D66 Leiden wil aandacht voor werkende armen

De belangrijkste conclusies uit het rapport zijn:

– In Nederland stijgt het aandeel werkende armen sinds 1990. De toename in de periode 2001-2014 is vermoedelijk vooral ontstaan door achterblijvende lonen, dalende winsten en toenemende werkloosheid.
– Werkende zzp’ers, alleenstaanden en mensen met een migratieachtergrond behoren vaak tot de armen.
– Werknemers zijn vooral arm door weinig gewerkte uren, zelfstandigen door een laag inkomen per uur.
– Nederland telt verhoudingsgewijs meer werkende armen dan Denemarken en België, maar een stuk minder dan Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Dat hangt samen met uiteenlopende wetten en regelingen, maar ook met culturele verschillen.
– Nederlandse gemeenten besteden in hun beleid weinig specifieke aandacht aan werkende armen en weten niet goed hoe ze deze groep moeten bereiken.

Op grond van artikel 45 van het Reglement van Orde voor de gemeenteraad heeft de fractie van D66 de volgende vragen aan het college:

1. Kan het college aangeven of de situatie in Leiden overeenkomt met het landelijk geschetste beeld? Zo niet, kan het college aangeven wat de verschillen zijn?
2. Hoe monitort de gemeente deze groep(en)?
3. Heeft de gemeente een specifiek beleid gericht op deze groep(en) werkende armen?
4. Is er maatwerk beschikbaar om deze specifieke groep(en) armen te helpen? Zo niet, is het college van plan maatwerk voor deze groep(en) te ontwikkelen, bijvoorbeeld aanvullend bij het nieuw te maken beleid voor minima?
5. Worden deze mensen, behalve vanuit armoedebestrijding, ook vanuit zorgperspectief door of namens de gemeente benaderd?

– Lodi van Brussel (D66)