Onderwijshuisvesting

Dit IHP is een grote stap richting de toekomst. Voor D66 is de kern helder: goede gebouwen zijn geen luxe, maar een fundament onder kansengelijkheid, gezondheid en sterke wijken. Door regie te nemen, functies te combineren en verstandig financieel te handelen, kunnen we deze opgave waarmaken. In elke wijk, voor ieder kind.

Wij vragen al lange tijd aandacht voor dit onderwerp. Zowel in de raad als daarbuiten. Zo hebben we onder andere op 9 mei een werkbezoek georganiseerd met alle onderwijswoordvoerders naar de Aquarel en de Lassus Campus. En als er één ding duidelijk is, dan is het dat dat de nood hoog is. 

Dat betekent dat er hard gewerkt gaat worden de komende jaren. Voor nieuwbouw, renovatie en voor tijdelijke oplossingen bij scholen die niet direct aan de beurt zijn. En deze tijdelijke oplossingen gaan een groot verschil maken voor kinderen die nú in tochtige lokalen zitten. Mijn fractie is erg benieuwd naar hoe het college dit gaat aanpakken, in combinatie met de lopende projecten. Kan het college hier een uitleg over geven?

Wat voor D66 heel belangrijk is, is dat we kijken naar koppelkansen. We zien dat scholen steeds meer onderdeel zijn van een breder netwerk en samenwerken met kinderopvang, sport, zorg, cultuur, en jongerenwerk. Toekomstbestendige gebouwen zijn gebouwen die die functies kunnen combineren. Daarin zouden wij graag zien dat vaker koppelingen worden gemaakt met integrale kindcentra, of naar brede wijkvoorzieningen waarin onderwijs, opvang en sport elkaar versterken. Want dat maakt scholen niet alleen efficiënter en duurzamer, maar het verbindt ook bewoners, het maakt wijken sterker, en het helpt kinderen beter op weg. Juist in wijken met kwetsbare posities liggen hier enorme kansen. Het IHP benoemt die kansen, en we zien graag dat die aangegrepen worden. Hoe kijkt het college hiernaar. En welke koppelkansen ziet het college?

En dan de financiën. De opgave is enorm, en het prijskaartje gigantisch. Dat betekent dat we slimme keuzes moeten maken. Niet door minder te willen, maar door slimmer te werken. En wat D66 betreft mag het college hierin kijken naar onorthodoxe maatregelen. Durf te kiezen voor iets nieuws. En D66 is daarin duidelijk. Wij kiezen voor standaardisering waar het kan. Dat betekent herhaalbare ontwerpen, modulaire oplossingen, en niet overal verschillende bouwconcepten die elke keer opnieuw moeten worden uitgevonden. We begrijpen dat variatie mooi is, maar een wildgroei aan maatwerk is financieel niet vol te houden. Hoe kijkt het college hiernaar? Wij overwegen een motie op dit onderwerp.

Slimme financiële keuzes betekenen dus drie dingen: 
– vasthouden aan kwaliteit;
– standaardiseren waar het kan;
– en tempo maken waar het moet. 

Tot slot een oproep. Als we werken aan grotere scholen, met meerdere functies, dan betekent dat meer verkeersbewegingen. D66 vindt dat elk kind zelfstandig, veilig met de fiets naar school moet kunnen. En we roepen de wethouder op om hier expliciet aandacht aan te besteden in het uitvoeringsprogramma.