Mieneke van der Hout

Wat ik onder andere zo leuk vind aan Leiden zijn de verborgen plekjes in de stad. Zelfs al woon je hier al lang dan nog blijft er veel te ontdekken. In de Haver- en Gortbuurt, mijn eigen buurt, ligt bijvoorbeeld dit pleintje verscholen. Omringd door een mix van Wevershuisjes en (sociale) huurwoningen met in het midden een prachtige oude boom. Kinderen uit de buurt spelen hier samen, speelgoed wordt gedeeld. Bewoners staan of zitten buiten met elkaar te praten, bieden elkaar soms iets te eten of drinken aan, delen informatie en nieuwe contacten worden gelegd. Er heerst een gemoedelijk buurtgevoel. Zo zou ik het graag in elke buurt van Leiden zien.

De expat-gemeenschap in Leiden en omgeving is groot. Nadat ik Mama Netwerk Leiden opgericht had, meldden zich daar veel expats aan. Er bleek een grote behoefte aan aansluiting en contact en ik hoorde de verhalen van gezinnen uit verschillende landen. Zij missen een (sociaal) netwerk in de stad en echt onderdeel van de Leidse gemeenschap voelen zij zich vaak niet. Vooral moeders van kleine kinderen voelen zich vaak eenzaam en weten niet altijd waar ze terecht kunnen voor vragen, omdat de meeste informatie in het Nederlands gegeven wordt. En dit heeft niet alleen effect op deze ouders, maar uiteindelijk ook op hun kinderen. Voor de gemeente ligt hier volgens mij een taak en een mooie kans. Er is namelijk zoveel kennis en kunde aanwezig binnen de expat gemeenschap en culturele rijkdom die nog beter benut kan worden.