In Memoriam – Leo Bestebroer

Afgelopen week is Leo Bestebroer overleden. Hij was van 2010 tot en met 2018 fractievoorzitter van de D66-fractie in onze gemeente Epe. En in 2010 en 2014 was hij voor ons lijsttrekker.

De eerst keer dat ik Leo zag was bij de oriëntatie-uurtjes die de griffier, Vincent Smit, organiseerde in 2008 of 2009. Voor mensen die misschien in de lokale politiek geïnteresseerd waren. Ik was daar zelf ook uit interesse, maar niet om (weer) actief te worden in de gemeentepolitiek. Leo was op dat moment nog geen lid van een partij. Als gepensioneerd PTT-directeur was hij met zijn echtgenote vanuit Ede in Epe komen wonen. Daarna kwam ik Leo weer tegen: hij was in het voorjaar van 2009 lid geworden van D66. Bij D66 voelde hij zich thuis.

Na acht jaar afwezigheid deed D66 weer mee aan de verkiezingen en Leo ging de lijst aanvoeren. Daarvoor hadden we dispensatie nodig vanuit het Landelijk Bureau, omdat Leo te kort lid was. Paul Postma bestookte Den Haag als voorzitter van de afdeling en Den Haag vond het goed. Leo loodste ons met een zetel weer terug de raad in. Dat bleef niet bij de spreekwoordelijke ‘voet tussen de deur’. Leo probeerde D66 duidelijk weer op de kaart te zetten in de gemeente Epe. Nieuwe raadsleden hebben altijd minimaal twee jaar nodig om het spel enigszins door te krijgen. Leo was wat dat betreft echt bijzonder: hij had zich het raadswerk al na een jaar meer dan eigen gemaakt! Belangrijk wapenfeit was zijn initiatiefvoorstel voor verduurzaming van het gemeentehuis. Doordat het College vergeten had een bepaalde subsidie op tijd aan te vragen en omdat collegepartijen liever met de veren van Leo wilden pronken, kreeg zijn voorstel niet voldoende steun. Inmiddels zijn bijna al zijn voorstellen alsnog gerealiseerd.

Leo werd zeer gewaardeerd in de raad maar in die tijd was het gebruik dat van de oppositie – en als D66 zaten we in de oppositie – alle amendementen en moties werden afgewezen door de collegepartijen: de dwingende hand van Nieuwe Lijn. Leo’s duidelijkheid was ook iets waar diverse raadsleden en fracties aan moesten wennen.

In 2014 kwamen we als D66 met twee zetels in de raad en nam ondergetekende ook weer plaats in een gemeenteraad, nu naast Leo. Dat maakte voor Leo het raadswerk lichter en leuker. We deelden dezelfde humor. We hebben samen gelachen, we hebben ons samen verbaasd en we ons samen geërgerd aan het gesloten cordon rond het College. Pas in het voorjaar van 2018, vlak voor de verkiezingen en het afscheid van Leo, werd er een motie van D66 raadsbreed gesteund…. Daar heeft Leo veel te lang op moeten wachten: dat was de soms negatieve en lelijke kant van gemeentepolitiek. In dat opzicht waren het ook acht frustrerende jaren, waarin Leo niettemin met humor, scherpte en volharding meer dan overeind bleef.

De positieve opstelling van Leo, zijn doorzettingsvermogen, zijn heldere blik, zijn kritische benadering, doorgaans met iets van een glimlach in zijn gezicht, waren tekenend voor Leo. Leo is voor onze afdeling in zijn acht jaar als fractievoorzitter een belangrijke drijvende kracht geweest.

Hij verhuisde om dichter bij zijn kinderen en kleinkinderen te kunnen wonen. Zodat oppassen makkelijker werd. Daarmee moest hij onze afdeling loslaten. Maar D66 liet hij niet los. In zijn nieuwe gemeente waren er grote problemen binnen de D66-afdeling. Hij is zich daar gaan inzetten om de relaties te verbeteren en de verbindingen te herstellen. Weer tekenend voor Leo zijn betrokkenheid en intenties.
Helaas liet zijn gezondheid hem een kleine twee jaar geleden sterk in de steek. Mensen zoals Leo zijn er te weinig. Ik ga hem in ieder geval missen.

Hans de Goede
Voormalig gemeenteraadslid, wethouder, fractievolger, lijsttrekker, voorzitter en plv. voorzitter gemeenteraad, fractievoorzitter voor D66