Josefien Rooks bij haar ontslag als Raadslid.

Weg is niet weg!

Sinds 2018 ben je raadslid en je gaat stoppen?

Deze zomer ging ik met pensioen. Een mijlpaal waar ik naar uit keek na ruim 50 jaar werken, studeren, sociaal leven en politiek. Het klinkt als een cliché maar met het stijgen van de jaren raak je dierbaren kwijt door (plotseling) overlijden en dringt de vraag wat echt belangrijk is zich op. Na 6 jaar raadswerk is voor mij het moment aangebroken om afscheid te nemen van het vele leeswerk, afstemming zoeken, de vergaderingen en de verantwoordelijkheid die deze rol met zich meebrengt. Een keuze voor wat minder geleefd worden en de tijd hebben voor andere dingen. Wel blijf ik actief voor de plaatselijke D66 afdeling en de fractie.

Hoe ben je politiek actief geworden:

Toen ik jong was op de boerderij in de Achterhoek werd ik me bewust van de invloed van de politiek. Later deed ik mee met protesten tegen kernenergie in o.a. Amsterdam; Dodewaard en Kalkar. Hans van Mierlo die stond voor lef, verandering en doorzetten, dat wilde ik ook. In Amsterdam werd ik lid van D66. Daarna actief in Almere en vervolgens in het bestuur van de regio D66 Flevoland en op de lijst voor de Provinciale Staten. De verhuizing naar Culemborg in 2016 met mijn man. Door ook hier politiek actief te worden voor D66 heb ik de stad en de regio snel leren kennen. Nieuwsgierigheid en ambitie brachten me op tal van plekken waar ik mensen ontmoette en leerde over leefomstandigheden, sfeer en cohesie. Na de Gemeenteraadsverkiezingen in 2018 volgde de benoeming als raadslid voor D66.

Als je terugkijkt, waar ben je dan trots op:

Gepast trots ben ik over mijn vele contacten met inwoners: de denktank van interculturele vrouwen en de oprichting van de Stichting DIVC; ambassadeur voor Culemborg Toegankelijk; mede organiseren van Orange the World (stop geweld tegen meisjes en vrouwen) en het halen van de regionale Regenboogconferentie naar onze Vrijstad. Als mede-initiatiefnemer ben ik heel trots op het unieke Artikel 1 van de Grondwet kunstwerk in de raadszaal van Culemborg.
Maar het werk als raadslid houdt veel meer in en is beslist niet altijd makkelijk. Ik denk aan mijn deelname in de werkgroep en het onderzoek naar het verdwijnen van Fair Play; aandacht vragen voor het pilot-experiment met een gesloten coffeeshopketen; meedenken op de vele uiteenlopende onderwerpen van het sociaal domein met het motto ‘iedereen doet mee en de basis op orde’; mijn kritische toon bij de pilot Wijkaanpak Achter de Poort en de uitrol naar de stad; de bronscheiding van afvalstromen voor een circulaire economie; etc.. Zaken die inwoners raken en waar verwachtingen liggen dat dingen anders en beter kunnen. In kaders opstellen voor beleid speel je een rol, je bent niet alleen. Samenwerking is essentieel, zoals we lieten zien bij het Raadsakkoord in de vorige periode.
Ik denk ook terug aan mijn onmacht. Als raadslid en vrijwilliger bij de vluchtelingenopvang Bellweg was het bijvoorbeeld lastig om situaties waar je mee werd geconfronteerd te agenderen. Het gemaakte beleid is soms anders dan wat ik voor de praktijk wenselijk en noodzakelijk acht.

Wat zijn nog uitdagingen en hoe ga je je “vrije tijd” invullen:

Meestal als iemand je taak overneemt is een soepele overdracht niet vanzelfsprekend. Onze D66 fractie werkt als een goed team en collega Rard Metz gaat het raadslidmaatschap overnemen. Ik heb alle vertrouwen in hem.
En mijn vrije tijd…. Die blijf ik vullen met mooie dingen doen en een maatschappelijke bijdrage leveren!