En het drugsbeleid dan?
Nee, nu even niet, denkt u misschien. Er is al genoeg ellende. Koopkracht, oorlog in Oekraïne, stikstof, asiel en u weet vast nog wel een paar hoofdpijndossiers waar de politiek niet goed raad mee weet. Maar als een ding duidelijk wordt dan is het wel dat wegkijken geen goed idee is. Dan komt het later des te heftiger terug. Dus toch graag even uw aandacht voor het drugsbeleid.
Ook dat gaat al jaren niet goed. De criminaliteit verhardt en het overgrote deel, 90% heb ik me laten vertellen, van de georganiseerde criminaliteit is drugs-gerelateerd. De drugsmaffia wordt steeds rijker, dus machtiger, en daar kunnen politie en justitie niet tegen op. Het criminele geld vindt zijn weg in ondermijning. Dat klinkt misschien ver weg, maar het gaat ook om kleine ondernemers op onze industrieterreinen en jonge jongens die zo van straat geplukt worden. De maatschappelijke gevolgen zijn groot. Iedereen heeft wel van ongelukken gehoord waarbij drugsgebruik waarschijnlijk een rol heeft gespeeld. Pubers leren spelenderwijs dat drugsgebruik normaal is en erbij hoort, maar goedkoop is het vaak niet. Dan is wat snel geld verdienen natuurlijk ook aantrekkelijk. Ook de gezondheidsproblemen en risico’s van drugsgebruik zijn aanzienlijk.
Er zijn enkele initiatieven geweest om het drugsbeleid te moderniseren, maar de politiek komt hier niet uit. De standpunten van de partijen zitten vast en van echte ontwikkeling van het beleid is nauwelijks sprake. En hoe langer we wachten, hoe moeilijker het wordt.
Maar nu is er een interessante ontwikkeling die perspectief biedt. De Stichting Drugsbeleid stelt voor een ‘burgerberaad’ over het drugsbeleid te organiseren. Hun brief aan de gemeenteraad vindt u hier. Een burgerberaad is een nieuwe manier om tot oplossingen voor ingewikkelde problemen te komen. In Ierland heeft zo’n burgerberaad een uitweg gevonden voor het abortusbeleid, nadat de politiek daar al heel lang vruchteloos naar gezocht had.
Een burgerberaad is een bijzondere manier om burgers te betrekken bij het ontwikkelen van maatschappelijk beleid. Op een aantal manieren wijkt het af van de medezeggenschap of inspraak die we al zo goed kennen. Dit werkt anders. De mensen die gevraagd worden om mee te doen worden gekozen via loting, zodat een goede afspiegeling van de bevolking kan worden verkregen. Zij laten zich door deskundigen informeren maar werken zelf in onderling gesprek ideeën uit. En de politiek committeert zich vooraf tenminste gedeeltelijk of binnen bepaalde grenzen aan de uitkomsten.
D66 heeft zo zijn eigen ideeën hoe we het beste verder kunnen met het drugsbeleid. Maar we zien ook dat het beleid al tijden vast zit en we zo niet verder komen. Daarom vindt D66 Vlaardingen het een goed idee een nationaal burgerberaad over het drugsbeleid te organiseren. En naar ons idee zou ook D66 bereid moeten zijn zich te committeren aan de adviezen van het beraad, ook als die haaks op de ideeën van onszelf zouden staan. Hopelijk lukt het de Stichting Drugsbeleid dit burgerberaad te laten plaatsvinden.