De raad van 20 april

Het eerste bespreekonderwerp is de nieuwe cultuurnota “Meedoen is de Kunst”. Met deze nota worden de -hele brede- kaders vastgelegd waarbinnen de gemeente culturele activiteiten de komende jaren zal ondersteunen. Dat betekent meer aandacht voor zichtbaarheid, lokale verbinding, inclusief cultuurbeleid en cultuureducatie.

OPEN miste daarbij de financiën en wilde met een amendement waarborgen, dat de raad zeggenschap houdt over de financiële invulling van het beleid. Nicole Lolkema heeft het amendement mede-ingediend. Wethouder Karin Oyevaar heeft daarop de financiële paragraaf uitgeschreven, zodat die meteen mee vastgesteld kan worden, wat weer een procedure scheelt voor de raad. Het tekent de goede samenwerking binnen de raad en het aangepaste voorstel wordt unaniem aangenomen.

Pas bij de moties vreemd aan de orde van de dag, komen de volgende leuke agendapunten. Als eerste is er de motie over het prikkeldraad bij landgoed Dennenburg van de Partij voor de Dieren, die mede door D66, OPEN, CU en BVHLokaal wordt ingediend. De eigenaar van het landgoed aan de Engweg in Driebergen heeft enkele jaren geleden een hek geplaatst over de openbare weg. Die weg is weliswaar van hem, maar door de weg af te sluiten kunnen wij geen rondje meer om het landgoed heen lopen en dat is nou juist zo’n mooi rondje, dicht bij de woonwijken.

De gemeente heeft de eigenaar gesommeerd de weg weer open te stellen, maar tegen dat besluit heeft hij beroep aangetekend. De zitting bij de rechtbank is volgende maand. De buurt heeft zich inmiddels verenigd onder de naam “What the Hek” en organiseerde op 15 april een goed bezochte ‘Van Hek tot Hek Walk’. Namens de fractie liepen Wim Cassée, Nicole Lolkema en Niels Geelkerken ook mee en tijdens de wandeling zagen we het scheermesprikkeldraad bij het hek om het landgoed heen. Het doet denken aan gevangenissen of grenzen in oorlogsgebied en dat is niet de manier waarop wij denken, dat buren met elkaar om zouden moeten gaan.

Daarom steunden we de oproep aan het college, die unaniem wordt aangenomen. De burgemeester gaat uitzoeken of dit soort prikkeldraad verboden kan worden in de tuinen van onze gemeente en houdt ons op de hoogte.

Een struikelsteen (of Stolpersteine) is een klein herdenkingsteken, dat herinnert aan iemand die tijdens de wereldoorlog door de nazi’s is gedeporteerd en nooit meer is teruggekomen. Het is een eenvoudige straatsteen, direct voor het huis of de laatste verblijfplaats van degene die omgekomen is, met daarop zijn of haar naam. Je struikelt niet letterlijk over zo’n steen, maar, zoals de kunstenaar Gunter Demnig, het zegt: je struikelt met je kop en je hart.

Wim Cassée heeft het initiatief genomen om de Utrechtse Heuvelrug mee te laten doen met de lange lijst van internationale gemeenten, die dit kunstproject omarmen. In een mooi betoog legt hij de link met artikel 1 van de grondwet: iedereen heeft het recht om er te zijn! Als dat recht aan iemand ontzegd wordt, gebeuren verschrikkingen, zoals die in de Tweede Wereldoorlog gebeurde. Nu de groep overlevenden van die oorlog steeds kleiner wordt, maar de boodschap niet vergeten mag worden, vertellen de struikelstenen het verhaal op een ingetogen, maar hele directe manier.

Alle partijen willen hieraan meewerken en het college gaat er ook graag mee aan de slag. Al waarschuwt de burgemeester, dat er een wachttijd is. Zo veel gemeenten vragen de struikelstenen aan, dat het nog wel even zal duren voordat de eersten in ons straatbeeld zullen verschijnen.

In de rondvraag heeft Nicole Lolkema, mede namens commissielid Hubert van Zanten, vragen gesteld over de toekomst van Lis Hartel. Zij hebben het zwaar, vanwege onder andere corona en een paardenziekte. Wethouder Gerrit Boonzaaijer heeft mede namens het college aangegeven in gesprek te zijn met de manege. De problemen zijn ontstaan in de coronaperiode. Het college gaat daarom bekijken of de inzet van coronagelden mogelijk is om ervoor te zorgen dat de manege weer zelfstandig verder kan.

Onverwacht heeft de burgemeester aan het eind van de vergadering nog een aardige mededeling voor onze partij. Nog in de vorige raadsperiode heeft D66 opgeroepen om bij het bedenken van nieuwe straatnamen extra aandacht te besteden aan diversiteit: we moeten niet alleen maar straten vernoemen naar oude, blanke mannen… De Straatnamencommissie heeft deze oproep inmiddels omarmd en streeft vanaf nu naar die gewenste diversiteit.