Zorg en sociale ondersteuning

Goede zorg is belangrijk, maar het is nog veel beter als mensen geen zorg nodig hebben. Door ervoor te zorgen dat mensen mee kunnen doen in de samenleving en niet vereenzamen, kunnen we problemen voorkomen of tijdig oplossen. Wie zich veilig voelt en gezien, raakt minder snel in de problemen, zoals verslaving. Daarom zijn we tevreden dat de gemeente inzet op een lokaal preventieakkoord. Dit akkoord stimuleert directe, fysieke gezondheid en houdt integraal rekening met de samenhang van mentale gezondheid, armoede en schuldenproblematiek. Wel blijft het een uitdaging om alle partijen in de zorgverlening samen te laten werken.

Wij zijn tevreden over de manier waarop er duidelijke doelen worden gesteld in het preventieakkoord. We zouden graag zien dat de gemeente dit ook gaat doen in het sociaal domein in het algemeen. Hierom vroegen wij al in ons vorig verkiezingsprogramma. Wat willen we oplossen, wat voor maatregelen stellen we voor en wat verwachten we als meetbaar resultaat van die maatregelen? Door duidelijke doelen te stellen kunnen we laten zien wat de investeringen in het sociaal domein werkelijk opleveren. Tot nu toe is dit niet van de grond gekomen en D66 wil dat dit de komende collegeperiode voortvarend opgepakt wordt.

Ondersteuning voor inwoners die hier behoefte aan hebben, moet laagdrempelig beschikbaar zijn. Deze ondersteuning mag verder niet leiden tot een wirwar van begeleiders, trajecten en een ondoorzichtige papierwinkel. De gemeente pakt complexe zorgvragen helaas niet altijd goed op. Daarom heeft D66 gepleit voor het inzetten van één zorgregisseur per gezin bij complexe zorgvragen. We betreuren het dat de gemeente hiermee pas in 2021 is begonnen.

Ondertussen is er sprake van een zorgelijke situatie. Zo zijn de kosten van de jeugdzorg enorm gestegen. Dit komt bijvoorbeeld door de versnippering van de hoog-specialistische zorg en de flinke marges op licht-specialistische hulp. Hier moet volgens D66 een einde aan komen. Samen werken aan een oplossing betekent ook samen verantwoordelijkheid nemen en dat vergt vertrouwen. Zo heeft een deel van de kwetsbare gezinnen vooral behoefte aan ondersteuning gericht op het ontzorgen van dagelijkse opvoedproblemen en het (weer) zelfstandig kunnen organiseren van het gewone dagelijks leven. Dat hoeft nadrukkelijk geen zware zorg te zijn, maar ondersteuning dicht bij huis vanuit de mogelijkheden in het gezin en in een vertrouwde sociale omgeving.

D66 vindt dat de gemeente een positief bijstandsbeleid moet voeren, gericht op vertrouwen in de mens. We moeten mensen betrekken bij de maatschappij en focussen op talent en kansen in plaats van op rigide toepassing van de regels. Wij zijn enthousiast over het initiatief van regionale mobiliteitsteams, waarin gemeenten, UWV, vakbonden en werkgeversorganisaties samenwerken. Westerkwartier werkt hierin samen met de regio Groningen & Noord-Drenthe. Zo kunnen werkzoekenden en werkgevers elkaar beter vinden. Dit kan een wettelijk vangnet een Westerkwartierse springplank worden!

D66 is voorstander van experimenteren met de uitvoering van de bijstand om de participatie en zelfredzaamheid van mensen te vergroten. Het is belangrijk dat de gemeente inwoners met een bijstandsuitkering helpt om arbeidsritme op te bouwen, door parttime en tijdelijk werk met behoud van uitkering te stimuleren. Mensen die dat willen en kunnen moeten de kans krijgen om een opleiding te volgen of een onderneming op te zetten, zonder dat dit direct invloed heeft op de hoogte van hun uitkering.

D66 wil bouwen aan een rechtvaardig Westerkwartier. Tot voor kort kwam een gezin met een minimuminkomen dat meer ging verdienen in de zogenoemde ‘armoedeval’ terecht. Meer verdienen betekent minder te besteden, omdat alle regelingen in één keer wegvallen. Standaard gelden regelingen in het Westerkwartier tot een inkomen van 120% van het bijstandsniveau. Mede door de inzet van D66 is het gelukt dat deze gezinnen met kinderen voor de 130 %-regeling in aanmerking komen: de regelingen en toeslagen die gelden voor het bijstandsniveau gelden nu voor gezinnen die 30% meer dan het minimumloon verdienen.