Ik ben 71 jaar geleden geboren in Beverwijk. Mijn ouders hadden een gemengd landbouw- en veeteeltbedrijf, waarmee zij in 1955 verhuisden naar de Noordoostpolder. Ik woonde voor de HBS vijf jaar in een jongensinternaat in Bolsward en verhuisde daarna voor de studie geneeskunde naar Groningen.

Later kwam daar een opleiding tot gynaecoloog en epidemioloog bij. Een benoeming tot professor in de algemene en oncologische gynaecologie van het AMC was de reden dat wij in 1997 verhuisden naar Baarn. Mijn vrouw en ik kozen voor dit dorp vanwege de ruimte en de nabijheid van een goede school (het Baarnsch Lyceum) voor onze 2 kinderen.

De gynaecologie is een vak waarin de aandacht voor de beleving van patiënten zeker zo belangrijk is als voor de techniek van behandelingen en de organisatie van de zorg. Als professor draag je verantwoordelijkheid voor onderwijs, onderzoek en kwaliteit van de zorg. Mijn werk heeft me inzichten gebracht die ook in een politieke omgeving bruikbaar zijn.

Ik ben jaren geleden lid geworden van D66 vanwege de ruimte die deze partij geeft voor het particuliere initiatief, individuele keuzevrijheid en zorg voor elkaar. Het gedachtegoed van D66 is een ‘mindset’, een manier van denken en gedragen.

Door mijn pensionering kwam tijd vrij en kon ik deelnemen aan de vergaderingen van de D66-fractie in Baarn. Het voordeel van een landelijke partij in de gemeentepolitiek is dat de leden makkelijker over de gemeentegrenzen heen kunnen kijken. Dat is belangrijk omdat Baarn geen eiland is. Voor de uitvoering van veel taken is samenwerking met buurgemeenten noodzakelijk.

Mijn belangstelling gaat in het bijzonder uit naar sociale vraagstukken, alle onderwerpen waarbij de belangen van kwetsbaren in het geding zijn. Mijn vurigste wens voor Baarn? Dat elke inwoner zich in alle opzichten veilig voelt en gekend weet.