Samenwerking
Samenwerken. We doen het elke dag, vaak zonder erbij stil te staan. Op de werkvloer, aan de keukentafel, in teams, fracties en gezinnen. Samenwerken staat centraal is ons leven. Samenwerken is de kern van vooruitgang. Ook in de politiek. Dat zien wij ook in het huidige College!
Samenwerking is geen luxe. Het is noodzaak. Of het nu gaat om wonen, bereikbaarheid, energie of bestaanszekerheid: geen enkele opgave lossen we nog alleen op. D66 kiest daarom in deze beschouwingen voor een fundamentele benadering en kijkt naar de kern van ons werk: hoe bouwen we samen aan een provincie waarin brede welvaart de norm is? Waar cultuur bloeit, waar je jezelf kunt zijn en waar iedere publieke euro niet alleen rendeert in cijfers, maar ook in maatschappelijke waarde.
Economie en geld verdienen is voor ons geen doel op zichzelf, maar de motor onder brede welvaart. Zonder een gezonde economie, geen werk, geen inkomen, geen verdienvermogen en dus geen fundament onder de samenleving van morgen. Toch zien we subsidies of overheidsbijdragen te vaak als kostenposten in plaats van als kans.
De vraag moet steeds zijn: wat levert het de Groninger op? Dat is vaak meer dan dat je denkt! Denk aan toerisme, extra bestedingen, een aantrekkelijk vestigingsklimaat en investeringsklimaat en daardoor toegenomen leefbaarheid.
De kansen in Groningen zijn legio: van energietransitie en digitalisering tot de vrijetijdseconomie en de culturele én creatieve sector. Maar scherpe keuzes op basis van zowel economische als maatschappelijke impact blijven uit. Ook daar zouden wij meer samenwerking willen zien.
Neem bijvoorbeeld Ocean Grazer, een innovatief bedrijf op het gebied van energie dat letterlijk uit de Groningse klei en kennis is getrokken. Toch liet de NOM liet deze kans schieten. Hoe kan het dat er miljoenen naar Groningen stromen, maar niet in onze eigen kennis en innovatie worden geïnvesteerd? Juist nu wij ons als Staten hebben uitgesproken voor ruimte aan de energie van morgen, móeten we deze kans grijpen, juist voor initiatieven waar wordt samengewerkt tussen kennisinstellingen, overheid en de private sector. College, wat gaat u doen om deze Groningse innovaties en anderen actief te ondersteunen en te financieren?
Samenwerken doen we ook met andere overheidsorganisaties, zoals gemeente Groningen. Minstens zo onbegrijpelijk is het dat de plannen voor De Nieuwe Poort – na acht jaar werk – van tafel zijn geveegd zonder een serieuze poging tot samenwerking of financiering. Een sterk concept, met brede steun van onderwijsinstellingen, culturele organisaties en ondernemers, verdwijnt in de prullenbak. Dat is wat D66 betreft onverantwoord. Hoe kan dit gebeuren in de cultuurhoofdstad van het Noorden?
Want cultuur is geen franje. Het is een fundament. Voor iedere euro die we investeren in cultuur, vloeien er gemiddeld 2,50 euro terug in de economie. Cultuur creëert banen, versterkt het vestigingsklimaat en verbindt generaties. De Oosterpoort is geen stadsvoorziening: de helft van het publiek komt uit de regio. Daarbij: Het Noord Nederlands Orkest, Eurosonic Noorderslag, dat zijn de instellingen van óns allemaal.
De Nieuwe Poort had het podium kunnen worden voor heel Noord-Nederland: voor makers, denkers, dromers en doeners; nu weten wij niet wat de toekomst ons gaat brengen. Nu lopen wij het risico dat wij instellingen van wereldformaat kwijtraken, maar ook stageplekken en een groot stuk van onze culturele infrastructuur. We weten allemaal: als wij iets kwijtraken hier in Groningen, krijgen wij het zelden meer terug.
Wij roepen het College op om opnieuw het gesprek aan te gaan met de gemeente Groningen. Om samen te werken! Niet uit prestige, maar uit plichtsbesef. Investeer samen in een stevige culturele infrastructuur, daarom staan wij ook op de motie van de VVD m.b.t. het transitiefonds: lobby samen en zoek cofinanciering. Want wie nu niet investeert, betaalt straks de prijs van culturele achteruitgang. Groningen verdient een Stad te zijn van internationaal formaat, daar heeft de hele regio profijt van.
Om goed te kunnen samenwerken als maatschappij is veiligheid belangrijk. Je veilig durven uit te spreken en je veilig voelen te zijn wie je bent. We zien jongeren die zich niet veilig voelen op school, verenigingen die houvast zoeken en gemeenten die wel willen samenwerken, maar de structuur missen. De cijfers over mentale gezondheid onder LHBTI+-jongeren zijn geen abstracte statistieken. Ze zijn noodsignalen uit een samenleving die vraagt om actie. Niet om méér beleid, maar om iemand die het beleid laat landen.
Daarom dienen wij een motie in voor de aanstelling van een Regenboogambassadeur. Een verbinder, een aanjager, een gezicht van betrokkenheid. Niet alleen een symbool, maar een versterking van wat we al doen. Deze ambassadeur zorgt dat ons beleid wortel schiet, in het onderwijs, bij verenigingen, bij gemeenten. Nu we net een subsidie hebben vrijgemaakt voor een inclusieve samenleving, is dit wat ons betreft het juiste moment.
Laten we geen bestuurlijke koudwatervrees hebben. In Drenthe heeft deze functie zich inmiddels ruimschoots bewezen. Wij hebben zelfs al gesproken met de Drentse ambassadeur, en hij wil ons met alle liefde op weg helpen. Als dat geen samenwerking is…
Samenwerking gaat ook de provinciegrenzen over, met Drenthe en Friesland. Deze samenwerking doen wij in SNN en het is onbegrijpelijk dat Fryslân zich zo eenzijdig heeft teruggetrokken uit de gezamenlijke lobby. Als wij het zo lezen, is er nog te leren op het gebied van samenwerking voor Noord-Nederland. Het wordt echt tijd dat overheden over hun eigen schaduw heen gaan stappen. Nu met aanstaande verkiezingen is het essentieel een stevige lobby in te zetten vanuit Noord-Nederland. Er is juist méér en niet minder samenwerking nodig (ook nu Nij Begun er aan komt) want voor die brede welvaart hebben wij een stevige infrastructuur nodig: de Lelylijn, de Nedersaskenlijn en het knooppunt bij Meppel. Deze drie in combinatie met elkaar, want elke regio telt!
Over samenwerking gesproken: vandaag behandelt de gemeenteraad van Groningen een motie van de D660-fractie in de Stad om te verkennen of Groningen zich kandidaat kan stellen voor Culturele Hoofdstad van Europa 2033. Wij ondersteunen dat initiatief van harte, maar roepen ons College op: zorg dat de provincie hierin geen toeschouwer is, maar een medespeler. Dit is bij uitstek een traject dat we sámen moeten doen: Stad én Ommeland, culturele sector én onderwijs, overheid én inwoners. Daarom vragen wij:
is het College bereid om zich actief te verbinden aan een mogelijke kandidatuur voor Culturele Hoofdstad 2033?
Laat het ons niet opnieuw overkomen dat we achteraf concluderen: we hadden erbij moeten zijn. Groningen heeft het in zich om zich als Europese culturele hotspot te profileren als we het samen doen.
En dan willen we ook het nog hebben over de samenwerking in dit huis! We zien een significant verbetering in de zaal. En dat mag ook best gezegd worden.
Concluderend: voor D66 is samenwerking tussen thema’s, overheden en organisaties cruciaal. Wij willen een echte langetermijnvisie waarin de drie O’s daadwerkelijk verbonden zijn: Onderwijs, Ondernemers en Overheden. Dat wij ons als overheid vaker de vraag gaan stellen: wat levert het op de lange termijn op? Want alleen zo kunnen wij zorgen dat onze publieke investeringen het maximale gaan opleveren.
Laten we vandaag laten zien dat we die verantwoordelijkheid willen nemen. Voor de toekomst. Voor de jongeren. Voor de regio. Voor de samenleving die wij samen willen zijn.