_{Muurschildering op de sporthal in het Karekietpark}

De discussie begon toen plannen voor een mogelijke renovatie of vervanging van de sporthal in het Karekietpark werden aangekondigd. Voor raadsleden Jeroen Adolfs (PvdA – inmiddels gestopt als raadslid) en Astrud Wildschut (D66) was al snel duidelijk dat de muurschildering behouden moest blijven. De muurschildering met een verwijzing naar het politieke verzet in en om Chili, ten tijde van de militaire junta, siert al sinds 1979 de gevel van de Karekiet sporthal. De schildering is toentertijd aangebracht door de gerenommeerde Brigade Ramona Parra in opdracht van het Chili Comité Purmerend. Voormalig burgemeester van Burg heeft de muurschildering later in eigendom overgenomen namens de gemeente Purmerend.

Adolfs en Wildschut diende in oktober 2021 een motie in om een manier te vinden om deze muurschildering te behouden voor de stad Purmerend. En een plek te vinden, waar deze herinnering tot uiting kan komen, in het nieuw in te richten Karekietpark.

De raadsleden stelde kritische vragen in de gemeenteraad. Hoe kan een kunstwerk dat zoveel symbolische waarde heeft voor de gemeenschap zomaar verdwijnen? Wat zijn de mogelijkheden om het kunstwerk te integreren in de nieuwe plannen? Na een toezegging van de wethouder om de geest van de motie te betrekken bij het ontwerp van de nieuwe sporthal werd de motie ingetrokken.

In oktober 2024 kwam er een memo van het college over de ontwikkelingen rondom het behoud van de muurschildering. Daaruit kwam naar voren dat het college vooral gekeken heeft naar de uitvoering van het tweede deel van de motie van PvdA en D66 namelijk; in samenspraak met de buurtbewoners onderzoeken of de nieuwe sporthal ook voorzien kan en zal worden van een hedendaagse muurschildering. Want in de memo staat dat als het uiteindelijke ontwerp van de nieuwe sporthal bekend is zal een kunstopdracht worden uitgestuurd waar kunstenaars zich op kunnen inschrijven. Waarbij uitgangspunt is dat het uiteindelijke ontwerp in in samenspraak met de buurtbewoners tot stand komt.

De huidige muurschildering wordt alleen gedocumenteerd, door er afbeeldingen van hoge kwaliteit van te maken. Er wordt dan een memo opgesteld met de (cultuur)historie van de ontstaansgeschiedenis, het jaartal en de beweegredenen voor het initiatief. De informatie wordt gearchiveerd en gedigitaliseerd bij de gemeente en aangeboden aan het Waterlands Archief. In de KlimOp school kan dit als onderwijsthema behandeld worden.

In de memo wordt verder niet gesproken over een plek te vinden in het nieuw in te richten Karekietpark waar een herinnering aan de huidige muurschildering tot stand kan komen. Dat is teleurstellend vind de fractie van D66.

Voor D66 Purmerend staat één ding vast: de muurschildering in het Karekietpark is meer dan alleen verf op een muur; het is een stukje Purmerendse geschiedenis wat we hebben verwaarloost.

Hoewel de toekomst van de muurschildering op de sporthal nog niet helemaal zeker is, blijft D66 zich inzetten om deze waardevolle uiting van kunst en cultuur ook in fysieke vorm te behouden. Het verhaal van de muurschildering in het Karekietpark is een voorbeeld van hoe kunst en gemeenschap zich in kan zetten voor solidariteit met de omstandigheden destijds in Chili, en hoe belangrijk het is om te blijven vechten voor wat écht van waarde is.