Voorwoord
Je wordt wakker in een appartement in de Rivierzone. Zacht ochtendlicht valt door de ramen van driedubbel glas. Je kijkt uit over de bruisende binnenstad met een nieuwe skyline. Je staat op uit bed en je voeten raken de grond. Die is warm. De warmte komt niet van gas, maar van duurzame bronnen. Je energierekening is gehalveerd, je CO2-voetafdruk bijna nul.
Je kind fietst naar school over veilige, brede fietspaden met voorrang. De school is nieuw: een integraal kindcentrum, gebouwd met ruimte, groen en aandacht. Hier groeien kinderen op in een omgeving die gezond is. Met schone lucht, veel groen en gelijke kansen voor ieder kind.
Op de fiets rijd je richting het centrum. Je ziet jongeren uit Lentiz Campus District U oversteken. Hier combineren ze les met stages en praktijk bij lokale bedrijven. Hun schoolgebouw is energieneutraal, hun sporthal wordt gedeeld met de buurt. Het sportpark verderop is open, schoon, uitnodigend. Ouderen doen daar aan yoga. Kinderen voetballen. De nieuwe wijk sluit aan op oude structuren. Nergens meer verloren ruimte, overal verbinding.
De weg naar het centrum is groen. De route voert door een gebied dat ooit versteend en stil was. Nu zie je bomen, bankjes en straatkunst. De terrassen zitten vol. Kleine evenementen, straatoptredens, buurtmarkten: Vlaardingen leeft.
’s Middags wandel je met je moeder door het groen in de Holy. Ze woont daar nog zelfstandig, dankzij goede voorzieningen en hulp dichtbij. De buitenruimte is aangepast: ouderenvriendelijk en vergevingsgezind. De stadsboerderij is opgeknapt, het beheer versterkt. Kinderen voeren dieren, vrijwilligers serveren koffie. Hier ontmoet je de stad.
Het is 2035. Vlaardingen heeft zijn stad opnieuw ingericht. Niet door grote beloften, maar door doelgerichte keuzes. Een binnenstad die weer klopt als een hart. Een wijk als de Westwijk, ooit symbool van achterstand, is nu een plek van vooruitgang. Iedereen kan een passende woning vinden. Vlaardingen is een stad die ruimte geeft aan onderwijs, wonen en werken. Die inzet op kansengelijkheid, bereikbaarheid en veiligheid.
Een mooie, gezonde stad ontstaat niet vanzelf. Een toekomst als deze komt niet uit een boze tweet, of van de zijlijn van een raadszaal. Er zijn partijen die durven meebouwen – met concrete voorstellen, met volle inzet, met bereidheid tot compromis. En er zijn partijen die blijven staan, roepen dat alles anders moet, maar zelden laten zien hoe dan precies. Die wachten tot iets misgaat, en dan zeggen: zie je wel. Maar je bouwt geen stad met gelijk krijgen. Je bouwt een stad met samenwerking. Met meedoen. Met de mouwen opstropen. Wat ons betreft blijven we de komende jaren bouwen. Aan een gezonde stad. Aan scholen. Aan woningen. Aan vertrouwen. Aan een Vlaardingen waar we trots op kunnen zijn.
Koen Kegel
Lijsttrekker D66 Vlaardingen