Maidenspeech raadslid Linda Beimer

Voorzitter, dank voor het woord. 

U en deze raad moeten iets van mij weten: Op het gebied van sport is er aan mij geen groot talent verloren gegaan. 
– op de tennisbaan was mijn service best redelijk, maar mijn forehand was middelmatig en mijn backhand niet veel beter.
– in het volleybalveld had ik een prima pass, maar bij de aanval lukte het niet om tegelijkertijd hoog te springen en niet in het net te belanden.
– en nu bij het wielrennen rij ik in redelijk tempo een berg op, maar bij de afdaling word ik door iedereen gepasseerd. 

Als jonge tennisser was de kans dat ik Wimbledon zou halen niet heel groot dus. Maar ergens in mij had ik toch stiekem de droom om ontdekt te worden: dat ik misschien wel dát sportieve talent zou hebben – maar dat ik dat zelf nog niet door had – en dat iedereen om mij heen dat gewoon nog niet doorhad. 

In de sporthal, op de tennisbaan en gewoon op het pleintje in onze straat, mocht de droom een beetje waar zijn. Daar waren wij ook grote kampioenen. Daarbij maakte het het helemaal niet uit wat je thuissituatie was, hoe makkelijk je op school kon leren, of hoe goed je überhaupt in de sport was: op de tennisbaan was iedereen een beetje Richard Krajicek en op de fiets was ik Marco Pantani, want Pantanti reed in een roze trui. 

Ik kreeg toevallig een paar weken geleden een oude foto doorgestuurd van een krantenartikel uit 1997. Waarschijnlijk afkomstig uit het lokale krantje ‘Rondom Haaksbergen’. Het artikel met foto was ter ere van alle kampioenen (en de nummers 2!) van het Haaksbergse Jeugdkampioenschap in 1997 van de gezamenlijke tennisverenigingen in het dorp. Ik deed mee in de categorie ‘meisjes dubbel tot en met 10 jaar’, en ik werd samen met mijn maatje tweede! Voordeel van de meisjes dubbel is, dat je maar de helft van de concurrentie hebt ten opzichte van de meisjes enkel, dus de kans dat je in de top 2 komt wordt al iets groter.]] Ik weet overigens niet zeker meer of er 2 of 3 duo’s meededen, maar de concurrentie was niet heel heftig. Maar wat was ik trots!! ik stond met de kampioenen op de foto. 

En nog mooier was dat mijn 7-jaar oudere broer – een stuk groter en sterker dan ik, en een veel betere tennisser bovendien – niet bij de kampioenen hoorde. Eindelijk had ik hem dus verslagen!

Als het thuis niet lekker gaat. Als je op school moeite hebt met leren. Op de sportvereniging kan een kind de plek vinden die het zoekt – of je daar nu wel of geen groot talent in bent. Op de sportvereniging horen alle kinderen gewoon onderdeel te zijn van het team. Voor mij was sporten een vast onderdeel van de week. Eigenlijk genoot ik mede hierdoor al van een rijke schooldag voordat die überhaupt was uitgevonden! 

Als kind heb ik geleerd plezier te hebben in sport, en dat plezier heb ik nog steeds. En nu houdt het me ook fysiek fit en mentaal gezond. Met sporten kom je in beweging. Leer je om te gaan met winnen en met verliezen. Je leert samenwerken met elkaar, ook als het tegen zit. Daarom is het ook zo belangrijk dat een sportvereniging een veilige omgeving is. 

Ik gun alle kinderen – vooral in Leiden – en ook volwassenen – het plezier in sport zoals ik dat van kinds af aan heb meegekregen. En daarom sta ik vanavond hier: om ervoor te zorgen dat Leiden een stad is waar letterlijk iedereen mee kan doen.

Als gemeente kun je heel veel dingen doen om sport te stimuleren. Daarom heb ik eerder ook gevraagd om 200.000 euro die eerder was vrijgemaakt, alsnog beschikbaar te stellen om kinderen te helpen te gaan sporten. 

Maar vanavond hebben we het over de buitenruimte van de nieuwe IJshal en Combibad. Dit wordt een prachtige accommodatie en de omgeving daaromheen wordt er één waar we als stad trots op mogen zijn. Bij binnenkomst van de stad, op een goed bereikbare plek verrijst nu dit prachtige complex, hiermee laten we zien hoe belangrijk sport is voor de stad. Het is een goed zichtbare plek in de stad, en is ook goed en veilig bereikbaar, dat maakt het ook voor jongeren makkelijk om zelfstandig naar toe te gaan. 

En de buitenruimte zelf nodigt ook uit tot sporten en bewegen: door bijvoorbeeld de renbaan die wordt aangelegd maar ook door alle ‘urban sport’ attributen die worden geplaatst. Hier kunnen individuele sporters of groepjes mee aan de slag. Daarnaast is er veel ruimte voor groen, biodiversiteit en klimaatbewuste inrichting: om dit nog een stap verder te brengen steunen wij de motie van de Partij voor de Dieren om zoveel mogelijk ecologische bouwmaterialen te gebruiken, zodat niet alleen de Leidse bevolking van nu kan genieten van het terrein, maar ook die van de toekomst. 

En dan? Dan zullen binnenkort de eerste sporters verschijnen die voor even zich dromen, als Jutta Leerdam, Shiffan Hassan en Amina Maatoug.