Caroline Verduin: Arbeidsmigranten, onze vergeten stadsgenoten, verdienen beter

Caroline Verduin - Beeld: Martijn Beekman

Den Haag is een stad met een grote groep arbeidsmigranten. Maar veel van die arbeidsmigranten worden totaal vergeten. Dat ziet raadslid Caroline Verduin. Als de officieuze ambassadeur van de Half-Polen in Den Haag ziet ze grote problemen die duizenden stadsgenoten elke dag tegenkomen.

Ze sprak erover tijdens de behandeling van het initiatiefvoorstel “uitbuiting arbeidsmigranten”. Lees hier haar inbreng.

Arbeidsmigranten zijn een grote groep van onze stadsgenoten. Een groep die hard werkt en waar we voor de Nederlandse economie van afhankelijk zijn. 
 
Bij velen gaat het goed. In een tijd van grote arbeidskrapte zijn het de arbeidsmigranten die werk doen voor goederen, waar velen van ons gebruik van maken. Dagelijks. Een pakje online besteld, wordt vaak door een arbeidsmigrant in een distributiecentrum opgepikt en verwerkt. Bij de slacht van een dier en bij de verpakking, komt ook vaak het werk van arbeidsmigranten aan te pas. En de bloemen in de vaas, zijn vaak gesneden en verpakt door arbeidsmigranten. 

De ene arbeidsmigrant blijft maar een seizoen, die werkt en verdient wat. Komt met wat geld in de zak terug naar huis. Anderen blijven langer, gezinnen worden gesticht en kinderen gaan naar school. Vaak zijn dit de groepen die meerdere jaren blijven. Ze leren de taal en vinden hun weg. We zien deze groep bij stichting Polka bijvoorbeeld, waar zij voor elkaar en voor de wijk, het Regentessekwartier, echt een meerwaarde bieden. Ik zelf ben ook vrijwilliger bij Polka. En ik zie hoe er tussen verschillende culturen en verschillende groepen, de ene groep woont korter in Den Haag en de ander al een heel leven, meer kennismaking en begrip ontstaat. Ik ben blij om te horen dat er ook een POLKA locatie zal worden ontwikkeld in Laak.  
 
We zien helaas dat een deel in kwetsbare situaties bevindt. Slechte huisvesting. Van baan naar baan. En mogelijk zelfs op straat belandt. Schattingen zijn dat 150 mensen op straat leven. Afgelopen maanden heb ik meerdere gesproken. Een combinatie van kwetsbaarheid, risico, misbruik en veel pech. 
 
D66 vindt dat alle arbeidsmigranten beter verdienen. Maar ook dat onze stad beter verdient. 
 
En dat vraagt om meer regie van de overheid en strakkere regels en handhaving op de markt. Op uitzendbureaus en verhuurders. Meer taalvoorzieningen. 
 
Dan naar het voorstel over arbeidsmigranten, ik ben blij dat we hierover spreken. Goed dat het geactualiseerd is, want het is een onderwerp in beweging. 

Er is een goed adviesrapport Roemer. Daterend uit oktober 2020, ruim 2 jaar geleden. Waar heel veel goede voorstellen in staan.
Ik zie ook echt maatschappelijke organisaties zoals IDHEM, stichting BARKAm, de FNV, Fairworks en Leger des Heils deze groep steeds beter van hulp kan voorzien. Ook de gemeente pakt meer regie, daar ben ik blij mee. Zoals het informatiepunt Lokaal aan de Kempstraat een centraal punt waar mensen terecht kunnen. 

Gelijk mijn eerste vraag. Hoe kan de gemeente nog beter dit soort maatschappelijke organisaties ondersteunen?

En ik vraag de initiatiefnemer waar het voorstel is geactualiseerd of verdere actualisatie nodig ziet. Gezien de dakloosheid onder deze groep steeds groter wordt, maar in deze nota niet over wordt gesproken.  

Ik lees veel voorstellen waarvan de wethouder aangeeft dat het geen verantwoordelijkheid is van de gemeente maar aan rijk of provincie. Kan de wethouder toelichten op welke wijze de wethouder de Rijksoverheid en provincie bij de les houdt. Waar het gaat om betere regulering op uitzendbureaus en betere huisvesting. 
 
Dan huisvesting. 

Hoe gaan de gesprekken met gemeente Westland, zeker gezien de intimidatie die daar plaats vindt. En verdere weerstand is tegen goede huisvesting, zoals de bouwplannen voor 206 woningen dat afgeschaafd zou worden naar 103.

Ook wil ik graag de wethouder vragen, naar het recente nieuws over de scheiding van woon en werk door een groep uitzendbureaus. Dit is een kleine groep uitzendbureaus, waar dus niet alle uitzendbureaus onder vallen. Voor dakloze arbeidsmigranten is juist een combinatie van werk en wonen wenselijk, het is moeilijk elke dag naar werk te gaan als je in een tentje op straat slaapt.  Herkent de wethouder dat? Hoe wijst de gemeente op verantwoordelijkheden van de werkgever.
 
Dan nog over informatievoorziening. Wanneer ik naar plekken ga zoals de winterkouderegeling vind ik meertalige informatie, maar met name over regels. Wat mag wel, wat mag niet. Maar hoe staat het met meertalige informatie met daarin informatie over juist de rechten die arbeidsmigranten hebben?