Menu
Rinke de Wit - Raadslid • Beeld: Robert Sanders
De vrijheid om zelf je beslissingen te nemen, gun ik iedereen.
D66 is ook in Leudal mijn partij. D66 is liberaal EN sociaal. De vrijheid om mijn leven in te richten zoals ik dat wil, vind ik misschien wel het belangrijkste in mijn bestaan. Daarom ben ik kleine zelfstandige. Ik ondersteun ouderen, die geen familie of bekenden in de buurt hebben of daar geen beroep op willen doen en begeleid mensen met een beperking.
Politiek interesseerde me altijd al. Dat is me door mijn ouders meegegeven. Mijn vader was wisselend lid van D66 en de PvdA. Mijn moeder was radicaler en ging voor de PSP. Als 10-jarige maakte ik al tekeningen van de Amerikaanse president Nixon ten tijde van de Vietnamoorlog. Macht boeit me. Wie heeft de macht, hoe komt hij of zij aan die macht, hoe gaat hij of zij om met macht?
Ik woon met Jacqueline in Horn. We hebben twee dochters, die, hoop ik, volop bezig zijn met hun studies in Den Haag en Maastricht. Ook lopen er twee katten en zes kippen rond ons huis. Eind jaren zeventig moest mijn vader zo nodig in Weert gaan werken. Zo kwam ik als 16-jarige vanuit Noord-Holland in Ittervoort te wonen. Vanaf het eerste moment vond ik het hier heerlijk. Al snel leerde ik plat kallen. In de ogen van mijn ouders ben ik helemaal verlimburgst. Wat een geluk! Na mijn studies journalistiek en sociale academie werkte ik in verschillende functies in de gehandicaptenzorg en jeugdzorg.
Grensovergang bij Ittervoort - Beeld: Rinke de Wit
De grens met Kessenich, Belgie. Vroeger woonde ik in Ittervoort aan deze grens. Dat had iets magisch. Het buitenland, Europa, was een paar meter verwijderd. Ik ging dan ook vaak ‘de paal over’. Meestal had dat met eten en drinken te maken.
Je dorp is je thuis. Met meer ideeën en initiatieven maken we het leven in dat dorp nog leuker. De gemeente moet hieraan ruimte geven.
Vrij zijn en niemand laten vallen. Dat wil ik. Dat wil D66.
Jeetje, wat een vraag. Echt een favoriet heb ik niet. De boeken die me als eerste te binnen schieten zijn ‘Het Parfum’ van Süskind en ‘Het lot van de familie Meier’ van Lewinsky. Zo zijn er veel meer. Nu lees ik ‘Wolf Hall’ van Mantel en non-fictie ‘Minjan’ van Vanderstraeten over orthodoxe joden in Antwerpen.
Net voor het begin van de laatste lockdown een optreden van de band Benson Musquito in de foyer van de oude Royal bioscoop in Roermond. Waarom? Het is toch heerlijk om af en toe livemuziek te horen en te voelen. Genieten van muziek, sfeer en mensen.