Algemene Beschouwing begroting.

Voorzitter,

Het is alweer 15 jaar geleden dat ik vanuit het buitenland met mijn jonge gezin verhuisde naar de Utrechtse Heuvelrug. We werden warm verwelkomd en alle verwachtingen werden overtroffen. Al snel voelde ik dat ik iets wilde betekenen voor deze prachtige groene gemeente waar mijn kinderen veilig en gezond opgroeiden en werd lid van D66 Heuvelrug, een prettige afdeling.
Als raadslid zie ik het als opdracht om veel te luisteren en kijk ik goed om me heen. Velen hebben het goed, maar problemen die elders in het land spelen, bestaan ook hier. Zo ontvingen meer dan duizend jongeren in de eerste helft van dit jaar jeugdzorg, en komen we boven het landelijk gemiddelde uit. Er zijn inwoners die met hun dekbed aan de keukentafel zitten omdat ze de energierekening niet kunnen betalen. En is er een groep mensen die niet weet hoe en waar ze ondersteuning kunnen regelen die ze soms zo hard nodig hebben. Het is hard werken om de vraag bij te benen en de dorpsteams maken zich zorgen over hoe ze de komende periode door moeten komen.
Dirk de Wachter, de Belgische psychiater, ook wel de verdrietdokter genoemd, zegt dat jongeren zich eenzaam voelen door ‘ikkigheid’. Hij zegt verder: “Wij zetten ons in onze westerse maatschappij erg in op het autonome, zelfstandige bestaan als hoogste goed. We hebben de mens nodig in waarachtigheid, in nabijheid, in vertrouwen”.
En ik denk dat daar ergens de crux zit. Het individu komt het meest tot wasdom, in verbinding met de ander, met de gemeenschap. En de gemeenschap zal ruimte moeten bieden voor de ander, voor het individu.

We kunnen er trots op zijn dat de sociale binding in onze dorpen best groot is. Dat we speeltuinen behouden en eindelijk schoolgebouwen vernieuwen en verduurzamen en dat huurders door energiecoaches en fixers uit de buurt worden geholpen bij energiebesparing. We investeren in sport en verenigingen waar men elkaar ontmoet, waar vrijwilligers de bar runnen en de vereniging draaiende houden. Investeren in cultuur en we ondersteunen mensen die het zwaar hebben en mensen die huis en haard hebben moeten verlaten door oorlog en geweld vangen we op. Gelukkig hebben we in onze dorpen plekken waar men elkaar ontmoet en je makkelijk even vraagt aan iemand: en hoe is het nu met jou? Tegelijk voelen velen zich eenzaam en kwetsbaar. Niet alleen de eerdergenoemde jongeren. Er wordt veel gecommuniceerd, maar werkelijk zinvol contact maken, ook buiten je eigen kring, het blijft moeilijk.
 
We bouwen huizen voor jongeren en gezinnen en willen meer bouwen voor mensen die er moeilijk tussenkomen op de huizenmarkt. We willen daarom ruimte geven voor bestuurlijk tegenwicht tegen NIMBY-gedrag. D66 is ook van mening dat jongeren meer betrokken kunnen worden bij de planvorming of ontwikkeling van beleid. Want wat is een levendig dorpscentrum zonder ontmoetingsplek voor jongeren? We spelen met de gedachte om te experimenteren met burgerraden en digitale participatie voor jongeren. Dat idee leggen we hier alvast in de week.

Voorzitter,
De lokale fractie van D66 voelt zich in de steek gelaten, we zijn serieus boos en teleurgesteld. Den Haag brengt ons (weer) in een benarde positie door een onbehoorlijke korting op het Gemeentefonds. Dat betekent minder geld, maar niet minder taken. Onze politieke speelruimte wordt doelbewust ingeperkt. Kunnen we als raadslid nog doen waarvoor we de lokale politiek in gingen?
Voeren we straks gesprekken in de raad waar we zuur en schreeuwend tegen over elkaar staan? En laten we daarbij weer veel van wat krachtig is aan onze dorpen, vallen? Of borgen we het raadsbrede samenwerkingsverband en het onderlinge vertrouwen? Kunnen we het hoofd koel houden en het oprechte gesprek voeren over wat voor gemeente we willen zijn?

Voorzitter, ik rond af.
D66 wil het college, de ambtenaren en iedereen die er hard aan gewerkt heeft, complimenteren met het feit dat er een sluitende begroting voor 2025 is gepresenteerd en dat er zo voortvarend verder wordt gegaan met de ambities uit het
uitvoeringsprogramma ‘Groen en Duurzaam Doen.
 
Ik wil ook alle raadsleden, college danken voor de fijne samenwerking. We zijn trots op dat we samen al veel hebben bereikt, met een duidelijke koers. De gezamenlijke dorpssoep voor de begrotingsbehandeling van vanavond is wat mij betreft een mooi voorbeeld van die gezamenlijkheid.
 
De D66 fractie blijft geloven in dat gevoel van ‘samen’ ondanks de uitdagingen die voor ons liggen. Laten we deze positieve instelling vasthouden en de komende jaren blijven werken voor onze huidige en toekomstige inwoners, aan mooie, levendige dorpen.
 
Dank u wel.