Inbreng raadsvergadering
Goedenavond inwoners van Houten, collega raadsleden en college,
Een Houtense vriend van mij, afkomstig uit een oorlogsgebied, vertelde me dat zijn vrouw en hij eens ’s nachts in bed lagen na een avondje uit en dat de bommen buiten over hen heen vlogen. Ze probeerden met de angstige situatie om te gaan door grappen te maken dat er vuurwerk buiten was, speciaal voor hen, om hun liefde te vieren.
Daar moest ik aan denken de afgelopen weken toen ik het raadsvoorstel over veiligheid in Houten las. Want wat mogen wij ons gelukkig prijzen dat we in Houten wonen. Dat onze dochters na een avondje uit gewoon ’s nachts over straat kunnen fietsen. Dat onze kinderen alleen naar school kunnen wandelen als ze daar aan toe zijn. Dat we niet voor ons leven hoeven te vrezen als we naar ons werk gaan. Dat we hier in de gemeenteraad, binnen de grenzen van fatsoen, kunnen zeggen wat we vinden. Er zijn weinig plekken in de wereld zo veilig als Houten, en dat ervaren inwoners gelukkig ook, blijkt uit de monitor.
Vanuit de D66 fractie zijn we blij met de aandacht voor preventie in het Houtense veiligheidsbeleid. Zowel de politie, BOA’s, ambtenaren als de burgemeester zelf, hebben (samen met alle welzijnsorganisaties) aandacht voor de mens achter degene die overlast geeft of de wet overtreedt, en proberen zo met een brede blik naar de veiligheid in onze gemeente te kijken. Vanuit D66 zijn we er van overtuigd: dat werkt de-escalerend en zorgt er voor dat de cijfers relatief groen blijven. We moeten altijd weer proberen, de mens te blijven zien.
Opvallend is dat in de inwonersenquête steeds grotere zorgen blijken voor toenemende polarisatie en discriminatie in onze gemeente EN dat er steeds grotere zorgen voor de onrust in de wereld zijn. En misschien hebben die twee wel een relatie: worden we hard en sluiten we mensen buiten, uit angst voor de onrust in de wereld.
Als iets Houten Houten maakt, is dat we allemaal aan elkaar verbonden zijn. Via het verenigingsleven, de scholen, de sportclubs, de geloofsgemeenschappen. We zijn relatief anoniem, maar uiteindelijk kent iedereen altijd wel weer iemand die jij ook kent in Houten. In zo’n warme gemeenschap moeten we polarisatie en discriminatie toch niet laten groeien? Buitensluiten omdat iemand op hetzelfde geslacht valt, uit een ander land komt of andere keuzes maakt dan jij, dat past toch niet bij Houten? Laten we ons best doen, de ander altijd op een Houtense manier tegemoet te blijven treden: laten we altijd weer proberen, de mens te blijven zien.