Begroting Speech Agnes Maassen

De legalisering van MDMA
Overal tweebaans fietspaden
Nog meer grote festivals in onze parken
Meer coffeeshops in de stad
Het openhouden van de LVV
Overal betaald parkeren
thuiswerken voor sekswerkers
Nergens meer preventief fouilleren
En nachthoreca door de hele stad

Voorzitter, Zo maar een rijtje van maatregelen die onze stad beter, veiliger en mooier zouden maken. Maar helaas heeft nog niet iedereen het inzicht dat dit de juiste maatregelen zijn voor Rotterdam. En dat is ook niet erg, dat verschil in inzicht mag er zijn. In Nederland zijn we juist goed om ondanks onze politieke verschillen ook te zoeken naar raakvlakken waar samenwerking wel mogelijk is. We hebben het zelfs een naam gegeven: polderen. Heel ouderwets, maar noodzakelijker dan ooit. Het is de kern van onze democratie. 

Dat dwingt ons, ons te verplaatsen in de belevingswereld van die ander en diens mening. Als je nooit bereid bent om de ander te willen begrijpen, eindigen we in loopgraven zonder oplossingen. Een gezonde democratie en een gezond politiek discours betekent dat we een platform hebben met elkaar waar alle geluiden kunnen worden gehoord. Ook van diegenen met wie we het zo stellig mee oneens zijn. En dat is belangrijk.

Want we zien het deze week weer in Amerika. Daar is de afgelopen jaren een enorme kloof ontstaan in de samenleving. Waarbij de politieke tegenstander wordt weggezet als vijand. En het politieke debat is gedecimeerd tot het zenden van het eigen gelijk, en niet meer te luisteren. Maar we moeten het uiteindelijk toch echt sámen met elkaar doen. Daarom geloof ik ook in de politiek vanuit het midden, rekening houden met minderheden, waar zowel de samenwerking wordt gezocht met links als met rechts.

In het kader van de LVV heb ik hier de afgelopen tijd over nagedacht. Over hoe moeilijk het voor ons is dat we hebben afgesproken dat deze moet sluiten als het Rijk stopt met de financiering. Maar dat dat ook voortkomt uit mijn belevingswereld, en die van D66. En dat er dus ook veel mensen in Rotterdam zijn die hier anders naar kijken.

Maar voorzitter, de wil om te luisteren naar de ander, maakt ons niet minder kritisch. Ook bij politiek vanuit het midden moet je waken voor de grenzen. Want er zijn rode lijnen. Zoals dat het níét mag gebeuren dat er kwetsbare mensen op straat komen te staan die in schrijnende situaties terechtkomen. En ik beloof dan ook dat dit niet gaat gebeuren, maar dat debat voeren we dinsdag.

Als ik naar Den Haag kijk, zie ik ook heel goed wat buiten die grenzen treedt. Ik zie een partij die hoofddoekjes en minaretten wil verbieden, journalisten tuig van de richel noemt en flirt met autocrate democratieën. Dat is zagen aan de grondrechten van onze samenleving en dat is niet te tolereren. Die grenzen mogen we niet over. Nooit. Tegen dat geluid moet je ageren, zo fel als dat kan. Juist ter bescherming van die democratie.

Nee, voorzitter, in Rotterdam kiezen we voor een andere koers. We kiezen ervoor wél die klimaatdoelen te halen, we zorgen dat de nieuwste generatie wél goed onderwijs krijgt, en dat we de Rotterdammers wél de kans geven om te sporten en bewegen zodat iedereen gezond kan leven. In een autoluwe stad waar iedereen zichzelf mag zijn, wie die ook is. 

Daarom zijn wij trots dat dit college op koers ligt om de stedelijke klimaatdoelstellingen te behalen. En vergeet niet: we zijn gewoon kampioen zonnepanelen leggen! Maar, en GroenLinks zal het met me eens zijn, ik maak me zorgen over de industrie. Daarom mag de zweep er overheen: Heeft de wethouder hier gesprekken over en welke manieren heeft hij los van subsidie om dit aan te jagen? Die lijken de klimaatdoelen niet te halen en door de netcongestie komt dat steeds verder in de knel, dat zie je ook door het nieuws van afgelopen week. Dat is zorgwekkend, maar we kunnen ook van de nood een deugd maken en dit als aanjager te zien voor duurzaamheid. Is het bijvoorbeeld mogelijk om de plekken op het elektriciteitsnet ook te gunnen op basis van duurzaamheid.

Ook maken we de stad autoluw. Er komt steeds meer ruimte voor de fiets en we maken 115 straten 30 km/u. En dat is wat D66 betreft pas het begin! Bij een autoluwe stad hoort natuurlijk ook deelmobiliteit, en deelauto’s. In Rotterdam hebben we verschillende vormen van deelauto’s, allemaal bieden ze een belangrijke bijdrage aan het scheppen van ruimte in de stad door het verminderen van de hoeveelheid auto’s.

Daarom is D66 ook blij met dit diverse aanbod. Per 1 januari wordt dat anders. Zone-floating en Free-floating wordt goedkoper en station-based wordt duurder. Wij hebben gehoord dat de burgercollectieven en aanbieders van station-based niet zijn betrokken in deze verhoging. Participatie is belangrijk, maar juist ook voor burgers en ondernemers die een positieve bijdrage leveren aan de ambities van onze stad. Daarom roepen we met onze motie Verras de deelauto’s niet! op om deze prijsverandering gefaseerd in te voeren, zodat de burgercollectieven en aanbieders de tijd hebben om zich voor te bereiden op deze kostenstijging.

We bouwen vol door, tegen de landelijke trend in. Met Oostflank bouwen we maar liefst 30.000 woningen en verbinden we met een nieuwe stadsbrug Zuid met Noord. En deze brug staat symbool voor de nieuwe brug die we met dit college weten te slaan in het politieke midden.

En in Rotterdam staan we pal voor onze culturele iconen door Boijmans van Beuningen ambitieus te renoveren en koesteren we het museale aanbod. Daarom tekenen we mee met de motie van de VVD om dit beter in kaart te brengen en hier een plan van aanpak op te ontwikkelen. Zodat ook onze achterkleinkinderen Mondriaan, Bruegel en Monet kunnen bewonderen.

Dan voorzitter, hebben we het vandaag natuurlijk over de begroting. En laat ik voorop stellen, Fouten maken is menselijk, en we zullen altijd fouten blijven maken. Maar het is dan ook aan ons om ervoor te zorgen dat we die tot een minimum beperken. En toch zien we er een aantal in deze begroting. En eentje springt eruit, de missende pgb-post. Ik vind het lastig te volgen, omdat er ineens een hele post wegvalt die er eerder gewoon was. Dus ik zou graag van de wethouder willen weten. Hoe heeft de fout kunnen ontstaan en wat kunnen we in plek zetten om die voor de toekomst zoveel mogelijk te voorkomen? Graag een toelichting.

Want, voorzitter, duidelijkheid in de financiën is belangrijk om onze controlerende taak uit te oefenen. Daar hoort bij dat we inzicht hebben in waar de gemeente haar geld aan uitgeeft. In veel programma’s is hier een gedetailleerd overzicht van. Het programma Veilig schiet hier in onze ogen nog in tekort, zeker als je het vergelijkt met andere programma’s. Daarom de motie: Veiligheidsbeleid beter in beeld, om meer en beter inzicht te krijgen in deze begroting.

Dan voorzitter, Afgelopen maand maakte NRC een reportage over een onzichtbaar stukje Rotterdam, Schiebroek-Zuid, waar de problemen zich ongezien opstapelen. Het vergeten kindje van Rotterdam. Ongemakkelijk, op zijn lichtst gezegd. Aan de aandacht ontsnapt omdat je wordt omringd door rijke buren. Dat kan niet zo.


Daarom komen wij met een motie Schiebroek-Zuid niet langer onzichtbaar. Waarin we vragen Schiebroek-Zuid als los onderdeel in de onderzoeken en wijkmonitoren neer te zetten en dit zo nodig ook toe te passen voor andere gebieden. Zo zijn de problemen van Schiebroek-Zuid niet langer onzichtbaar en krijgt het de aandacht die het verdiend. 

En zodat de mensen in Schiebroek ook weer die overheid zien, en wellicht weer wat vertrouwen winnen. En René Cuperus, bekend van de Atlas van Afgehaakt Nederland, een zeer lezenswaardig stuk, schreef twee weken geleden over het vertrouwen in de politiek die moet worden herwonnen. En hij noemde daarbij deze coalitie. Als voorbeeld van pionierswerk van een nieuw politiek midden, om zo de mensen die zijn afgehaakt zijn, zoals misschien wel in Schiebroek en andere delen van Rotterdam, weer terug te winnen. 

En dat politieke midden is soms best ingewikkeld, zal ik u ook vertellen. Ook voor D66. Maar het is ook democratie op zijn eigen manier. Waarbij alle partijen bereid zijn om te blijven luisteren. En ik hoop dat we dat hier kunnen blijven doen. Niet alleen in de coalitie, maar ook daarbuiten. Dat we aan de rest kunnen laten zien dat dat in Rotterdam kan: niet alleen maar ons eigen standpunt zenden, maar ook naar de ander luisteren. 

En dan kunnen we aan het eind van de dag de deur dichtdoen en concluderen dat we het nog steeds roerend oneens zijn. Maar dan weten we een ding in ieder geval zeker, dat de democratie nog springlevend is. En voorzitter, als het maatschappelijke debat daarvoor de beste graadmeter is, dan kan ik u uit eerste hand vertellen: in Rotterdam is daar volgens mij nog niks mis mee. 

Dankuwel.