Interview met Jop van der Pijl: Meer bomen en minder “grasfalt” in Nieuwkoop
Graag laten we de persoon achter de politicus zien. Rogier Verkroost interviewt Jop van der Pijl over wat hem drijft. Wie hij nog meer is dan enkel een raadslid in Nieuwkoop. En wat er allemaal moet gebeuren in zijn gemeente.
Hoe kwam je ooit bij D66 terecht?
Dat is eigenlijk “per ongeluk” gegaan. Toen ik 6 jaar geleden in een tussenjaar zat, werd mijn moeder gevraagd om op de lijst te staan voor een lokale partij. Mijn moeder is zangeres en getrouwd met de lokale slager; dan ben je bekend in het dorp en erg waardevol voor een lokale partij. Omdat ik niet veel te doen had, gaf ik mij ook op als beschikbaar voor de
kandidatenlijst. Na de verkiezingen werd ik door die partij gevraagd als fractieassistent.
Toen ik een jaar bezig was, concludeerde ik dat de politieke partij niet aansloot bij mijn eigen politieke ‘kleur’, maar ik vond de politiek wel leuk en wilde ik graag verder. Ik heb toen een heel prettig gesprek gehad met Annette Pietersen, die toen in haar eentje raadslid was voor D66. Daaruit volgde een overstap naar D66.
Inmiddels ben ik zo’n 6 jaar actief voor D66 en ik ben ontzettend blij met het team die wij lokaal hebben. We werken goed samen en bereiken ook echt goede dingen voor Nieuwkoop. Daarnaast hebben we een gezellige groep lokale leden met wie
we veel contact hebben.
Wie is Jop van der Pijl in zijn privéleven?
Ik woon in Zevenhoven, bij mijn ouders. Ik heb sinds twee jaar een fijne vriend. We willen gaan samenwonen en zijn nu druk aan het sparen voor een huis. Mijn grootste hobby is basketbal. Ik ben erg actief in de vereniging. Ik help met training
geven, ben graag scheidsrechter en speel soms zelf ook een wedstrijdje mee. Fluiten vind ik het leukste om te doen, recentelijk ben ik gestart met de opleiding tot scheidsrechter op hoog niveau Het lijkt me heel tof om uiteindelijk op landelijk niveau wedstrijden te fluiten, maar ik blijf ook graag bij de lokale vereniging actief.
Naast het basketballen werk ik bij een organisatie die adviseert over ingewikkelde onderhandelingsprocessen. Dat past wel
bij me. Naast de politiek komt hier ook een sociologisch en bestuurskundig aspect naar voren dat ik heel interessant vind.
Tegelijkertijd ben ik ook nog met mijn studie bestuurskunde bezig. Als ik mijn bachelor gehaald heb wil ik een master in Koninkrijkszaken gaan doen. Dat is een onderwerp dat een grote interesse van me heeft.
Naast deze zaken is er natuurlijk ook gewoon het sociale leven. Ik spreek graag met vrienden af. Qua cultuur ga ik heel graag naar het theater.
Wie in de politiek zie jij als voorbeeld?
Dat is een lastige vraag. Ik kan niet echt zeggen dat ik een voorbeeld heb. Als ik naar mijn eigen situatie kijk heb ik onwijs veel van Annette geleerd. Door haar weet ik hoe de lokale politiek werkt. En ook wanneer je je soms moet inhouden en niet te scherp moet zijn op een bepaald onderwerp – ‘choose your battles’.
Op landelijk gebied heb ik veel bewondering voor Sigrid Kaag en hoe ze zichzelf wist te presenteren. Het is eeuwig jammer hoe het met haar afgelopen is. Ze moest op een vervelende manier ontdekken dat de Haagse politiek toch niet bij haar paste.
Qua debatstijl heb ik vooral bewondering voor hoe Alexander Pechtold dat deed. Hij deed dat ontzettend goed, maar zorgde ook voor de nodige humor. Het hoeft niet altijd serieus te zijn in de politiek.
Ik heb niet echt grote staatsmannen als voorbeeld. Ik ben niet zo heel bekend met de Nederlandse politieke geschiedenis. Wanneer mensen het over politici uit het verleden hebben, dan ken ik ze vaak niet eens. Maar als ik iemand moet noemen die ik erg sterk vond, dan is dat Jacinda Ardern, de oud-premier was van Nieuw-Zeeland. Vooral toen ze te maken kreeg met de mass shooting in Christchurch. Ze heeft toen in korte tijd het wapenbeleid kunnen hervormen.
Welk boek kan je iedereen aanraden?
Bij die vraag realiseer ik me dat ik meer moet lezen, maar ik heb afgelopen zomer erg genoten van Red, White and Royal Blue. Over de zoon van een Amerikaanse presidente, die een romance krijgt met de kroonprins van het Verenigd Koninkrijk. Ik heb het boek drie of vier keer gelezen en de film ook meerdere malen gezien. Echt een prachtig liefdesverhaal.
Waarin wijk jij af van de norm?
Ik ben van: “Doe maar gek dan doe je al normaal genoeg” en wil die levenshouding graag uitdragen, daarom vind ik het een lastige vraag… Welke norm?
Wat is het grootste probleem in Nieuwkoop?
Met het grootste probleem hebben helaas alle gemeenten te maken. Dat is het ravijnjaar waar we in 2026 mee te maken gaan krijgen. Dat heeft flinke impact op de financiën. We moeten echt alles op alles zetten om daar door te komen zonder veel voorzieningen te moeten schrappen.
De woningbouw in Nieuwkoop blijft ook een probleem. We hebben grote ambities. 2000 huizen moeten er komen, maar dat doel raakt uit het zicht door bijvoorbeeld allerlei procedures die bij de Raad van State lopen. We hebben veel borden staan met “Hier bouwen we huizen”, maar vervolgens gaat er maar geen heipaal in de grond.
En dan is er het bezwaar tegen de natuurvergunning voor Schiphol. Dat is iets waar we in Nieuwkoop letterlijk wakker van liggen. Er zit een grens aan wat de omgeving kan opvangen. En die is wel bereikt.
Wat zou je nog willen bereiken in je functie?
Er komt een bomenbeleid aan in Nieuwkoop en daarin ben ik ambitieus. We hebben in Nieuwkoop natuurlijk mooie natuur, zoals de Nieuwkoopse Plassen, de Groene Jonker en de Haeck, maar daartussen is ook een hoop “grasfalt” zoals ik het noem. Dit komt overigens ook wel een beetje door mijn vriend. Mijn vriend komt uit Arnhem en daar is veel meer natuur dan hier. Hij wijst mij er weleens op dat er zoveel kansen zijn om meer bomen te planten in dorpen, langs wegen en fietspaden, maar dat die nog niet worden benut. Binnenkort komt het naar bomenbeleid in de gemeenteraad en ik zou graag zien dat
we ambitieus zijn en als doel stellen dat we 3000 bomen bij gaan planten komende jaren.
Ik zou ook graag meer willen doen met de lokale democratie gericht op de jeugd en het onderwijs. Daarin doen we weinig in vergelijking met sommige andere gemeenten. Bijvoorbeeld het spel Democracity of een kinderraad en kinderburgemeester. Dat laatste zou ik graag bij ons hebben. Niet alleen activeert het de jeugd. Het levert soms ook nog eens een mooi idee op voor de grote mensen.