Streven naar een goede waterkwaliteit

Provinciale Staten zijn verantwoordelijk voor het vaststellen van de doelen om het grond- en oppervlaktewater in onze provincie te verbeteren en duurzaam te beschermen. Elke zes jaar wordt hiervoor een beheerplan vastgesteld dat gebaseerd is op de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW). Doel is om ons water op een voldoende schoon niveau te krijgen en te houden voor vissen, overig waterleven en waterplanten, maar ook om er ’s zomers in te kunnen zwemmen.

Het behalen van de gestelde doelen is nog geen uitgemaakte zaak. ‘’Dat verontrust onze fractie,’’ stelt woordvoerder Jurgen Elshof. ‘’Met name de belasting van het water door nutriënten en gewasbeschermingsmiddelen vormt een belemmering. Er worden daarvoor nu landelijke aanpakken, zoals de nitraatrichtlijn, ontwikkeld, maar deze zijn niet onomstreden.’’ Daarom hebben we gevraagd hoe we alsnog alles op alles kunnen zetten om aan de doelstellingen in de KRW te voldoen en zo een vergelijkbare situatie als de stikstofcrisis te voorkomen. Mocht dit niet lukken, dan willen we weten welk risico de provincie als verantwoordelijke partij loopt. Het College heeft aangegeven alle kansen aan te grijpen om dit onderwerp onder de aandacht te brengen bij onder meer waterschappen en organisaties, en concrete acties te ondernemen. Als dit uiteindelijk tot onvoldoende succes leidt, landt de boete voor het niet halen van de doelen bij de landelijke overheid. Op dat moment zal de provincie hier echter wel op worden aangesproken en waarschijnlijk ook een bijdrage moeten leveren.

Als gedurende de looptijd van de KRW blijkt dat de doelen niet haalbaar zijn, is er een optie om tot doelverlaging over te gaan. Wat D66 en verschillende andere partijen betreft is het echter zaak eerst krachtigere maatregelen te treffen als de situatie daarom vraagt. Daarom hebben we een motie van GroenLinks met een dergelijke oproep, ook in de richting van de landelijke overheid, mede-ingediend.

Met het zogenaamde ‘gemeentefonds’ ondersteunt het Rijk gemeenten bij de uitvoering van hun taken. Al eerder spraken we over de negatieve gevolgen die een herverdeling van dit fonds heeft voor veel Groninger gemeenten, en dit is tot nu toe allerminst veranderd. Statenlid Peter Gerrits: ‘’Natuurlijk zal bij een herverdeling altijd sprake zijn van plussen en minnen, en bijbehorende gevoelens, maar ook bij ons leeft het idee dat fundamenteler moet worden nagedacht over de opgaven waarvoor gemeenten staan en de middelen die ze daarvoor nodig hebben.’’ Daarom hebben wij een motie van het CDA gesteund waarin wordt gesteld dat bij de verdeling van het fonds in ieder geval moet worden voldaan aan de voorwaarden die de Raad voor het Openbaar Bestuur heeft gesteld. Alleen op die manier kunnen gemeenten hun voorzieningen in stand houden en bij blijven dragen aan landelijke opgaven op het gebied van onder andere wonen, klimaat en welzijn.

Vorige week spraken we in de Statencommissie over het programma Bos en Hout, waarmee de provincie tot 2030 in totaal 750 hectare aan extra bos en beplanting wil aanleggen. Wat ons betreft gebeurt dit zoveel mogelijk samen met inwoners en maatschappelijke organisaties, waaronder scholen. Door schoolpleinen te vergroenen dragen we niet alleen bij aan meer biodiversiteit en een succesvolle klimaataanpak, maar kunnen we kinderen ook al op jonge leeftijd kennis laten maken met het belang en de waarde van natuur. Wij hebben dan ook de motie van GroenLinks die oproept een regeling voor groene schoolpleinen op te zetten en deze actief onder de aandacht te brengen van scholen en gemeenten mede-ingediend.