D66 wil democratische revolutie in Metropoolregio

De metropoolregio is even onbekend als belangrijk. Want zo’n 2,5 miljoen Hagenaars, Rotterdammers, Delftenaren en andere inwoners van de regio hebben te maken met bijvoorbeeld de trams, metro’s en bussen van de metropoolregio. De 100 miljoen euro die Den Haag elk jaar van het Rijk krijgt voor mobiliteit wordt niet uitgegeven door de gemeenteraad of het college, maar door de metropoolregio. “Zonder de samenwerking tussen onze gemeentes waren er nauwelijks bussen, stopten trams en metro’s bij de gemeentegrens en stond daardoor iedereen de hele dag in de file”, vertelt Marieke van Doorn. “Vervoer gaat over je dagelijkse leven, over hoe vrij je bent. De metropoolregio is voor jou misschien onzichtbaar, maar is zeker ook onmisbaar”.

Maar het bestuur van dit belangrijke orgaan is in handen van de burgemeesters van de 21 gemeenten. Dit bestuur legt geen verantwoording af aan hun gemeenteraden of aan bewoners over het beleid. Bewoners die hun tramhalte opgeheven zien worden door de metropoolregio, komen inspreken in de gemeenteraad, terwijl de gemeenteraad er niets aan kan doen. “Ik kan dit niet uitleggen”, zegt Van Doorn. “De metropoolregio is waarschijnlijk het belangrijkste niet-democratische bestuur van Nederland. Dat moet anders”.

Niet burgemeesters, maar gekozen vertegenwoordigers zouden namens alle gemeenten in de regio moeten spreken. “In de vervoersregio Amsterdam gebeurt dit al. Daar kiezen de gemeenteraden het bestuur en moeten de bestuurders dus ook verantwoording afleggen”. Van Doorn stelt voor om dat systeem over te nemen. “Alleen dan kunnen raadsleden iets met de zorgen van bewoners, alleen dan hebben we democratische controle over 100 miljoen euro, en alleen dan kunnen we samen bepalen hoe 2,5 miljoen mensen elke dag naar huis komen”.