingsplan. Een parapluplan was hiervoor een oplossing geweest maar het College heeft dit niet onderzocht en niet genoemd.

Stuurt het College haar inwoners wederom naar de Raad van State?
Wat als belanghebbende in beroep gaan tegen het afstel van de spuitvrije zones, wat zijn dan de (financiële) risico’s? Betalen onze inwoners straks opnieuw juridische kosten die niet nodig waren geweest?


Met dit besluit en dit afstel legt de gemeente de bewijslast voor de schadelijke effecten op gezondheid en veiligheid neer bij haar inwoners en niet bij de agrarische sector.

De belangrijkste vraag daarmee wordt: hoe weegt het College de veiligheid en gezondheid van onze inwoners ten opzichte van andere belangen?

We zullen er op 27 januari in de raadsvergadering hopelijk een beeld bij krijgen. Op die datum is de vergadering hier zoals gewoonlijk live te volgen.

Maisgroei in buitengebied Epe Beeld: Nathalie Doorn