De praktijk van inbreiden

Midden in een woonblok ligt een enorme “achtertuin”. Vroeger een bebost gebiedje waar de buurt met plezier op uitkeek, maar na de valwind helaas al weer een tijdje een kale vlakte. De eigenaren willen op het perceel graag nieuwe woningen bouwen en al in 2020 heeft de gemeenteraad deze plek aangewezen als een geschikte plek voor nieuwbouw. Destijds werden de marges ruim gehouden. In 2020 werd vastgelegd dat er “vanaf 5 tot maximaal circa 15 woningen” gebouwd zouden kunnen worden.
In de tussentijd is er al één woning op een vrij ruime kavel gebouwd. Vervolgens hebben de eigenaren een ontwerp laten maken voor 14 woningen op het overgebleven gedeelte. Deze woningen zijn verdeeld over de categorieën ‘sociaal’, ‘middelduur’ en duur, zodat er voor elk budget iets gebouwd wordt. Over dat plan moet de raad op 9 februari a.s. een besluit nemen.

Het perceel, deze ‘achtertuin’, ligt midden in een woonblok en heeft dus behoorlijk wat buren. Zij kijken nu uit op een leeg terrein en hebben gehoord over de plannen. Verschillende omwonenden hebben de raad luid en duidelijk laten weten dat zij tegen de plannen zijn. Volgens hen komen er te veel woningen, leidt dat tot te veel verkeer en onveilige in- en uitritten, moeten er meer bomen herplant worden en tast de nieuwbouw de privacy aan. Dat laatste vooral ook, omdat het gebied op een helling ligt.

In een dergelijke situatie moeten de raadsleden hun afwegingen maken en beslissen of zij voor of tegen het plan zullen stemmen. Aan de ene kant vragen wij als partij al jaren om extra woningen. Veel extra woningen. En dan vooral ook in het betaalbare segment. We zijn dan ook blij, dat er een plan ligt, waarin de bovengrens van het aantal woningen wordt opgezocht en dat er ook voorzien wordt in sociale woningbouw en middeldure woningen.
Aan de andere kant willen wij als partij ook graag meewerken aan een benaderbare overheid, die rekening houdt met de menselijke maat. We willen geen overheid zijn, die van bovenaf zijn mening oplegt zonder rekening te houden met de inwoners. Het bestuur moet immers ten dienste staan van die inwoners. Daarom staan we open voor iedereen, die een mening heeft over de plannen van de gemeente en willen we met zo veel mogelijk mensen rekening houden.
De mening van omwonenden weegt zwaar mee. Maar de belangen van de woningzoekenden wegen ook heel zwaar. En die horen wij minder luidruchtig aan tafel. Dat kan ook niet anders. Niemand weet nu al of hij of zij later op deze plek één van deze woningen zal kunnen bemachtigen. Dus moeten we zelf afwegen of dit plan voldoende rekening houdt met álle belangen.

Wij begrijpen, dat dit plan voor omwonenden heel spannend is. Natuurlijk. Altijd als er vlak bij jouw huis en tuin gebouwd wordt, is dat spannend. Jouw directe leefomgeving verandert zonder dat je er zelf om gevraagd hebt en anderen nemen de belangrijkste beslissingen. Logisch dat je wil laten horen hoe je over de plannen denkt. Dat mag! Sterker nog: dat zien (en horen) we graag! En het is fijn, als we er rekening mee kunnen houden.

Het klopt dat er best veel woningen op dit perceel worden voorzien. Dat is ook nodig. Anders lossen we het woningtekort nooit op. We willen immers niet het hele nationale park volbouwen, dus moeten we accepteren dat onze dorpen wat voller worden. Als we dit concrete plan bekijken, zien we dat er voldoende ruimte is voor de woningen, de tuintjes, het verkeer, het parkeren en gelukkig ook nog een paar bomen, die het geheel mooi aankleden. Daarom zullen wij vóór dit plan stemmen. Vanwege de belangen van de huidige en toekomstige woningzoekenden willen we niet meegaan in de wens om het aantal huizen binnen dit plan terug te dringen. Maar we vergeten de omwonenden niet en hebben daarom de wethouder aangespoord extra op te letten, dat het verkeer veilig ingepast wordt en dat er extra aandacht komt voor het groen dat de privacy van de huidige én de nieuwe bewoners gaat beschermen.