Rita Boer Rookhuiszen

Beeld: Gemeente West Betuwe

Ik ben als spoordochter opgegroeid op heel veel verschillende plekken en uiteindelijk bijna 35 jaar geleden weer teruggekomen in het Rivierengebied, waar mijn voorouders van vaders kant vandaan komen. Als stadse heb ik mijn plek in het dorpse weten te vinden. Als journalist/fotograaf voor de lokale kranten Extra Nieuws Geldermalsen en Nieuwsblad Geldermalsen leerde ik, nieuwsgierig als ik ben, veel van de mensen en de omgeving. Dat gaf mij mooie bagage om mee te nemen in de lokale politiek. Vanaf 2010 tot aan de herindeling naar West Betuwe mocht ik D66 vertegenwoordigen in de gemeenteraad van Geldermalsen. En sinds 2019 in de gemeenteraad van West Betuwe. 

  • 68 jaar
  • Blerick
  • Tricht
  • Zij/haar

Hoewel ik inmiddels al ruim 40 jaar lid ben van D66, ben ik pas op relatief late leeftijd politiek actief geworden. Wel was ik al op velerlei manieren maatschappelijk betrokken. Mede daardoor groeide mijn verbazing over de lokale democratie. De reden om de lokale politiek in te gaan was destijds om te kijken of verandering mogelijk is in de verhouding tussen inwoners en gemeente. Dat bleek een hele ambitieuze doelstelling want oude gewoontes zijn moeilijk af te leren. Veranderingen lastig, en al helemaal als die afgedwongen lijken te worden. Ik ben er echter van overtuigd dat door daadwerkelijk interesse in mensen te tonen en te zoeken naar wat hen beweegt, we draagvlak kunnen creëren voor veranderingen die wel nodig zijn. De uitdagingen zijn namelijk groot. Denk alleen maar aan de klimaatcrisis, kansenongelijkheid en woningnood. Het belangrijkste daarbij is voor mij dat iedereen zich thuis kan en ook mag voelen in West Betuwe. Ongeacht of je hier geboren bent of pas later bent komen wonen. Ongeacht je opvattingen of geloof. Ongeacht je seksuele geaardheid of gerichtheid. Ongeacht je beperking of financiële situatie. Dat is helaas nog lang niet vanzelfsprekend in West Betuwe.

https://www.youtube.com/watch?v=95XQpHIrH_o

West Betuwe heeft zoveel mooie plekjes dat een favoriet moeilijk te kiezen is. In feite is West Betuwe een soort Nederland in het klein. Het enige dat mist is de zee. Dat we nog niet door grote scharen toeristen ontdekt zijn mag een wonder heten.

Het is voor veel inwoners lastig om zichzelf te kunnen en mogen zijn. Al je een beetje anders dan anderen bent wordt je daar al snel op aangekeken. Wat meer begrip en ruimte voor elkaar maakt West Betuwe nog fijner om in te wonen.

Ook mensen met een zichtbare of onzichtbare beperking hebben het in West Betuwe lang niet altijd makkelijk, alleen al door de slechte openbaar vervoersvoorzieningen. Dat maakt je afhankelijk van anderen. Dat zou beter kunnen.

Voor inwoners die al langdurig niet of niet goed deel kunnen nemen aan het maatschappelijk leven moeten we ons veel meer gaan inzetten. En daarbij mensen positief benaderen, niet met wantrouwen.
In de lokale politiek zou meer de samenwerking gezocht mogen worden.

Een vereniging die zowel lokaal als landelijk mensen trekt die positief in het leven staan, nieuwsgierig en sociaal zijn en zich niet veel aantrekken van grenzen want ook buiten je vertrouwde kringetje is veel te leren. D66 is een sociaal-liberale partij. We laten mensen vrij om eigen keuzes te maken, zolang dit anderen niet schade berokkent. En waar mensen het zelf niet redden bieden we hulp en ondersteuning, ook als dat langdurig nodig is: we laten niemand vallen. Daarbij voel ik me thuis.

De trilogie ‘Kinderen van moeder aarde’ van Thea Beckman. Over een samenleving waar vrouwen, na een grote natuurramp waarbij het klimaat op aarde heel erg veranderd is, aan het roer staan.

Optreden OZOD, Harmonieorkest uit mijn dorp waarin ook een dochter van mij speelt en in het verleden nog twee van mijn kinderen. Het is in het dorp, van het dorp en door het dorp. Muzikaal en ook ontmoeting in het Dorpshuis Tricht.

Film bij Lingefilm in De Pluk in Geldermalsen. Heerlijk dichtbij, kan er op de fiets naar toe en je komt er altijd bekenden tegen. Mogelijk gemaakt dankzij vrijwilligers.